مصطفی اقلیما جامعه‌شناس و رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سال‌هاست که قوانین مصوب بسیاری در مجلس شورای اسلامی با خواست مردم در تضاد است و به همین دلیل این قوانین نمی‌توانند به صورت کامل و دقیق اجرا شوند. نمونه قوانین محدودکننده می‌تواند تلگرام باشد که فیلتر شد اما امروز همه از آن استفاده می‌کنند.
اقلیما تصریح کرد: در همه جای دنیا قوانین با خواست مردم به تصویب می‌رسند و بعد اقلیتی که مخالف قانون تصویب شده هستند کم‌کم به تابعیت از قانون جدید مجبور می‌شوند اما متأسفانه در کشور ما این روند برعکس است و یک عده که در اقلیت هستند با نگرش و تصمیمات خود برای اکثریت تصمیم می‌گیرند و در حالیکه جامعه مخالف تصمیمات آنها است قانون تصویب می‌کنند اما این قوانین تنها با خواست اکثریت مردم است که به اجرا می‌رسد و چون اکثریت مخالف آن هستند هیچ‌گاه قوانین به اجرای کامل نمی‌رسند و مردم کار خود را می‌کنند و مثل ماهواره و فیلم‌های ویدئویی که استفاده از آنها ممنوع بود و همه استفاده می‌کردند قانون به اشتباه تصویب شده هم هیچ‌گاه به اجرای کامل نمی‌رسد. در کشور ما هنوز استفاده از ماهواره آزاد نشده است اما اکثر مردم در خانه‌هایشان ماهواره دارند.
او افزود: تصویب چنین طرحی در حد دانش و توانایی نمایندگان مجلس نیست و مطرح کردن این ایده خود نشان از عدم اطلاع آنها از این پدیده است. در همه جای دنیا در برخورد با پدیده‌های جدید که ممکن است آسیب‌هایی برای جامعه داشته باشند قانونگذاران به این مسئله توجه می‌کنند که چه طرح و ایده‌ای برای کمتر کردن آسیب‌ها در نظر بگیرند اما متأسفانه در کشور ما آن‌هایی که در سمت مسئول قرار می‌گیرند اینگونه تصور می‌کنند که باید با ارائه طرح‌ها و ایده‌هایی که اکثراً ممنوعیت را در ذهن دارند برای اکثریت مردم تصمیم می‌گیرند و ادعا می‌کنند که تصمیماتشان برای جلوگیری از آسیب بیشتر در جامعه است. این مشکل در خانواده‌ها هم دیده می‌شود، پدر خانواده که دوران نوجوانی و جوانی‌اش مربوط به دهه‌ها قبل می‌شود با در نظر گرفتن کمبودها و نیازهای زندگی زمانه خود نیازهای فرزندانش را می‌سنجد و در حالیکه ادعا می‌کند خیرخواه فرزندانش است از این وضعیت گلایه دارد که چرا فرزندانم دلسوزی من را درک نمی‌کنند. تصمیمات پدر در خانه تنش به وجود می‌آورد و این نشان می‌دهد که او خواسته‌ها و نیازهای فرزندش را به خوبی درک نکرده و این وضعیت را می‌توان به کلیت جامعه‌مان تعمیم داد.
پدر انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران تأکید کرد: اگر این طرح تصویب شود مردم به نمایندگان مجلس و حاکمیت بدبین می‌شوند چرا که مشکلات بسیاری امروز گریبانگیر زندگی مردم شده اما مسئولان هیچ توجهی به آنها ندارند و مسائل حاشیه‌ای مثل فضای مجازی برای آنها دغدغه است. ممکن است زمانی که جامعه شرایط خوبی دارد ارائه این طرح‌ها در مجلس با تنش‌های کمتری روبرو شود و مردم ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند و نگرانی‌ها را تا حدی درک کنند و به ایده جلوگیری از آسیب‌های فضای مجازی برخورد دیگری داشته باشند اما در این شرایط مطرح کردن چنین مسائلی نشان از عدم درک نمایندگان و مسئولان کشور نسبت به شرایط جامعه دارد.
او افزود: اگر این طرح به تصویب رسید و اجرا شد مسئولان خودشان تصمیم گرفته‌اند که خودشان مردم را نسبت به حکومت بدبین کرده‌اند. همین روزها با مطرح شدن این طرح قبل از اجرایی شدن می‌شنویم که مردم می‌گویند این موضوع برای فراموشی معضل خوزستان و دیگر مسائل مطرح شده تا اذهان را منحرف کند. چنین اظهاراتی که واقعاً در بین مردم مطرح می‌شود نشان از شکل‌گیری یک بی‌اعتمادی از سوی مردم نسبت به مسئولان دارد.
اقلیما خاطرنشان کرد: قطعاً اینترنت می‌تواند در شکل‌گیری برخی معضلات نقش داشته باشد اما این معضلات احتمالی را باید حل کرد و نمی‌توان به بهانه آسیب‌های اینترنت و فضای مجازی آزادی را از مردم گرفت. زمانی دولت‌ها هر کار که می‌خواستند انجام می‌دادند و مردم هر خبری را از هر منبعی که حاکمیت تعیین می‌کرد دنبال می‌کردند اما امروز کمتر از 15 درصد مردم اخبار را فقط از صداوسیما دنبال می‌کنند و منابع مختلفی در اختیار مردم قرار دارد و به نوعی حق انتخاب برایشان به وجود آمده است. این نوعی آزادی در جامعه به وجود آورده که هیچکس حق ندارد آزادی را از مردم بگیرد و این موضوع مسئله‌ای است که در دین اسلام نیز بر آن بسیار تأکید شده و انسان‌ها باید در آزادی با داشتن حق انتخاب زندگی کنند و هیچکس حق ندارد در مسائل خصوصی افراد دخالت کند.
او در پایان افزود: اگر اینترنت در جامعه مشکل‌زا است باید اول مسائل دیگر را دنبال کنیم و بعد اگر معضلی از سوی اینترنت متوجه جامعه بود به این معضل می‌توان رسیدگی کرد. در حال حاضر با معضلات فراوانی که وجود دارد معضل اینترنت موضوعی فرعی است. اگر خیلی از مشکلات جامعه حل شود دیگر معضلاتی که امروز نمایندگان مجلس نگرانش هستند در جامعه وجود نخواهد داشت. به عنوان مثال معضل بیکاری خود عامل اصلی بسیاری از بزهکاری‌ها و انحرافات اخلاقی در جامعه است و فردی که بیکار است می‌تواند در اینترنت به دنبال مسائل غیراخلاقی و ناهنجار باشد و اگر همان فرد سر کار برود دیگر زمانی برای گشتن به دنبال مسائل غیراخلاقی ندارد. قطعاً اگر مشکلات اصلی مردم حل شود بسیاری از ناهنجاری‌هایی که نمایندگان مجلس معتقد هستند ناشی از رواج شبکه‌های اجتماعی در ایران به وجود آمده از بین خواهد رفت.