به گزارش برنا، فیلم‌نامه فیلم سینمایی «درخشش» را کوبریک و دایان جانسون، رمان‌نویس زاده آمریکا نوشتند. در این فیلم هنرپیشگانی همچون جک نیکلسون، شلی دووال و دنی لوید به ایفای نقش پرداخته‌اند.
«درخشش» تنها فیلم کوبریک در ژانر وحشت محسوب می‌شود. این فیلم بر اساس داستانی به همین نام از استیون کینگ ساخته شد.
استیون کینگ در سال ۲۰۱۳ دنباله رمان درخشش را تحت عنوان دکتر اسلیپ نوشت که سرنوشت شخصیت دنی تورنس را دنبال می‌کند. اقتباسی سینمایی این رمان با عنوان دکتر اسلیپ به نویسندگی و کارگردانی مایک فلناگان در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. در این فیلم، یوان مک‌گرگور در نقش دنی تورنس ظاهر شده‌است. دنباله فیلم «درخشش» با عنوان «دکتر اسلیپ» در سال ۲۰۱۹ اکران شد.
یکی از نکات جالب درباره «درخشش» به مسائل ساخت و پشت صحنه این فیلم برمی‌گردد.
زمان ساخت و اکران فیلم سینمایی «درخشش» به کارگردانی استنلی کوبریک تا مدت‌ها برداشت‌های مکرر او زبانزد و ضرب‌المثل اهالی سینما شده بود، او به معنای واقعی، همه بازیگرانش را آزار داده بود و حتی این آزار به افراد پشت صحنه نیز رسیده بود.
برای ضبط سکانس ریختن خون در راهرو، او سه مرتبه برداشت را تکرار کرد و هر بار برای فیلمبرداری ۹ ساعت عوامل، صحنه را آماده می‌کردند. تعداد برداشت‌های بالای کوبریک در یک سکانس که گفته می‌شود ۴۰ بار بود، اسکتمن کراترز بازیگر سیاه‌پوست فیلم را دچار فروپاشی عصبی کرد و در نهایت این پیرمرد ۷۰ ساله را به گریه انداخت. او با گریه پس از ۴۰ بار برداشت از کوبریک پرسید: «آقای کوبریک، چه از جان من می‌خواهید؟»
اما شاید بیشترین تمرکز کارگردان کمال‌گرای «درخشش» روی بازی بازیگر نقش وندی بوده. در سکانسی که قرار است وندی از حمله شوهرش ترسیده باشد، کوبریک به قدری برداشت‌ها را تکرار کرد که بازیگر عصبی شده و گروه را به طور کامل ترک کرد، بازیگر بعدی که به این فیلم پیوست نیز به دلیل برداشت‌های مکرر کوبریک نتوانست کار را با او به پایان برساند. پس از انتخاب شرلی دووال او در مقابل کمال‌گرایی و وسواس این کارگردان دوام آورد و با وجود اینکه عصبانیتش در فیلم کاملاً مشهود و مشخص است، توانست رضایت کوبریک را بعد از برداشت‌های بسیار جلب کند.
سکانس شکستن در اتاق با تبر به گفته جک نیکلسون ۱۲۷ بار برداشت شد و فشار عصبی روی دووال به قدری بود که او در طول فیلمبرداری «درخشش» از شدت فشار عصبی موهایش شروع به ریزش کرد. شرلی دووال در حال حاضر در سن ۷۰ سالگی با بیماری افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند.
اما نکته جالب توجه در بین این اصرار و آزارهای کوبریک، نسبت به پسر بچه داخل فیلمش به شدت احساس مسئولیت می‌کرد. دنی لوید بازیگر ۷ ساله این نقش تا ۱۲ سالگی نمی‌دانست فیلمی که در آن ایفای نقش کرده ترسناک بوده است. نکته جالب توجه دیگر این است که احساس مسئولیت کوبریک نسبت به این بازیگر خردسال به قدری بود که او اولین بار که لوید «درخشش» را دید در کنارش بود.
«اتاق ۲۳۷» نام یک فیلم مستند آمریکایی ساختهٔ رادنی اَشِر[و ۱] در سال ۲۰۱۲ میلادی است که به معانی احتمالی نهفته در فیلم درخشش اثر استنلی کوبریک می‌پردازد. در این فیلم این ایده‌ها مطرح می‌شود که فیلم کوبریک دارای عناصر نهفته برای اشاره به قتل عام مردم بومی آمریکا،[و ۲] راه حل نهایی نازی‌ها و حتی پذیرش این مسئله است که فرود بر ماه یک مسئلهٔ ساختگی بوده است که کوبریک در آن مشارکت داشته.
خلاصه داستان:
مرد نویسنده‌ای به همراه همسر و فرزندش در هتلی به عنوان سرایدار اقامت می‌گزیند تا در طول فصل زمستان و در آرامش فضای هتل داستانش را به پایان برد. در طول فصل زمستان به دلیل بارش برف بسیار راه‌های مواصلاتی به هتل بسته شده و به همین دلیل جک تورنس با خانواده خود بعنوان سرایدار در این هتل در طول زمستان استخدام می‌شود. فضای وهم‌آلود و تنهایی در این مکان موجب نوعی روان‌گسیختگی در جک می‌شود و دچار اختلالات روانی و عصبی شده و قصد نابودی همسر و فرزندش می‌کند اما آن ها موفق به فرار میشوند و جک در هزار توی برفی یخ میزند و میمیرد.
=