به گزارش برنا، هرچند سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین پیچیده به نظر می‌رسد، اما وقتی آن را به چند مرحله تقسیم کنید، قضیه تا حدودی راحت‌تر می‌شود. خرید بیت‌کوین با افزایش مشروعیت صرافی‌ها و کیف پول‌ها روز به روز آسان‌تر می‌شود.
چندین نکته درخصوص خرید بیت کوین وجود دارد که هر سرمایه‌گذار به آن نیاز دارد. آنها شامل نحوه ایجاد یک اکانت در صرافی رمزارز، احراز هویت، اتصال ایمن به اینترنت و روش پرداخت است. همچنین توصیه می‌شود یک کیف‌پول شخصی خارج از حساب صرافی داشته باشید. روش‌های معتبر پرداخت شامل حساب‌های بانکی، دبیت‌کارت‌ها و کارت‌های اعتباری است. همچنین امکان دریافت بیت‌کوین در دستگاه‌های خودپرداز خاص و صرافی‌های P2P نیز وجود دارد. با این حال توجه داشته باشید که دستگاه‌های خودپرداز بیت‌کوین از اوایل سال 2020 به طور فزاینده‌ای به مجوزهای صادر شده توسط دولت نیاز دارند.
حفظ حریم خصوصی و امنیت مساله مهمی برای سرمایه‌گذاران بیت کوین است.. هرکسی که کلید خصوصی یک آدرس عمومی در بلاکچین بیت‌کوین را بدست آورد، می تواند تراکنش‌ها را تایید کند. کلیدهای خصوصی باید مخفی نگه داشته شوند. در صورت اطلاع از دارایی‌های بزرگ، خلافکاران ممکن است اقدام به سرقت آنها کنند. توجه داشته باشید هرکسی می‌تواند موجودی آدرس عمومی شما را مشاهده کند. از این رو بهتر است که سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه خود را به آدرس های عمومی متصل نکنید.
هر کسی می‌تواند سابقه تراکنش‌های انجام شده در بلاکچین را مشاهده کند، حتی شما. اگرچه تراکنش‌ها به صورت عمومی در بلاکچین ثبت می‌شوند ، اما هویت کاربران مشخص نیست. در بلاکچین بیت‌کوین، فقط کلید عمومی هر کاربر در کنار تراکنش‌ها ظاهر می‌شود و تراکنش‌ها محرمانه هستند. به عبارتی تراکنش‌های بیت‌کوین در مقایسه با پول نقد، شفاف و قابل ردیابی هستند، اما از آن میتوان به صورت ناشناس هم استفاده کرد.
محققان بین‌المللی و FBI ادعا کرده‌اند که قادرند تراکنش‌های انجام شده بر روی بلاکچین بیت‌کوین را پیگیری کنند. به عنوان مثال، اگر شخصی در Coinbase اکانتی ایجاد کند، باید شناسه خود را ارائه دهد. بنابراین هنگامی که آن شخص بیت‌کوین خریداری می‌کند، آن خرید با نام وی گره خورده است و اگر آن را به کیف‌پول دیگری ارسال کنند، کماکان میتوان آن را در Coinbase که به هویت دارنده حساب متصل است، ردیابی کرد.
ثبت‌نام در صرافی ارز دیجیتال به شما امکان خرید، فروش و نگهداری رمزارزها را می‌دهد. به طور کلی بهتر است کاربران دارایی خود را برای حفظ امنیت بیشتر به کیف‌پول آنلاین شخصی خود منتقل کنند. افرادی که به دنبال معامله بیت‌کوین یا سایر رمزارزها هستند، ممکن است این ویژگی برایشان مهم نباشد.
امروزه انواع مختلفی از صرافی‌های رمزارز وجود دارد. از آنجا که ماهیت بیت‌کوین بر اساس تمرکززدایی و حکمیت فردیست، برخی صرافی‌ها به کاربران اجازه داده تا ناشناس بمانند و نیازی به وارد کردن اطلاعات شخصی ندارند. چنین صرافی‌هایی به صورت مستقل عمل می‌کنند و معمولاً غیرمتمرکز هستند، به این معنا که آنها یک نهاد کنترل کننده مرکزی ندارند.
اگرچه چنین سیستم‌هایی را میتوان برای فعالیت‌های مجرمانه مورد استفاده قرار داد، اما برای ارائه خدمات به جمعیت بدون بانک جهان نیز استفاده می‌شوند. آنها گروه‌های خاصی از مردم، پناهندگان یا افرادی هستند که در کشورهای فاقد زیرساخت قوی مالی زندگی می‌کنند. از این رو چنین صرافی‌هایی می‌تواند به ورود آنها به سیستم‌های مالی کمک کنند.
