به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، اگر فکر نابودی توسط برخورد یک سیارک با زمین باعث میشود نتوانید شبها بخوابید، ناسا برایتان خبر خوبی دارد: احتمال برخورد سیارک بنو آن قدری نیست که خواب را از چشمانتان بگیرد.
بخشی از این مسئله بدین خاطر است که ما در فرآیند دیدن و تشخیص مسیر سیارکها داریم بهتر و بهتر میشویم. دلیل دیگر این است که ناسا بهزودی یک فناوری را امتحان خواهد کرد که توسط آن میشود مسیر یک سیارک تهدیدآمیز را از چندین دهه قبلتر منحرف کرد.
این هفته دانشمندان یک تخمین بهروزشده از مسیر سیارک مورد بحث، یعنی سیارک بنو را در مجلهی Icarus منتشر کردند. احتمال برخورد بنو با زمین تا پیش از سال ۲۳۰۰، ۱ به ۱۷۵۰ است؛ کمی بیشتر از ۱ به ۲۷۰۰، ولی همچنان قابل توجه نیست.
سیارک بنو
ناسا، بنو ـ که سیارکی کربنی با قطر ۵۰۰ متر است ـ را در سال ۱۹۹۹ کشف کرد و از آن هنگام به بعد مسیرش را دنبال کرده است. در حقیقت این سیارک یکی از دو سیارک خطرناک شناختهشدهی منظومه شمسی ماست؛ هرچند که احتمل برخوردش با زمین خیلی کم است.
ولی خبر تخمین بهروزرسانیشده به خاطر افزایش احتمال برخورد قابل توجه نیست، بلکه به این خاطر جالب است که فناوری استفاده شده برای محاسبهی آن، دقیقترین تخمین ممکن برای محاسبهی مسیر آیندهی یک سیارک است.
اسیریس-رکس
پژوهشگران با استفاده از شبکهی فضای دوردست ناسا (Deep Space Network) و پیشرفتهترین رایانهها قادر بودهاند که تردیدهای موجود دربارهی سیارک بنو را به حداقل برسانند و این در نتیجهی مشاهدات انجامشده توسط فضاپیمای «اُسیریس-رکس» (OSIRIS-REx) میسر شده است که پس از بررسی بنو حالا در مسیر بازگشت به زمین قرار دارد.
پژوهشگران تخمین میزنند که ۲۴ سپتامبر سال ۲۱۸۲ مهمترین تاریخ از جهت برخورد بالقوه سیارک است و احتمال این برخورد ۰.۰۳۷ درصد است. اگرچه این احتمال پایینی است و هیچ فردی که حالا زنده است در آن روز زنده نخواهد بود، دکتر اِد لو، مدیر اجرایی انستیتوی Asteroid میگوید که به خاطر ردگیری دقیقی که از بنو انجام شده، این سیارک تهدیدی برای زمین محسوب نمیشود. لو بیشتر نگران سیارکهایی است که در رادار ناسا قرار ندارند.
فضاپیمای DART
جدای از اینها، دانشمندان در حال آزمایش بر روی فناوریای هستند که یک سیارک تهدیدآمیز را با کمی هُل، از مسیر زمین خارج کنند. یکی از این فناوریها، فضاپیمای DART است که قرار است مدتی بعد از ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱ از پایگاه نیروی هوایی واندنبرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب شود.
هنگامی که این فضاپیما در فضا قرار بگیرد، مدت ۱۰ ماه طول خواهد کشید که به سیستم سیارک دیدیموس برسد. آن وقت فضاپیما با تصادمی عمدی، مسیر مداری ماهِ دیدیموس با نام دیمورفوس را تغییر خواهد داد.
منبع: روزیاتو