به گزارش برنا؛ پروسه زایمان در هر موجودی اغلب توسط جنس ماده انجام می شود اما در چیزهای عجیبی وجود دارند که موجب شگفتی ما می شوند. یکی از این چیزهای عجیب و غریبی که در طبیعت می بینیم، زایمان حیوان نر است. در برخی از گونه ها جنس نر هم زایمان انجام می دهد. در اسب های دریایی برخلاف بسیاری از موجودات، جنس نر به جای ماده وظیفه به دنیا آوردن نوزاد را به عهده می گیرند. محققان در مطالعات خود روی اسب های دریایی به نکات عجیب و غریبی در باره این جانور و بارداری آن دست یافته اند .
چیزهای اعجاب انگیز زیادی در بین مخلوقات خداوند وجود دارد. یکی از آن ها پروسه زایمان است. همه ما می دانیم که در هر موجودی زایمان مخصوص جنس ماده است اما گونه هایی از حیوانات روی زمین هستند که در آن جنس نر هم زایمان انجام می دهند. خانواده سوزن ماهیان جزء آن دسته از گونه های حیوانی هستند که انواع نر آن ها نیز باردار می شوند و زایمان انجام می دهند و شامل اسب دریایی، نی ماهی و اژدهای دریایی می شوند و شما تصویر لحظه زایمان اسب دریایی پدر را در این مطلب جذاب مشاهده می کنید.
چگونه اسب آبی باردار شده و زایمان می کند؟
نکته جالب در مورد اسب دریایی این است که این ماهی های نر در قسمت جلوی بدن خود یک کیسه دارند که ماهی های ماده تخم های خود را داخل این کیسه می اندازند و ماهی های نر این تخم ها را بارور می کنند و تا زمانی که ماهی ها سر از تخم بیرون بیاورند، آن ها را حمل می کنند. زمانی که تخم ها آماده تولد هستند، اسب ماهی نر کوچک ترین آنها را با استفاده از انقباض ماهیچه ای خارج می کند و سپس نوزادان کامل شکل یافته را در دریا رها می کنند. طول مدت بارداری اسب دریایی بین 10 روز تا 6 هفته می باشد. دانشمندان با بررسی توالی ژنوم این جانور دریایی، ژنتیک خاصی را در این توالی شناسایی کردند که در ماهی های دیگر یافت نمی شود و نقش مهمی در تخم گذاشتن و تکثیر اسب دریایی و شکل گیری کیسه در نرها دارد. این جانور دریایی دارای سریع ترین سرعت تکامل مولکولی در بین سایر ماهی ها می باشد.
اسب دریایی، یک نوع ماهی از خانواده سوزن ماهیان است که دارای سری به شکل اسب است و در آب های حاره ای و معتدل زندگی می کند و به سمت بالا شنا می کند. طول بدن اسب های دریایی از 16 میلی متر تا 35 سانتی متر می باشد و در برخی از گونه های آنها تک همسری دیده می شود.
اسبهای دریایی بیشتر مواقع در لابه لای مرجانها و جلبکهای دریایی در مقابل دشمنان استتار می کنند و دم چنگک مانند خود را به علف های دریایی و مرجان ها گره می زند. این جانور همچنین برای استتار خود تغییر رنگ می دهد. آنها همیشه مراقب دشمنان بوده و چشم ها را به اطراف می چرخانند و غذای خود را جستجو می کنند. اسب های دریایی دندان ندارند و برای مکیدن پلانکتون ها و سایر شکارهای کوچک از پوزه خرطومی مانند خود استفاده می کنند.
اسبهای دریایی در پشت خود باله ای حرکتی دارند که بیش از 35 بار در ثانیه در نوسان است و همچنین در نزدیکی پشت سر باله های جانبی بسیار ریزی برای کنترل حرکت دارا هستند. بدن آنها پوشیده از ورقه های استخوانی است. متاسفانه به علت تخریب زیستگاه و شکار توسط انسان ها جمعیت اسب های دریایی رو به کاهش است.