در حال حاضر محبوب‌ترین صرافی‌ها، غیرمتمرکز نیستند و نیاز به KYC دارند. در ایالات‌متحده اولین صرافی‌ها Coinbase ، Kraken ، Gemini و Binance.US بودند که هر یک از این آنها از نظر ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهند رشد چشمگیری داشته‌اند.
Coinbase، Kraken و Gemini، بیت‌کوین و تعداد فزاینده‌ای از آلت‌کوین‌ها را ارائه می‌دهند. این سه احتمالا ساده‌ترین پلتفرم‌ها برای رمزارزها هستند. Binance از معامله‌گران پیشرفته‌تری پشتیبانی می‌کند و عملکرد مبادلاتی پیچیده‌تری را ارائه می‌دهد.
نکته مهمی که هنگام ایجاد اکانت در صرافی رمزارزی باید به آن توجه کنید، استفاده از شیوه‌های ایمن اینترنت است. این شامل احراز هویت دو مرحله ای است.
پس از انتخاب صرافی، باید اسناد شخصی خود را جمع‌آوری کنید. اینها بسته به نوع صرافی، ممکن است شامل تصاویری از گواهینامه رانندگی، شناسنامه یا پاسپورت شما باشد. این فرایند عمدتا مشابه ایجاد یک حساب در کارگزاری معمولی است.
پس از اینکه صرافی هویت و مشروعیت شما را تضمین کرد، میتوانید گزینه پرداخت را متصل کنید. در اکثر صرافی‌ها میتوانید حساب بانکی خود را مستقیماً متصل کنید یا می توانید آن را به یک کارت اعتباری یا دبیت‌کارت متصل کنید.
اگرچه بیت‌کوین در ایالات متحده قانونی است، اما برخی از بانک‌ها با این ایده محتاطانه برخورد می‌کنند و ممکن است سپرده‌ها در سایت‌ها یا صرافی‌های رمزارزی را بلاک کنند. بنابراین بهتر است ابتدا بررسی کنید آیا بانک شما اجازه سپرده‌گذاری در صرافی انتخابی شما را می دهد یا خیر.
کارمزدهای مختلفی برای سپرده‌گذاری از طریق حساب بانکی، دبیت‌کارت یا کارت‌اعتباری وجود دارد. Coinbase به عنوان یک صرافی قوی برای مبتدیان، دارای کارمزد 1.49 دلاری برای حساب های بانکی و 3.99 دلاری برای دبیت‌کارت‌ها است.
همچنین صرافی‌ها برای هر تراکنش کارمزد دریافت می‌کنند. این کارمزد می‌تواند یا مبلغی ثابت باشد (اگر مبلغ تراکنش کم باشد) و یا درصدی از کل مبلغ تراکنش. کارت‌های اعتباری علاوه بر کارمزد تراکنش، هزینه پردازش را نیز متحمل می‌شوند.
هنگامی که صرافی خود را انتخاب و گزینه پرداخت را به آن متصل کردید، میتوانید بیت‌کوین و سایر رمزارزها را خریداری کنید. در سال های اخیر، صرافی‌های رمزارزی به آرامی در حال ورود به به جریان اصلی هستند. آنها از نظر نقدینگی و دامنه ویژگی‌های خود رشد چشمگیری داشته‌اند. تغییرات عملیاتی در صرافی‌های رمزارزی به موازات تغییر در نحوه نگرش به صنعت کریپتو تکامل یافته است. صنعتی که زمانی به عنوان کلاهبرداری با شیوه های مشکوک تصور می شد، به آرامی به یک صنعت قانونی تبدیل شده و مورد توجه بازیگران بزرگ مالی قرار گرفته است.
در حال حاضر صرافی‌های ارز دیجیتال به نقطه‌ای رسیده‌اند که دارای ویژگی‌های تقریبا مشابه با همتایان کارگزاری بورس هستند.
امروزه صرافی‌های رمزازی انواع مختلفی از سفارشات و روش‌های سرمایه‌گذاری را ارائه می‌دهند. از بین صرافی‌هایی که در بالا اشاره شد، Kraken بیشترین تنوع سفارش را ارائه می‌دهد و قابلیت‌های stop-loss، stop-limit، take-profit و take-profit limit را ارایه می‌دهد.
فارغ از انواع سفارشات، صرافی‌ها راه‌هایی را برای ایجاد سرمایه‌گذاری‌های مکرر ارائه می‌دهند و به مشتریان این امکان را می‌دهند تا میانگین هزینه دلاری را در سرمایه‌گذاری دلخواه خود تعیین کنند. به عنوان مثال Coinbase به کاربران خود امکان تعیین خریدهای مکرر روزانه، هفتگی یا ماهانه را می‌دهد.
