بهزاد خداداد، قهرمان سابق تکواندو جهان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری برنا درباره عملکرد تیم ملی در بازی‌های المپیک توکیو اظهار داشت: انتظار این نتیجه و عدم کسب مدال را داشتیم. در تکواندو باید خیلی مسائل دست به دست هم دهند تا روز مسابقه از ورزشکار در میدان المپیک انتظار مدال داشت. آقای فریبرز عسگری را به عنوان قهرمان سابق تکواندو دوست دارم و حتی بارها اعلام کرده ام که الگوی من بوده اند اما در کسوت مربیگری آقای عسگری نتوانست در چند فرصتی که به او داده شد انتظارات را برآورده کند. در المپیک لندن و با داشتن یوسف کرمی و محمد باقری معتمد، انتظار دو مدال خوشرنگ از تکواندو می رفت که متاسفانه به یک نقره بسنده کردیم. با چنین سابقه ای تصمیم گیران فدراسیون ریسک کردند و برای المپیک توکیو نیز به سراغ ایشان رفتند که نتیجه ای جز شکست به همراه نداشت. حقیقت این است که آزموده را آزمودن خطاست.
او درخصوص دلایل ناکامی تکواندوکاران در توکیو افزود: علاوه بر عملکرد ضعیف کادر فنی، اشتباهات دیگری نیز صورت گرفت. آقایان 5 ماه قبل از المپیک به دلیل برخی از مسائل شخصی مربی بدنساز تیم را برکنار کردند. آرمین و میرهاشم از بهترین های دنیا محسوب می‌شوند و قطعا اگر برنامه ریزی شده حرکت می‌کردیم می‌توانستیم دو مدال کسب کنیم که متاسفانه این چنین نشد. چرا ورزشکاران را در فاصله یک ماه و نیم تا المپیک به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام کردند؟ میرهاشم که بعد از مسابقات آسیا به تورنمنت لبنان نیز اعزام شد. مگر می‌شود در کمتر از دو ماه مانده به المپیک ورزشکار را به دو تورنمنت سنگین اعزام کرد؟ بی شک این مسئله علمی نیست و از علم روز ورزش به دور است.
خداداد درخصوص دلایل ناکامی تکواندو بانوان اضافه کرد: در یک دهه گذشته در بخش مردان به مربیان مختلفی نظیر عسگری، بی باک و مقانلو بها دادیم اما در بخش بانوان بیش از یک دهه تنها یک سیستم راس کار بوده است. در این 10 سال با وجود نتایج افتضاح در بخش بانوان، به دلیل مسائل پشت پرده و حمایت های یک سری افراد، تنها مربیان کرج در راس تکواندوی بانوان حضور داشتند. ما در بخش بانوان پتانسیل بسیار بالایی داریم و می توانستیم به مانند المپیک گذشته به مدال برسیم اما نمی‌دانم چه اصراری به ثابت ماندن و عدم تغییر این کادر فنی وجود دارد. تنها کاری که کرده اند این است که یک آقا را مدیر فنی بانوان کرده اند!
قهرمان سابق جهان درخصوص سیر نزولی تکواندو ایران در المپیک‌ها گفت: از سال 1997 تا 2011 در اردوها شرکت داشتم. در آن سالها، افرادی از جنس ورزش بدنه فدراسیون را تشکیل می دادند که دلسوز این ورزش بودند اما در سالیان اخیر شاهدیم کسانی برای فدراسیون و این ورزش تصمیم می گیرند که قهرمانان این رشته نیستند و دلشان برای این ورزش نمی سوزد. تکواندو همدلی و یکدست بودن سالیان گذشته را از دست داده است.
خداداد درخصوص پشتوانه‌سازی برای تیم ملی عنوان کرد: همه تیم ها در حال پیشرفت هستند اما ما در ایران لیگ تکواندو داریم و آنها علیرغم شرکت در مسابقات مختلف، لیگ ندارند. سالهاست که پایه های ما در سطح آسیا و جهان به قهرمانی می رسند اما چرا نمی توانیم نوجوانی که در المپیک نوجوانان طلا گرفته را به بزرگسالان برسانیم و نتیجه بگیریم؟ ازبک ها ورزشکاری که در المپیک نوجوانان آرژانتین نقره گرفته را حفظ و حمایت می کنند و می بینیم همان تکواندوکار در المپیک طلا کسب می کند ولی ما از قهرمانان پایه خبری نداریم و به حال خود رهایشان می کنیم. امثال علی اشک ولیان، محمد خسروی، محمد سلیمانی و کاوه رضایی که در المپیک نوجوانان طلا و نقره کسب کردند کجا هستند؟ تکلیف این همه هزینه و پول بیت المال که صرف این ورزشکاران شده چه می شود؟ اینگونه پشتوانه سازی برای بزرگسالان صورت نمی گیرد.
او درخصوص نیاز تکواندو به اصلاحات و تغییرات گفت: چندین سال است که نتایج خوبی در مسابقات مختلف کسب نمی کنیم. در سطح مدیریت آقای پولادگر باید اطرافیان و بدنه فدراسیون را اصلاح کنند و از قهرمانان تکواندو که اتفاقا اکثرا تحصیل کرده هم هستند در فدراسیون استفاده کنند اما در سطح مربیگری نیازمند تغییر کادر فنی و آمدن افرادی با نگرش و روش های تمرینی به روز هستیم.
خداداد درخصوص بهترین گزینه سرمربیگری برای تیم ملی عنوان کرد: سالها در اردوهای ملی بودم و با مربیان قدیمی و نسل جدید کار کرده ام. فکر می کنم تکواندو به کسی مانند مجید افلاکی نیاز دارد. در انتخابی المپیک پکن اگرچه مهماندوست سرمربی بود اما افلاکی همه کاره بود و 24 ساعت در خدمت تیم بود. او خودش قهرمان این رشته است و شرایط ورزشکار را در شرایط سخت به خوبی درک می کند. افلاکی همان حلقه گمشده تکواندو است. 5