به گزارش برنا، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در مراسم نکوداشت و رونمایی از آثار فضل الله صلواتی در کتابخانه ملی، گفت: نام آقای صلواتی قرین با مبارزات مسلمانان قبل از انقلاب است و مبارزینی که پیش از انقلاب در خطه اصفهان و یزد با مبارزات مردم ایران همراه و همدوش بودند. یاد می کنیم از همه آن بزرگواران مرحوم آیت الله منتظری، آیت الله طاهری اصفهانی، مرحوم نکویی که در سال های اخیر عزادار ایشان شدیم، شهید بزرگوار محمد منتظری و آیت الله صدوقی و از خداوند متعال علوّ درجات همه آن بزرگواران را خواستاریم.
یادگار امام با اشاره به آیه ای از قرآن کریم، افزود: قرآن می فرماید، کسانی که در راه خدا جهاد می کنند بر آنهایی که نشسته بودند-حتی با بهانه-اولویت دارند. آیه دیگری تأکید دارد که مؤمنین قبل از فتح و بعد از فتح مساوی نیستند و کسانی که بعد از فتح به مبارزه اضافه شده اند در مقابل کسانی که در «دوران عسرت» پرچم شکوه و نام پیامبر را در دست داشته اند متفاوت ارزشگذاری می شوند.
وی تصریح کرد: کسانی که در روزگار مبارزه وارد مبارزات نمی شدند چندین گروه بودند. یک دسته کسانی بودند که اگر نوش نبودند، نیش هم نبودند؛ کسانی که «حبّ» ارزش را داشته اند و توانش را نداشته اند. اما وقتی تاریخ مبارزات قبل از انقلاب را مرور می کنیم، گروهی بوده اند که نه تنها مبارزه نمی کردند بلکه مبارزان را مورد طعن قرار می دادند. متأسفانه دسته ای از آنها پشت توجیه دیندارانه و خیرخواهانه پنهان می شدند در حالی که علت اصلی «ترس» بوده است.
سیدحسن خمینی ادامه داد: ما خودمان بهتر از هر کسی می دانیم سخنی که می گوییم از کدام میل نفسانی بر می خیزد؛ اینکه آیا ترسیده ایم یا خیری در آن سخن هست. بسیاری از کسانی که در دوران مبارزه تن نمی دهند کسانی هستند که می ترسند یا طمع دارند. روزی در سمیناری صحبت می کردم. مطلبی در خصوص «شرطیت قدرت» تنظیم کرده بودم و گفتم امام قائل هستند که باید آنقدر مبارزه کرد تا ببینیم دیگر نمی توانیم مبارزه کنیم اما افراد دیگری نظرشان این است که از ابتدا نباید مبارزه کنیم. مرحوم آیت الله توسلی بعد از آن سخنرانی به من گفت، همه اینها درست اما در واقع کسانی که مبارزه نمی کردند، می ترسیدند و اینها توجیهاتی برای خروج از مسئولیت است.
وی اظهار داشت: امثال آقای صلواتی یک ویژگی بزرگ داشتند و آن اینکه نمی ترسیدند و ایمان داشتند و طمع و خوف هم نداشتند؛ این جوهر کم ارزشی نیست. همیشه در جوامع این گونه جوهرها هم کمیاب و هم باارزش هستند. کسانی که حاضر شوند تبر بردارند و ابراهیم وار به دل آتش بروند و زندان و شکنجه و تبعید را تحمل کنند جوهرهای کمیابی هستند که میراث یک ملت در تاریخ خودش است. شجاعت کسانی از این دست بزرگترین سرمایه ملت ها برای عبور از پیچ های تاریخ است.
یادگار امام تأکید کرد: شجاعت قابل سرایت، تعلیم و تعلّم است. جامعه ای که از شجاعت خالی شود از همه فضائل انسانی خالی می شود. البته وارد بحث های اخلاقی نمی شوم که «تحمل» یک طرف و «جور» یک طرف است اما اصل این است که انسان وقتی به آرمان و هدفی می رسد نترسد؛ این گوهر نایابی است. امروز تجلیل از آقای صلواتی تجلیل از شجاعت نسلی است که در مرحله اول همدل و همراه شوند و در مرحله دوم این شجاعت را در دل خودشان نهادینه کنند، به غیر خودشان یاد بدهند و پیروز شوند. جامعه ما محتاج این فضیلت است. امام بزرگوار در کتاب «شرح حدیث جنود عقل و جهل» شجاعت را یکی از جنود رحمان عنوان می کند.