کیف پول‌های بیت‌کوین و سایر رمزارزها، محلی امن برای ذخیره دارایی‌های دیجیتالی هستند. حفظ دارایی رمزارزی خارج از صرافی و در کیف پول شخصی، تضمین‌گر کنترل شخصی کلید خصوصی است. همچنین به شما این امکان را می‌دهند که وجوه خود را خارج از صرافی ذخیره کرده و از خطر هک شدن و از دست دادن دارایی خود در امان باشید.
برخی از کیف پول‌ها، ویژگی‌های بیشتری نسبت به سایرین دارند. برخی از آنها مختص بیت‌کوین هستند و برخی دیگر قابلیت ذخیره انواع مختلفی از آلت‌کوین‌ها را ارائه می‌دهند. همچنین برخی کیف پول‌ها قابلیت تعویض یک توکن با دیگری را ارائه می‌دهند.
وقتی نوبت به انتخاب کیف‌پول بیت‌کوین می‌رسد، تعدادی گزینه دارید. اولین چیزی که باید در مورد کیف پول رمزارزی درنظر بگیرید، مفهوم کیف پول داغ (کیف پول آنلاین) و کیف پول سرد (کیف های کاغذی یا سخت افزاری) است.
کیف پول‌های آنلاین به عنوان کیف‌پول داغ نیز شناخته می‌شوند. این کیف‌پول‌ها روی دستگاه‌های متصل به اینترنت مانند رایانه، تلفن همراه یا لپ‌تاپ اجرا می‌شوند. از آنجا که این کیف‌پول‌ها به صورت آنلاین کلید خصوصی شما را نگهداری می‌کنند، می‌تواند موجب آسیب‌پذیری شود. اگرچه یک کیف‌پول داغ می‌تواند در نحوه دسترسی سریع و انجام معاملات بسیار مناسب باشد، اما ذخیره کلید خصوصی شما در دستگاهی متصل به اینترنت، آن را مستعد هک شدن می‌کند.
این ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، اما افرادی که مسایل امنیت کافی را هنگام استفاده از این کیف پول‌ها درنظر نمی‌گیرند، وجوهشان ممکن است مورد سرقت واقع شود. این یک اتفاق نادر نیست و می‌تواند به طرق مختلف رخ دهد. با این حال تا زمانی که اقدامات احتیاطی لازم اتخاذ شود (گذرواژه‌های قوی، احراز هویت دو مرحله‌ای و امنیت اینترنت)، میتوان از این کیف پول‌ها استفاده کرد.
این کیف پول‌ها معمولا برای مقادیر کم رمزارز توصیه می‌شوند. شما میتوانید یک کیف پول داغ را به یک حساب جاری تشبیه کنید. عقل مالی می‌گوید که بخش عمده‌ای از پول خود در حساب‌های پس‌انداز سرمایه‌گذاری و تنها درصد کمی از آن را در حساب جاری خود نگه دارید. همین امر را میتوان در مورد کیف پول‌های داغ نیز گفت.
همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، کیف پول صرافی‌ها، حساب‌های حضانتی هستند که توسط صرافی‌ها ارائه می‌شوند. بنابراین کاربران این نوع کیف پول‌ها، دارنده کلید خصوصی رمزارزهای خود نیستنتد. لذا اگر اتفاقی رخ دهد و صرافی هک شود، وجوه شما از بین می‌رود.
ساده ترین خصیصه کیف پول سرد عدم اتصال آن به اینترنت است که این موجب می‌شود در معرض خطر کمتری قرار گیرد. از این کیف پول‌ها میتوان به عنوان کیف‌پول آفلاین یا کیف‌پول سخت افزاری نیز یاد کرد.
این کیف پول‌ها کلید خصوصی کاربر را روی چیزی که به اینترنت متصل نیست ذخیره می‌کنند.
شاید مطمئن ترین راه برای ذخیره آنلاین رمزارزها یک کیف‌پول کاغذی باشد. کیف پول کاغذی کیفی است که شما میتوانید آن را از وب‌سایت های خاصی دریافت کنید. سپس کلیدهای عمومی و خصوصی را میتوانید روی کاغذ چاپ کنید. دسترسی به رمزارزهای خود در این آدرس‌ها تنها در صورتی امکان پذیر است که شما آن کاغذ را همراه با کلید خصوصی آن داشته باشید. بسیاری از مردم این کیف‌های کاغذی را در صندوق‌های امانات بانکی و یا در گاوصندوق خانه خود ذخیره می‌کنند. این کیف‌پول‌ها برای افزایش امنیت در سرمایه گذاری‌های بلند مدت در نظر گرفته می‌شوند و شما نمی توانید بیت‌کوین ذخیره شده به این طریق را بفروشید یا معامله کنید.
