به گزارش برنا، برنامه گفت و گو محور «شب نشینی» به میزبانی عبدالرضا امیراحمدی مانند شب های گذشته ساعت 23:30 به وقت تهران به تهیه کنندگی کاوه امیری جاوید و یوسف بچاری بر روی آنتن زنده شبکه جام جم رفت. در بخش اول برنامه علی آل احمد کارشناس فرش دستباف ایرانی به عنوان مهمان معرفی شد.
آل احمد در تحلیل فرشی که در دکور برنامه وجود دارد گفت: این فرش حسین آباد ملایر است که به عنوان طلسم خوشبختی شناخته می شده و از دوره میترائیسم بوده است. هر بخش این فرش نمادی خاص از یک مفهوم است مثلا گل نماد نیلوفر است.
آل احمد تصریح کرد: در بین فرش های ایرانی فرش عشایری، روستایی و شهری داریم؛ فرش های عشایری بر اساس مفاهیمی که در هزاران سال در هر منقطه شکل گرفته بافته می شدند. فرش های روستایی باف یک تعداد طرح خاص هستند که استاندارد شده اند و نسل های مختلف در یک روستا همان فرش را با همان طرح می بافند. در فرش شهری هنر نگارگری و زیبایی شناسی متناسب با هر منطقه با قالیبافی تلفیق می شود و در هر شهر یک سبک ریزباف باب می شود برای مثال در سبک اصفهان کاشی کاری ها در قالیبافی هم ورود پیدا می کنند و هنر آن غنی تر می شود.
وی افزود: مدرک مهندسی دارم اما همیشه عادت داشتم تابستان ها به فضای کار فرش می رفتم و برایم قصه فرش ها جذاب بود. اولین باری که در یک کلاس استاد قصه فرش ها را برایم توضیح می داد وقتی به فرش نگاه می کردم شبیه یک انیمیشن شروع به حرکت می کرد چون داستان فرش را می دانستم. وقتی کسی داستان فرشی را بداند این اثر هنری برایش مفهوم پیدا می کند.
کارشناس فرش ایرانی بیان کرد: فرش دستباف دومین پرچم فرهنگی ایران است. فرش پایدارترین اثر هنری است. در دوران قدیم اگر می خواستند طرحی را ماندگار و پایدار کنند آن را می بافتند. دیگر آثار هنری مثل نقاشی از بین می رفت اما فرش از بین نمی رفت و پایدار بود، به علاوه یک کالای مصرفی و ماندگار بود. رنگ گیاهی که اصالت فرش دستباف ایرانی است حس زیبایی شناسی انسان را قانع می کند.
آل احمد درباره پیشینه تجارت فرش دستباف ایرانی ادامه داد: تجارت جهانی فرش دستباف ما از 200 سال پیش آغاز شد و بخش بزرگی از آن به این دلیل بود که بسیاری از خارجی ها آن را خریدند و از ایران بردند و به تدریج تجارتی در این زمینه شکل گرفت. از جایی به بعد شبکه توزیع جهانی فرش تصمیم گرفتند با ایران همکاری نکنند درصورتی که عطش جهانیان به سمت فرش ایرانی زیاد شده به همین دلیل طرح های ایرانی را به رقبا دادند تا با تولید آن ها تقاضای بازار را تامین کنند. به تدریج با تغییر رویه رسانه ها در ترویج فرش ایرانی، سلیقه برای خرید فرش به سمت قالی های مدرن کشیده شد.
وی افزود: البته هنوز هم برخی از طرح ها به دلیل طرفدار زیادی که دارند توسط دیگر کشورها کپی می شوند. هند، افغانستان، پاکستان و چین هنوز فرش ایرانی را کپی می کنند.
