به گزارش برنا؛ بیش از صد نوع انجیر در دنیا کشت می شود اما دو نوع زرد و بنفش آن محبوبیت بیشتری دارد. انجیر زرد پوسته‌ای به‌رنگ سبز روشن تا زرد دارد و گوشته آن قرمز است. پوسته انجیر بنفش نیز قرمز مایل به بنفش است و گوشته‌ای به‌رنگ سرخ اناری دارد.
انجیر به‌خاطر وجود فیبرهای حل‌شدنی فراوان که به‌خصوص در دانه‌های آن وجود دارد به‌عنوان ملین طبیعی شناخته می‌شود. البته پکتین در میوه نیز چنین تاثیری دارد. این میوه منبع غنی ویتامین‌های گروه B به‌خصوص B2 است. همچنین مصرف انجیر به تامین املاح ضروری مانند پتاسیم، کلسیم، فسفر و منیزیم نیز کمک می‌کند. از لحاظ ترکیبات آنتی‌اکسیدانی نیز حاوی رنگدانه‌ای به‌نام آنتوسیانیک است که تاثیر آن به‌خصوص در حفظ سلامت عروقی خونی و قلب تایید شده است. انجیر خشک در مقایسه با انجیر تازه مقدار کمتری املاح دارد اما خوراکی بسیار پرانرژی محسوب می‌شود و برای کسب قوای جسمانی ورزشکاران عالی است. کالری این میوه نیز به‌خاطر وجود قندهای گلوکز و فروکتوز است.
البته بعضی افراد با خوردن انجیر تازه دچار احساس خارش و سوزش در دهان، لب‌ها و گلو می‌شوند. این حالت به‌خاطر وجود ماده‌ای به نام پپتید است که عملکردی شبیه آلرژن‌های محیطی ایجاد می‌کند. در چنین شرایطی می‌توان از کمپوت انجیر استفاده کرد زیرا فرایند پخت باعث از بین‌رفتن این ماده می‌شود. البته کسانی که مبتلا به سندروم روده تحریک‌پذیرهستند نیز باید در خوردن انجیر احتیاط کنند زیرا دانه‌های ریز انجیر باعث تحریک سیستم گوارش شده و زمینه‌ساز دردهای شکمی خواهند بود. جالب است بدانید، اسیدهای چرب امگا3 گردو باعث جذب بهتر آنتی‌اکسیدان‌های انجیر می‌شود. به‌همین دلیل توصیه می‌شود انجیر با کمی گردو میل شود.