مهرداد غفارزاده کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: موفقیت فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های جهانی به فاکتورهای بسیاری بستگی دارد. موضوع، فرم، تکنیک و... مسائلی هستند که در موفقیت یک اثر می‌توانند تأثیرگذار باشند.
غفارزاده خاطرنشان کرد: موضوع و محتوا فاکتورهای مهمی هستند که جشنواره‌های مختلف دنیا به آن توجه دارند و ساده پرداختن به موضوع که همان در نظر گرفتن ساده‌ترین شکل ارائه محتوا است برای جشنواره‌های دنیا جذابیت دارد. سینمای اروپا و آمریکا سینمایی تکنیکال است که فیلمسازان ابزارهای مختلفی برای ارائه یک سری مفاهیم را دارند و تفاوت آثارشان معمولاً در استفاده از تکنیک است که حتی می‌تواند مفاهیمی نخ‌نما و تکراری در آثار باشد که با اجراهایی جدید و ویژه و با زاویه دیدی متفاوت مطرح شده‌اند.
او افزود: در این بین سینمای ما حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و ما می‌توانیم با تکنیک‌های بسیار ساده، روان و راحت قصه‌هایی روایت کنیم که محتوا و موضوع آثارمان برای جشنواره‌های مختلف دنیا جذاب باشد. به طور کل نباید این نکته را هم فراموش کنیم، بیش از سه دهه است که سینمای غرب توجه ویژه‌ای به سینمای ایران دارد. آن‌ها در سینمای ایران به دنبال یک کار خیلی عجیب و غریب و تکنیکال با حرکت‌های ویژه دوربین و... نیستند. آن‌ها به محتوای آثار ما اهمیت می‌دهند و ما اگر محتوای ویژه‌ای ارائه داده باشیم فیلممان حائز امتیازی ویژه است. تقریباً همه جشنواره‌های مهم دنیا به سینمای ایران اهمیت می‌دهند و برایشان مهم است که با آثار ایرانی جشنواره‌های خود را پر بار کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «دریا و ماهی پرنده» در ادامه تأکید کرد: برخی فیلمساز‌ها به طور ذاتی برای جشنواره‌ها جذابیت دارند. اصغر فرهادی کارگردانی است که وقتی فیلم می‌سازد دیگر کیفیت و موضوع اثرش برای راه یافتن به جشنواره‌ها مهم نیست و آن‌ها در هر صورت به حضور او در جشنواره‌شان اهمیت می‌دهند. این افراد به بِرَندهای معتبری تبدیل شده‌اند که حتی حضورشان به اعتبار جشنواره می‌افزاید. حتی برخی فیلمسازان داخلی و خارجی ما با برخی جشنواره‌ها به توافق رسیده‌اند و به نظر می‌رسد قراردادی بین آن‌ها وجود دارد همه فیلم‌هایشان در جشنواره حضور داشته باشد. به طور کل نباید موضوع موفقیت فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های مختلف را یک سویه دنبال کرد و این موضوع ابعاد مختلف بسیاری دارد.
این کارگردان درباره شانس موفقیت فیلمسازان ایرانی در جشنواره‌های خارجی با پرداختن به مسائل سیاسی و از طرفی سیاه‌نمایی اظهار داشت: من به برچسب‌هایی مثل وطن‌فروشی اعتقاد ندارم اما قطعاً با سیاه‌نمایی و اغراق‌هایی در پرداختن به برخی موضوعات حساس می‌توان شانس موفقیت در جشنواره‌ای خارجی را افزایش داد چرا که غربی‌ها با بسیاری از مسائل ما روبرو نشده‌اند و احساس می‌کنند فیلمسازان ما هر چه می‌گویند حقیقت دارد اما این نکته را هم نباید فراموش کنیم که فیلمساز اجتماعی قطعاً نقدی به جامعه دارد و نمی‌توان این ویژگی را از اثر او جدا کرد اما این نکته را هم نمی‌توان منکر شد که بسیاری از فیلمسازان تعمداً به سراغ سوژه‌های سیاسی ملتهب می‌روند که باب میل حکومت نیست و از این طریق قصد دارند که توجه جشنواره‌ها را به خود جلب کنند اما تعداد فیلمسازانی که هیچ تعهدی به کشورشان ندارند و فقط به جایزه فکر می‌کنند بسیار انگشت‌شمار است و نمی‌توان آن را به کلیت سینما تعمیم داد.
غفارزاده با اشاره به تأثیر پخش‌کننده در موفقیت یک فیلم در پایان اظهاراتش گفت: قطعاً پخش‌کننده نقش مهمی در موفقیت یا عدم موفقیت یک فیلم می‌تواند داشته باشد. ما فیلم‌های بسیار خوبی داشتیم که با پخش‌کننده‌ای ضعیف نابود شده و اصلاً امکان دیده شدن برایش فراهم نشده است و در عین حال فیلم‌های نه چندان خوبی داشتیم که با یک پخش خوب یا در واقع در مسیر پخش درست قرار گرفتن به موفقیت رسیده است. اگر یک فیلم به خوبی پخش نشود ممکن است زحمات گروه به طور کامل از بین برود و این اتفاق طی سال‌های اخیر برای چندین فیلم رخ داده است.