«جلال خوش چهره»، کارشناس مسائل بین الملل، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در خصوص دور هفتم مذاکرات وین گفت: دور هفتم مذاکرات در ابهام به سر می برد، در عین حال که ایران مطرح می کند توپ در زمین آمریکا است، آمریکایی ها و دیگر اعضای گفتگو کننده بر این نظر هستند که الان توپ در زمین ایران است و ایران باید تصمیم های جدی بگیرد. بر خلاف آن چیزی که در گذشته گفته می شد که بحث های اصلی انجام شده و موارد کوچکتر باقی مانده که بر سر آن به توافق برسند. به نظر می رسد که در مسائل حاشیه ای به توافق رسیده اند اما روی محورهای اصلی همچنان اختلافات باقی هست و این به معنای این است که هم تهران باید تصمیم های جدی بگیرد نسبت به آنچه که به توافق معنا می دهد و هم آمریکا باید تصمیم های جدی تری بگیرد.
او افزود: علایم، علایم امیدوار کننده ای نیست و شاید به این دلیل است که هر دو طرف تلاش می کنند مثل کشیدن یک کش تا آنجایی که خصلت کش اجازه کشیدن می دهد همه زور خود را بزنند برای اینکه بتوانند این کش را طولانی کنند و امتیاز بیشتری بگیرند اما این خطر وجود دارد که این کش، خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و نخ نما شود و در نهایت باعث شود، نتایج 6 گفت و گوی قبلی هم بلاتکلیف باقی بماند.
خوش چهره گفت: ایران اخباری منتشر کرده مبنی بر غنی سازی اورانیوم 60 درصد و اعلام آمادگی برای 62 درصد و قرار است که اورانیوم فلزی 20 درصد هم تولید کند و این برای آژانس قابل قبول نیست. ایران می‌خواهد فشار به غرب وارد کند که اگر شما همراهی نکرده و به توافق نرسید آن مسیری که در تکنولوژی هسته ای، ایران دنبال می کند با جدیت دنبال خواهد شد و شرایط غیرقابل بازگشتی فراهم خواهد شد.
او ادامه داد: همانگونه که غربی ها معتقد هستند که صرفا در چارچوب برجام نمی توانیم به توافق برسیم بلکه باید دامنه خود را گسترده تر کنیم، خود تهران هم برایش سخت است که بخواهد به اندازه توافق سال 2015 دست پیدا کند بلکه می‌خواهد دستاوردهای جدید به رسمیت شناخته شود و خود این یک گره جدی هست که هر دو طرف باید به یک توافق جدی نزدیک شوند اما علایم خیلی امیدوار کننده نیست.
این کارشناس مسائل بین الملل در پاسخ به این سوال که در صورت توافق، آیا دولت بعدی ایران به برجام پایبند خواهد بود، گفت: مذاکرات برجام خارج از اختیار دولت های مستقر در تهران بوده یعنی یک تصمیمی است که کل نظام و هسته تصمیم گیر نظام به آن رسیده است. کما اینکه مذاکرات برجام قبل از دولت روحانی از دولت احمدی نژاد و به دور از اختیار و نظر دولت او دنبال می‌شد، این مذاکرات در دولت روحانی ادامه پیدا کرده و دچار فراز و نشیب های مختلف بود اما با این حال چون اراده این بود که این مذاکرات انجام بگیرد، انجام شد. در حال حاضر هم من این مسئله را خیلی متاثر از دولت جدید و تیم مذاکره کننده در برجام نمی‌بینم بلکه آن چیزی که نظام برای ادامه گفت و گو تصمیم گرفته باید ادامه پیدا کند اگر نظام بخواهد که به مذاکرات خود ادامه دهد.
او افزود: البته ممکن است که اعضای مذاکره کننده تغییر کنند و یا ورزیده تر یا نسبت به تیم دولت فعلی ضعیف تر باشند. در دوران احمدی نژاد جلیلی رئیس مذاکره کننده ما بود و خیلی توانمند نبودند و کار بیشتر به بیانیه و سخنرانی های معمول بود که واکنش طرف های مقابل صدور قطعنامه ها و بیانیه های جدید و بیشتر بود.
خوش چهره ادامه داد: اگر قرار باشد که مذاکرات ادامه پیدا کند، تیم مذاکره کننده اختیار این را دارد که به مذاکرات ادامه دهد اما اینکه چقدر در مذاکره توانمند بوده و مختصات مذاکره و عمق آن را می داند باید کارنامه آنها را دید اما این ربطی به دولت ندارد. اگر چه الان آرایش هرم قوا در ایران به گونه ای است که غرب شاهد این بوده که افرادی سر کار هستند که در گذشته با برجام به شدت مخالف بودند و علیه برجام نظرات مختلفی داشتند اما شاهد هستیم که از وقتی، نتیجه انتخابات دولت سیزدهم مشخص شده هیچ یک از مقام های رسمی که در مسند قوا نشسته اند موضعی علیه برجام اعلام نکرده اند. تصور می کنم ادامه برجام و توقف در آن به اراده ای بوده که نظام سیاسی در پی آن است. 7