به گزارش برنا، کاظم غریب آبادی سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین درخصوص تولید سوخت سیلیساید و نامسموع دانستن مواضع برخی کشورها در این رابطه توضیحاتی را در گفت‌وگو با خبرنگاران ارائه داد.
وی بیان داشت: سالانه بیش از هشتصدهزار نفر بیمار در ایران، از رادیوداروهای سازمان انرژی اتمی که توسط رآکتور تحقیقاتی تهران تولید می شوند، استفاده می کنند.
سفیر کشورمان افزود: سوخت رآکتور تهران از نوع سوخت عادی با غنای تا ۲۰ درصد می باشد. با ارتقای این سوخت از طریق تولید سوخت سیلیساید با غنای تا ۲۰ درصد، کمیت و کیفیت رادیوداروهای تولیدی به نحو چشمگیری ارتقا می یابد. در این فرایند، تولید فلز اورانیوم در یکی از مراحل میانی تولید سوخت سیلیساید، ضروری است.
غریب آبادی ادامه داد: هرچند برابر برجام چنانچه ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز اورانیوم برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از ۱۰ سال و قبل از ۱۵ سال باشد، باید برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب نماید؛ اما باید توجه داشت که جمهوری اسلامی ایران در گام پنجم کاهش تعهدات برجامی خود در دی ماه ۱۳۹۸ اعلام کرد که برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی مواجه نیست و من‌بعد، برنامه هسته‌ای ایران صرفاً بر اساس نیازهای فنی خود پیش خواهد رفت.
وی بیان داشت: درصورت اجرای برجام نیز حتی این محدودیت برجامی نمی تواند به این معنی باشد که چنانچه ایران به چنین سوختی نیاز داشت، دارندگان آن در سطح جهانی نیز نباید آن را در اختیار ایران قرار دهند.
غریب آبادی با بیان اینکه در مذاکرات اخیر احیای برجام موضوع درخواست تضمین دریافت سوخت سیلیساید از سوی ایران طرح گردید خاطر نشان کرد: اما هیچ یک از کشورهای تولیدکننده این سوخت حاضر به ارائه یک تضمین قطعی در این خصوص نشدند. در همین راستا، گرچه در چند بند برجام به کمک به بهبود کیفیت رادیوداروهای تولیدی ایران از سوی سایر طرف ها اشاره شده است، ولی از اجرای این تعهد نیز سرباز زدند و در جهت صلح آمیزترین کاربرد هسته ای نیز گامی برنداشتند.
وی افزود: از سوی دیگر، با پیشرفت های حاصله در حوزه هسته ای و با همت دانشمندان پرتلاش سازمان انرژی اتمی، ایران اکنون به فناوری تولید سوخت سیلیساید دست پیدا کرده است. کشورهای مدعی و به اصطلاح نگران بگویند در حالی که چنین سوختی را به ایران نمی دهند از یکسو، و ایران نیز فناوری تولید آن را کسب کرده و تعهد برجامی نیز ندارد از سوی دیگر، بر چه اساسی نباید به چنین اقدامی مبادرت ورزد؟!
سفیر کشورمان با بیان این مطالب تصریح کرد: ابراز نگرانی مصنوعی درخصوص تولید مقادیر کمی فلز اورانیوم توسط ایران از سوی برخی طرف های برجام، به هیچ وجه مسموع نیست. جمهوری اسلامی ایران، بویژه در جایی که از دانش فنی مربوطه برخوردار است، بر اساس نیازهای فنی پیش خواهد رفت و خود را معطل دیگران نخواهد کرد.
آژانس بین المللی انرژی اتمی دیروز سه شنبه در گزارشی ادعا کرد که ایران قصد دارد به تولید اورانیوم فلزی غنی شده تا خلوص 20 درصد بپردازد. در این گزارش آمده است «این یک فرآیند چند مرحله‌ای است که زمان‌بر خواهد بود»
در همین حال وزرای امور خارجه سه کشور اروپایی عضو برجام با صدور بیانیه‌ای نسبت به تصمیم ایران در این خصوص ابراز نگرانی و ادعا کردند که این اقدام نتیجه مذاکرات وین درباره احیای برجام را تهدید می‌کند.
این درحالیست که ایران تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده می‌دادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران می‌کنند، فرصت دهد تا برای تحقق این وعده تلاش کنند. اما پس از گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام، تهران اعلام کرد با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعده‌هایشان عمل نکرده‌اند، در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش خواهد داد. کاهش تعهدات ایران بر اساس مفاد توافق هسته‌ای برجام صورت می‌گرفت.
«جو بایدن» رییس جمهوری آمریکا، بدون توجه به اینکه کدام دولت در قبال برجام خلف وعده کرده و از آن خارج شده است، وعده داده که در صورت بازگشت ایران به اجرای کامل برجام، واشنگتن نیز به این توافق بازخواهد گشت.
جمهوری اسلامی ایران هم به عنوان کشوری مسئولیت پذیر اعلام کرده است که در صورت لغو تمام تحریم‌های آمریکا به نحوی که قابل راستی آزمایی باشد، به اجرای تعهداتش در برجام باز می‌گردد.