سردار قاسمی، همرزم شهید چمران: به یاد تو ای سردار بزرگ من و سرزمینم

به گزارش برنا و به نقل از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، به مناسبت فرا رسیدن 31 خرداد ماه، سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران، سردار قاسمی، مشاور وزیر در امور ایثارگران وزارت ورزش و جوانان، به عنوان یک همرزم و همراه آن شهید بزرگوار با انتشار دلنوشته زیر یاد ایشان را گرامی داشت:

هزار هزار آسمان سبز

امسال چهلمین سالگرد شهادت شهید بزرگوار، شهید دانشمند و مجاهد و عارفی است که اسطوره ایمان و صلابت و الگوی شهدای انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس بود. شهید مصطفی چمران یکی از شهدای محوری جهان اسلام است.

به یاد تو ای سردار بزرگ من و سرزمینم ایران این روزها بیشتر از گذشته نزدیکتر از همیشه با یادخاطرات روزگار می گذرانم به یاد تو ای شهید گرامی با درک مشترک در حوالی حال هوای خاطرات روزهای هم سنگر بودن با شما قدم می زنم و یادتان را در تصورات ذهنم مرور می کنم. برای شهید چمران، سرداری که از پیشانی بلندش آفتاب طلوع می کرد.

در تو، در چشم های تو چیزی بود نامی از خداوند. عطری شگفت از رسالت انسان. نام تو بوی خوش خدا دارد. و تو چقدر صبور بودی.

آن همه دلیری و دلاوری که در سینه تو موج می زد، حتی دریاها را به حس حسرتی غریبانه می کشاند. آن که حجم صلابت دست های تو در آسمان نیز نمی گنجید.

و تو هیچ گاه شک نکردی. هیچ گاه به خویشتن، به خداوند، به راه، تردید نداشتی.

و ما از بوی نگاه عجیب تو جان می گرفتیم و می خروشیدیم.

سردار من تلاقی علم و عمل،‌ مجاهده و عرفان، دین و اخلاق بود و حماسه‌سازی که با حضور خود در صحنه نبرد و رزم، ضمن بر هم زدن آرایش و آرامش دشمن، صحنه جنگ را به نفع جبهه حق و ایمان عوض می‌کرد.

آری، عشق بود که در نگاه تو جاری بود.یاد کلام شیوایت در گوش من زمزمه کنان تکرار می شودو من هر روز مرور می کنم.

خدایا! تو را شکر می کنم که با فقر آشنایم کردی تا رنج گرسنگان را بفهمم و فشار درونی نیازمندان را درک کنم.

خدایا! راهنمایم باش، تا حق کسی را ضایع نکنم؛ که بی احترامی به یک انسان همانا کفر خدای بزرگ است.

خدایا! مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده تا حقایق وجود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.

خدایا! پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گر ساز تا فریب زرق و برق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند.

آنان که به من بدی کردند، مرا هشیار کردند
آنان که از من انتقاد کردند، به من راه و رسم زندگی آموختند
آنان که به من بی اعتنایی کردند، به من صبر وتحمل آموختند
آنان که به من خوبی کردند، به من مهر و وفا ودوستی آموختند

پس خدایا: به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند،  خیر ونیکی دنیا وآخرت عطا بفرما.

خدایا مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده تا حقایق وجود خود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم

خدایا پستی و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گر ساز تا فریب زرق و برق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند.

خدایا مرا به خاطر گناهانی که در طول روز با هزاران قدرت عقل توجیهشان می‌کنم ببخش!‏

روحشان شاد یادشان گرامی باد