کارشناس فرش ایرانی اظهار داشت: خارجی ها و ایرانیان مقیم خارج ارزش فرهنگی فرش دستباف ایرانی را درک کرده اند و به خاطر همین بسیار طرفدار آن هستند. درباره معیار خرید فرش، فرشی که به خارج می رود باید فرشی باشد که دوستش دارید و بتوانید آن را بفروشید.
آل احمد با اشاره به نقش رسانه ها در استقبال از فرش دستباف گفت: تا سال 1950 در تمام فیلم های هالیوودی فرش ایرانی وجود داشت اما از آن به بعد کمرنگ و کمرنگ تر شد. این روزها شبکه های اجتماعی فضای خوبی هستند تا افراد با انتشار عکس های با کیفیت و زیبا از فرش ایرانی و همچنین تولید محتوا برای هنر ایرانی، آن را در بین مخاطبان سرتاسر دنیا ترویج کنند.
وی تصریح کرد: ارزش جهانی بازار فرش پایین آمده است. در سال 73 یک میلیارد و 700 میلیون دلار صادرات فرش دستباف بود دقیقا در همان سال بازار جهانی تشنه فرش دستباف ایرانی بود اما چون رفته رفته در رسانه ها ترویج این فرهنگ کم شد و این علت با علل دیگری مثل تحریم داخلی و خارجی و همچنین با فشاری که به این عرصه وارد شد حالا به 70 میلیون دلار رسیده و این اصلا وضعیت خوبی نیست.
کارشناس فرش ایرانی افزود: می طلبد تا صنایع دستی، فرش و گردشگری ایران توسط ایرانیان مقیم خارج تبلیغ شود. باید از ظرفیت و انگیزه این افراد برای میل به کمک به کشور خود در راستای معرفی فرهنگ غنی ایران به جهان استفاده کرد.
آل احمد بیان کرد: وست پا چون مرکز ثقل کمتری دارد به راحتی می توان با آن فرش جا به جا کرد و برای همین همه فرش فروش ها وست پا داشتند.
در بخش دوم برنامه نیز سید کاظم هژیرآزاد بازیگر سینما و تلویزیون به عنوان مهمان دیگر برنامه معرفی شد. هژیرآزاد گفت: پدرم راننده کامیون بود و من هم بچه کارگر وقتی تماشای اولین فیلم را با تصویری بر روی پرده نقره ای تجربه کردم دوست داشتم جای بازیگران آن فیلن باشم. سینما اسکار و سینما المپیاد میعادگاه من بود. مثل همه کسانی که دوست داشتند قهرمان باشند من هم دوست داشتم جای قهرمان قصه های فیلم باشم.
وی درباره علاقه اش به بازیگری در دوران کودکی تصریح کرد: در زمان کودکی ام در آستانه ورود به مدرنیسم بودیم؛ همان زمان سینما آمد و پدرم ما را به سینما می برد یعنی وارد مرحله مدرن شدیم. پدرم کارگری روشن فکر بود برای همین خانواده ام پس از پرداختنم به حرفه بازیگری با من مخالفت نمی کردند.
بازیگر سریال مختارنامه افزود: جستجو می کردم که چه راهی برای ورود به عرصه هنرپیشگی وجود دارد. بعد از خواندن کتاب فهمیدم باید آموزش ببینم از کلاس پنجم ابتدایی آگهی آموزش بازیگر مصطفی اسکویی را تصادفی دیدم و به کلاس رفتم شش کار با استادم تولید کردم و بعد سال 61 با سایه همسایه به تلویزیون آمدم.
هژیرآزاد با اشاره به پیروی اش از سبک استالیسلاوسکی گفت: تکنیک او در همه دانشکده ها آموزش داده می شود البته هنرمندانی مانند لی استراسبرگ و الیا کازان چیزهایی را به صورت سلیقه ای به این سبک اضافه کرده اند و آن را به فراخور دتسخوش تغییراتی کرده اند اما ریشه بازیگری در اکثر نقاط دنیا همان است و در همه آموزشکده ها هم تدریس می شود.