وی یادآور شد: یکی از ویژگی های مبارزین «مناعت طبع» است. بعضی ها رفیق روز بزم هستند و اتفاقا خصلت اولیه مبارزین یعنی شجاعت، با مناعت و بزرگ طبعی همراه است و این ضمن اینکه بسیار خوب است، بعضا ضعف است. من آقای هاشمی رفسنجانی را در یک صفت خیلی می ستودم که آرمان را به گونه ای تعریف نمی کرد که وقتی دست نیافتنی شدند بتوان رهایشان کرد و آنها را تشکیکی می دید. فردای پیروزی که خیلی ها پیدا شدند، او رها نکرد و برود و درگیر یک مناعت طبع مذموم نشد.
سید حسن خمینی افزود: امثال آقای صلواتی با آن گوهر نایاب یک کمیابی که دارند باید بعد از فتح مادرانه از این فرزند دفاع کنند و آن فرزند را در بر بگیرند و رها نکنند. اولا بپذیرند که دنیا دار تشکیک است و همه چیز با هم به خوبی اتفاق نمی افتد و فراز و فرود و شکست و پیروزی دارد و نباید مأیوس بود. امام در همان کتاب شرح حدیث جنود عقل و جهل می گوید «یأس» از سرآمدان جنود شیطان است. راهزنی هم وجود دارد. در دهه ای هستیم که نماد بزرگترین دزدی تاریخ است. از دید ما بزرگترین اتفاق تاریخ بعثت پیامبر(ص) و بزرگترین انحراف در عاشورا واقع شده است؛ ولی نباید رها کرد.
وی تأکید کرد: هیچ کسی هیچ وقت کارش به پایان نمی رسد. البته دیگران باید همراه شوند ولی رها کردن گوهر نایاب شجاعت و توان تزریق آن به دیگران و عزم راسخی که انسان را از راحتی به دشواری زندان و تبعید می برد، صحیح نیست. امثال آقای صلواتی یک شخصیت استانی نیست و شخصیت ملی است و نقشی که برای خودش تعریف می کند و نقشی که ما از او توقعی داریم نباید یک نقش استانی باشد.
یادگار امام گفت: یکی دیگر از ابعاد این است که زبان گویای این بزرگواران که در صداقتشان به خاطر کارهایی که کرده اند تردید نیست، باید نسبت به آرمان هایی که برای آن زحمت کشیدند و به زندان رفتند برای نسل های بعدی بگویند. نباید به سبب چند راهزن یا چند لغزش خودمان را به گونه ای زبان بسته قرار بدهیم که نتوانیم از چیزهایی که واقعیات ما است دفاع کنیم. اولا اصلا انقلاب باید از زبان این نسل بیش از هرکس دیگری برای نسل های بعد تبیین شود. این بزرگداشت ها اگر از این زاویه باشد ارزش به شدت مضاعف دارد.
وی افزود: اینکه امثال آقایان صلواتی و لطف الله میثمی آن روزها تن به یک مبارزه طاقت فرسا دادند، اشکالات سنگینی بود که این نسل پاک، صادق و شجاع همه چیز را به جان خریدند و وارد مبارزه شدند. وظیفه امثال ایشان و دیگران بازگو کردن این است و از بیان این موارد نهراسید.
سیدحسن خمینی اظهار داشت: باید به همگان گفت انقلابیون مسلمانی که قبل از انقلاب مبارزه کردند جریان «متحجر مذهبی» نبودند. انقلاب رویه دیگر جریان «روشنفکر مذهبی» بوده است. آنچه که در ادامه واقع شد اگر بعدها لبه تحجر را با خودش همراه داشت، انقلابیون مبارز قبل نبودند. جریان متحجر دزدانه بر سر سفره پیروزی نشست و در بخش هایی پیروز شد. هیچ یک از مبارزین ریشه در یک جریان تحجر نداشته اند و به خاطر همین می بینید که یکی از بزرگترین هجمه ها بحث «انجمن حجتیه» بوده که امام تا آخر هم به آن توجه می دادند. یکی از مشکلات انقلابیون قبل از انقلاب هم با همین جریانات بود.
وی در پایان گفت: ما قبل از انقلاب مبارزینی داشتیم که با قاعدینی مواجه می شدند که شماتت می کردند و این گروه شماتت کننده پشت سنگر تحجر و تقدس سنگر گرفته، باید برای نسل های بعد و کسانی که بعدها منشأ اثر می شوند توجه داده شود که قرائت آنها چیزی نبود که در انقلاب توسط امام، شاگردان امام و نسلی که انقلاب کردند ترویج و بیان شد.