نوعی کیف‌پول سرد که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، کیف‌پول سخت‌افزاری است. کیف پول سخت‌افزاری معمولاً یک درایو USB است که کلیدهای خصوصی کاربر را بصورت آفلاین و ایمن ذخیره می‌کند. چنین کیف‌هایی نسبت به کیف‌های داغ دارای مزایای زیادی هستند. این کیف‌پول‌ها، کلیدهای خصوصی را در رایانه متصل به شبکه یا نرم‌افزارهای آسیب پذیر ذخیره نمی‌کنند. این دستگاه‌ها همچنین به طور معمول متن باز بوده و به جامعه این امکان را می‌دهند تا ایمنی خود را از طریق حسابرسی کدها بررسی کنند.
کیف پول‌های سرد، امن‌ترین راه برای ذخیره بیت‌کوین یا سایر رمزارزها هستند. با این حال در اکثر موارد آنها نیاز به دانش بیشتری برای راه اندازی دارند.
یک راه خوب برای راه اندازی کیف‌پول، داشتن سه چیز است: یک حساب مبادله‌ای برای خرید و فروش، یک کیف پول داغ برای نگهداری مقادیر کوچک رمزارز و یک کیف‌پول سخت‌افزاری برای ذخیره حجم بالای دارایی‌های خود.
برخلاف صرافی‌های غیرمتمرکز که خریداران و فروشندگان را به طور ناشناس رو در روی هم قرار می دهد، برخی از سرویسهای همتا به همتا (P2P) ارتباط عمیق‌تری بین کاربران ایجاد می‌کنند. LocalBitcoins یک نمونه از این صرافیهاست. کاربران پس از ایجاد حساب کاربری در آن می‌توانند درخواست‌های خرید یا فروش بیت‌کوین، از جمله اطلاعات مربوط به روش‌های پرداخت و قیمت را ارسال کنند. سپس سایر کاربران این پیشنهادات را بررسی و گزینه‌هایی که مایل به معامله با آنها هستند را انتخاب می‌کنند.
LocalBitcoins برخی از جنبه‌های معامله را تسهیل می‌کند. اگرچه صرافی‌های P2P سطح ناشناسی مشابه صرافی‌های غیرمتمرکز را ارائه نمی‌دهند، اما به کاربران این فرصت را می‌دهند تا بهترین معامله را انجام دهند. بسیاری از این بسترهای مبادلاتی، سیستم‌های رتبه‌بندی را ارائه می دهند تا کاربران راهی برای ارزیابی سایر معامله‌گران داشته باشند.
شما می توانید بیت‌کوین خودرا در همان بسترهایی که آن را خریداری کرده‌اید، مانند صرافی‌ها و پلتفرم‌های همتا به همتا، بفروشید. به طور معمول، فرایند فروش بیت‌کوین در این بسترها مشابه فرایند خرید آنهاست.
به عنوان مثال، ممکن است برای فروش فقط از شما تعیین نوع سفارش و کلیک کردن روی دکمه‌ای خاصی خواسته شود (یعنی آیا ارز دیجیتال باید فوراً با قیمت‌های موجود فروخته شود یا با حد ضرر). بسته به شرایط بازار و میزان تقاضا، قیمت ارائه شده برای بیت‌کوین ممکن است در صرافی‌ها متفاوت باشد. به عنوان مثال صرافی‌های کره‌جنوبی در جریان افزایش قیمت بیت‌کوین در سال 2018، بیت‌کوین را با پرمیوم کیمچی معامله کردند.
صرافی‌های رمزارزی درصدی از مبلغ فروش را به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند. به عنوان مثال، Coinbase در حدود 1.49 درصد از هر تراکنش را به عنوان کارمزد دریافت می‌کند.
صرافی‌ها به طور کلی دارای محدودیت برداشت ارزی روزانه و ماهانه هستند. بنابراین پول نقد حاصل از فروش‌های بزرگ ممکن است بلافاصله در اختیار معامله‌گر قرار نگیرد. با این وجود هیچ محدودیتی در میزان فروش رمزارزها وجود ندارد.
برای خرید ارز دیجیتال می توانید به راحتی از طریق وب سایت های معتبر داخلی اقدام کنید. برای این منظور ما به شما صرافی تخصصی و معتبر اوکی اکسچنج را معرفی می کنیم چرا که کار با این صرافی و وب سایتش بسیار ساده و آسان است. کافی است تا در این صرافی ثبت نام کرده و پس از گذراندن مراحل احراز هویت به راحتی رمزارزهای گوناگون را بخرید و معامله کنید؛ مانند خرید تتر که خیلی از افراد به دنبال انجام آن هستند.