به گزارش برنا؛ برخی از اهالی خراسان طی نامه ای از همه آحاد جامعه خواستند تا به مردم شریف افغانستان که این روزها در شرایط سختی قرار گرفته اند کمک کرده و با آنان همدردی شود.
آنان با بیان اینکه نجات یک نفر نجات جهان است از اصحاب رسانه و خبرنگاران خواستند تا این درد مشترک را فریاد کنند و همچنین از دولتمردان درخواست داشتند تا از حق توده مردم و نخبگان این سرزمین برای برخورداری برابر از زندگی شایسته و رضایتمندانه، مطابق شأن و کرامت انسانی، همراه با امنیت و آرامش و حق مشارکت فعالانه در زندگی اجتماعی و سیاسی، فارغ از اختلافات و تفاوتهای مذهبی، قومی، نژادی و جنسیتیشان دفاع کنند.
متن کامل این نامه به شرح ذیل است؛
به نام خدا
نامه اهل خراسان
مردم شریف ایران؛
اهل علم، فرهنگ و هنر ؛
خبرنگاران و اصحاب رسانه؛
سیاستمداران و دولتمردان؛
این روزها دیگربار کشور دوست و برادرمان افغانستان گرفتار جنگ داخلی، خشونت و رنج شدهاست. ما جمعی از فعالان فرهنگی استان خراسان نگرانی عمیق خود را از اتفاقهای ناگواری که در همسایگیمان میافتد اعلام میکنیم و از همه میخواهیم تا به قدر توان و مسئولیت خود در جهت کاهش خشونت در این سرزمین بکوشند. چه کنیم که دستی کوتاه داریم و آرزویی بلند. ما خواهان صلح، سلامتی و شادی برای همه انسانها هستیم.
از مردم شریف ایران میخواهیم علیرغم همه سختیها و رنجهایی که بیماری و شرایط بد اقتصادی به آنها تحمیل کرده از روی گشاده، کلام دلگرم کننده و در صورت امکان کمک به این انسانهای شریف، ستمدیده و بیپناه دریغ نکنند.
از اهل علم، فرهنگ و هنر میخواهیم تا به هر زبانی که میدانند و میتوانند بگویند که ما همه در یک کشتی نشستهایم و سرنوشت مشترکی داریم و نجات یک نفر نجات جهان است.
از اصحاب رسانه و خبرنگاران میخواهیم تا این درد مشترک را فریاد کنند و توجه همه مردم جهان را به این مصیبت بزرگ جلب نمایند. همه بدانند که فساد و تباهی با سکوت و ندیدن نابود نمیشود، باید کاری کرد.
در پایان از حاکمان و دولتمردان میخواهیم حوزه نفوذ تمدنی ایران را در نظر بگیرند و از قدرت و اثرگذاری آن غافل نشوند. ما الزامات و ملاحظات سیاسی را درک میکنیم، اما مصرانه می خواهیم که از حق توده مردم و نخبگان این سرزمین برای برخورداری برابر از زندگی شایسته و رضایتمندانه، مطابق شأن و کرامت انسانی، همراه با امنیت و آرامش و حق مشارکت فعالانه در زندگی اجتماعی و سیاسی، فارغ از اختلافات و تفاوتهای مذهبی، قومی، نژادی و جنسیتیشان دفاع کنند. چه امنیت و توسعه و رفاه مردمان این منطقه بیارتباط به یکدیگر نیست.
دیگر این که پناهندگی حق انسانی هر کسی است که به بلایی گرفتار آمده؛ مخصوصا که برادر و خواهر محنتزده و همزبانت باشد. ایران نیز شرایط اقتصادی خوبی ندارد، اما زمان آن است که جامعه جهانی را به یاری بطلبیم و در این کار از همه کشورهای جهان کمک بخواهیم؛ امری که در شرایط فعلی ایران از سوی هیچ انسان عاقل و اخلاقیای مذموم نیست. گذر از این شرایط سخت میتواند همه ما را به هم نزدیکتر و چهره ایران را نزد جهانیان مقبولتر کند.