به گزارش برنا، در این یادداشت آمده است:
توکیو ٢٠٢٠، آوردگاهی دشوار و متفاوت در ادوار المپیک
بازی های المپیک ٢٠٢٠ توکیو زیر سایه کرونا و مخالفت های مردم ژاپن، شرایطی بسیار متفاوت و دشوار را برای میزبان و کشورها و ورزشکاران حاضر این دوره از بازی ها رقم زد و مسابقات در سالن ها و ورزشگاههای خالی از تماشاگر و بدور از هیجانات معمول حاکم در بازیهای المپیک برگزار شد.
تجربه ای که از ابتدای المپیک نوین در ١٨٩٦ تکرار نشده بود و احتمالا به عنوان تنها بازیهای بدون تماشاگر در ادوار المپیک ثبت و ماندگار شود.
المپیک توکیو ٢٠٢٠ برای ورزش ایران نیز نتایج متفاوتی به همراه داشت. کسب ٦٨ سهمیه و حضور سه رشته تیمی والیبال، بسکتبال، و شمشیربازی، و خضور کاراته برای نخستین بار در المپیک، و کسب ١١ سهمیه بانوان وضعیت جدیدی را برای رقابت ورزشکاران ایران رقم زد.
شرایط متفاوت کسب سهمیه و مدال در وزنه برداری نسبت به بازی های لندن و ریو، و افت فاحش تکواندو نسبت به دوره های قبل از نکات قابل تأمل کاروان ایران در توکیو بود که تاثیر قابل توجهی در نتایج را به دنبال داشت. اما در مقابل این افت و نزول، درخشش جواد فروغی در تیراندازی در روز نخست و سجاد گنج زاده در کاراته در روز پایانی با کسب دو مدال زرین، تا حدودی ضعف ها در دو رشته مدال آور وزنه برداری و تکواندو را جبران کرد و آمار مدال های طلا را با ریو برابر کرد.
در کشتی فرنگی و آزاد نیز مدال های ارزشمندی کسب شد هر چند مدال حسن یزدانی به عنوان امید اول طلای کشتی آزاد در یک رقابت بسیار نزدیک از چنگ وی درآمد و نصیب تیلور رقیب آمریکایی یزدانی شد.
در مجموع آن چه در توکیو به عنوان نتیجه برای کاروان ایران رقم خورد کسب مدال در رشته های انفرادی به ویژه در کشتی، تیراندازی، کاراته، و وزنه برداری بود. اما در رشته های تیمی بسکتبال، شمشیربازی، و به ویژه والیبال انتظارات برآورده نشد و نتایج درخوری بدست نیامد.
با توجه به فاصله بسیار اندک با بازی های آسیایی ٢٠٢٢ و المپیک ٢٠٢٤، ارزیابی دقیق حضور رشته های حاضر در المپیک توکیو و بررسی نقاط قوت و ضعف و متعاقب آن تدوین برنامه عملیاتی برای سه سال آینده از اولویت های ورزش کشور است که باید در دستور کار ستاد بازی های آسیایی و المپیک قرار گرفته و تصمیمات دقیق مدیریتی، ساختاری، و فنی لازم درباره آن اتخاذ شود.