«جعفر قنادباشی»، کارشناس مسائل خاورمیانه، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در خصوص تحولات اخیر افغانستان اظهار کرد: میزبانی برادران افغانی امتحان شده است یعنی از سال 58 که شوروی ها به افغانستان حمله کرده و افغانستان را اشغال کردند، میزبانی ما از برداران و خواهران افغانستان آغاز شد. در آن زمان به آمار سازمان ملل متحد 2 میلیون و 700 هزار نفر افغانی به تدریج وارد ایران شدند که البته این عدد کاهش و افزایش پیدا کرد و جابجایی ایجاد شد.
او افزود: لذا همواره همین حدود در ایران باقی ماندند و زندگی کردند، آنها واقعا برادران ما بودند نه مثابه برادر بلکه واقعا برادران ما بودند و زمانی ما یک کشور بودیم. به هرحال مرزهای جغرافیایی عصر امروز و عصر جدید، ما را در دو کشور قرار داده است و ما و آنها همواره یکدیگر را همراهی کردیم. افغانی ها یار و برادران ما بودند حتی در جنگ ایران و عراق و در بحث مدافعان حرم که یک مسئله امنیت منطقه ای است لذا اینکه ایرانی ها از مردم افغانستان میزبانی کنند این چیز تازه ای نیست و ما امتحان خود را پس داده ایم آنها هم امتحان خود را پس دادند.
قنادباشی گفت: افغانستان روزهای خوبی را پشت سر نگذاشته است. به رغم اینکه موفقیت هایی هم در خروج آمریکایی ها داشتند اما برای هر ملتی ممکن است پیش بیاید که یک ناآشفتگی هایی رخ بدهد و مجبور شوند که مدتی را در کشور خارجی بگذرانند، پذیرش آنها از جانب ما یک وظیفه است.
او ادامه داد: در افغانستان مهمترین موضوعی که اتفاق افتاده خروج افغانستان از اشغال بوده که این مهترین اتفاق افغانستان است و برخلاف آن چیزی که برخی سعی کردند روی کار آمدن طالبان را مهترین اتفاق وانمود کنند اما اینگونه نیست. در منشور سازمان ملل متحد زمانی که از، کشورها و حقوق آنها صحبت می شود اصلی ترین حقوق آنها احترام به اصل حاکمیت ملی است و متاسفانه آمریکایی ها حاکمیت افغانستان را محترم نشماردند و بدون اجازه وارد افغانستان شده و بدون اجازه باقی ماندند. در زمان اشغال افغانستان جنایت های زیادی را علیه مردم مرتکب شدند لذا الان این اشغال پایان پیدا کرده و آمریکایی ها علاقمند به باقی ماندن در افغانستان بودند لیکن نتوانستند و نقطه جالب این است که خود آمریکایی ها معترف هستند که شکست خوردند.
این کارشناس مسائل خاورمیانه داد: الان در آمریکا چه حزب جمهوری خواه و چه حزب دموکرات بر اینکه خروج آنها خفت بار بود ایمان دارند و فقط بر سر اینکه چه کسی مقصر است دعوا و اختلاف دارند. خروج و آزادی یک کشور از اشغال بسیار مهم است و طبیعی است وقتی که اشغال پایان پیدا می کند مسئله بعدی مطرح می شود. حتی خود طالبان هم نمی گویند که ما روی کار آمدیم بلکه مقدمه ای است برای تشکیل یک ساختار جدیدی که آن ها معتقدند که باید همه اقوام و گروه ها در حکومت شرکت داشته باشند و این خیلی مهم است یعنی افغانستان امروز هیچگاه نگفته که ما حکومت را انحصاری در اختیار خواهیم گرفت و ما خوشحال هستیم که اینها فعلا این دیدگاه را دارند. 6