به گزارش برنا؛ همان اول جز گروه های بی دفاع بودند؛ بی دفاع به معنی آن مثل ما افراد عادی مجبورشان نکردند که به قرنطینه پناه ببرند. شاید آن ها هم درست مثل ما ترسیده بودند، اما راه فرار نداشتند. حتی اگر خودشان هم می خواستند وجدانشان نمی خواست. اگر دور و برمان پرستاری را می شناختیم، حتما از زبانش می شنیدیم که می گفتند « ما دوستمان را تنها نمی گذاریم.» یا می گفتند « با اینکه مرخصی داریم اما نمی خواهیم استفاده کنیم.» اگر ما یک لایه ماسک می زدیم و از خانه خارج می شدیم؛ آن ها باید حتما لایه های ماسک هایشان بیشتر بود. چون جایی کار می کردند که ویروس کرونا حرف اول را می زد و آن ها در برابرش حرفی برای گفتن نداشتند. دو سال گذشت. این دوسال هم فصل گرما به خود دید هم فصل سرما. اما روز های گرم خیلی سخت تر گذشت. همان لباس فضایی هایی که اولین بار با دیدنشان تعجب کردیم حالا باید پرستاران لایه لایه آن ها را در تابستان هم بپوشیدند که شاید کرونا بترسد و به آن ها نزدیک نشود. اسماعیل پرستار بخش کرونایی یکی از بیمارستان های تهران است او می گوید: زمانیکه خودم از این بیماری بهبود پیدا کردم و دوباره به بخش آمدم گاهی اوقات تنفس با ماسک N95 آنقدر برای من سخت بود که به خارج بخش می رفتم تا چند دقیقه ای ماسک را بردارم تا بتوانم بدون ماسک تنفس کنم.
او ادامه داد: فصل گرما است و تحمل هوای گرم در شرایط عادی خیلی سخت است، حال ببینید پرستارانی که از بیماران کرونا مراقبت می کنند به خاطر لباس های محافظتی که از جنس پلاستیکی است، استفاده می کنند چه می کشند. همچنین از طرفی این پرستاران خودشان به بیماری مبتلا می شوند و گاهی برای درمان با مشکلاتی مواجه می شوند. همچنین یکی دیگر از دغدغه های این روزهای ما کمبود مقطعی ماسک و گان است. در بعضی از روز ها اگر در هر شیفت دو ماسک و دو گان به هر پرستار تعلق می گرفت بعضا این تعداد به هر شیفت یک دست کاهش پیدا می کند و همکاران ما مجبور اند در سخت ترین شرایط مراقبت از بیماران کرونایی، ساعت های زیادی با یک دست ماسک و گان سپری کنند و این درحالی است که هر دوساعت یکبار باید چنین لوازم یک بارمصرفی، تعویض شود.
پرستاران خسته اند!
مهدی برزگر معاون اجرایی بیمارستان رسول اکرم در گفت‌وگو با خبرنگار برنا گفت: مجمع بیمارستانی رسول اکرم(ص) یکی از بیمارستان هایی است که از ابتدای شیوع بیماری کرونا به عنوان یکی از مراکز بزرگ پذیرش بیماران در غرب تهران خدمت رسانی می کند.
او با بیان اینکه با شروع پیک پنجم کرونا حداکثر ظرفیت خود را به کار گرفتیم، همچنین ظرفیت تخت های بیمارستانی را برای بیماران کرونایی افزایش دادیم، افزود: مراقبت های ویژه برای بیماران کرونایی افزایش یافت همچنین درمانگاه های ویزیت متخصیص عفونی راه اندازی شد تا مراجعان سرپایی به آن جا مراجعه کنند همچنین و کلینیک تزریق سرپایی داروی رمدیسیور برای بیماران نیازمند راه اندازی شده است.
برزگر ادامه داد: حجم مراجعان و بستری شدگان بسیار بالاست و تمام تخت های بستری پر است همچنین درمانگاه های سرپایی روزانه تعداد زیادی را پذیرش می کنند و این حجم کار باعث شده است همکاران کادر درمان ما در حوزه پرستاری، پشتیبانی و... تمام شبانه روز مشغول فعالیت باشند.
او با اشاره به اینکه در تمام ایامی که از طرف دولت تعطیلات اعلام می شود همکاران ما سرکار حاضر هستند و خدمت رسانی می کنند و مدت هاست که نتوانستند مرخصی بروند، گفت: این حجم از کار باعث ایجاد خستگی زیاد جسمی و روحی کادر درمان شده است؛ بنابراین نیاز است که ما بتوانیم اط زحمات این کادر قدردانی کنیم.
معاون اجرایی بیمارستان رسول اکرم تصریح کرد: تاکنون تمام لوازم و امکانات حفاظت فردی پرسنل از جمله ماسک، گان و ... تأمین شده است و دراین زمینه مشکلی پیش نیامده است.
او با بیان اینکه در زمینه تأمین دارو برای کادر درمان زمانی که مبتلا می شوند رایگان انجام می شود، افزود: خدمات بستری و سرپایی برای کادر درمانی که مبتلا به بیماری کرونا می شوند را رایگان انجام می دهیم. همچنین مشکل اصلی همکاران ما این است که گاها خود مبتلا به بیماری هستند و مجبور هستیم این افراد را از چرخه ی مراقبت حذف کنیم و حجم کاری برای سایر همکاران بیشتر می شود و خستگی مضاعف تحمیل می شود.
برزگر افزود: پرستاران از لحاظ جسمی و روحی دچار مشکل هستند همچنین کمبود نیرو باعث می شود همکاران ما نتوانند از مرخصی های خود استفاده کنند و در تمام ایام در محل کار حضور دارند.
نکته قابل توجه آن است که در شرایط نرمال باید به ازای هر هزار نفر جمعیت ۱۰ پرستار وجود داشته باشد که چنین امری در کشور های اروپایی رخ می دهد. اما در کشور ما این رقم به ۱.۵ پرستار برای هر هزار نفر رسیده است.
تا این حال اگر چه پرستاران امروز خسته هستند و با این روند ابتلا انگار قرار نیست حالا حالا ها این خستگی از بدنشان بیرون رود، مردم نقش بسیار اثرگذاری بر کاهش فشار کاری پرستاران دارند و این در حالی است که نقش مهم و موثر مسئولان ذی ربط، را نیز برای کم کردن آلام این قشر نباید نادیده گرفت. پرهیز از سفرهای بین استانی غیرضروری، استفاده مداوم از ماسک و رعایت فاصله گذاری اجتماعی، شیوه نامه هایی است که به شدت تکراری و ساده به نظر می رسد اما با رعایت آن و جدی گرفتن وخامت شرایط می توان بار سنگین مراجعات به بیمارستان ها و تعداد فوتی ها و همچنین آمار فرسایش پرستاران را کاهش داد.
به نظر می رسد حالا کنترل اپیدمی کرونا تنها رعایت صد در صد شیوه نامه های بهداشتی در کنار واکسیناسیون است، با این وجود تنها کاری که از دست ما مردم برمی آید و مهمترین و موثرترین کار هم به حساب می آیند، همین همراهی های ساده با پرستاران و کادر درمان است.
//انتهای پیام: 6