به گزارش برنا؛ بهترین شواهدی که تا به حال در این باره در دست از شرح حال خود بیماران به دست آمده است.
برخی از بیماران کووید-۱۹ تا مدت‌ها پس از پاک شدن ویروس کرونا از بدنشان مجموعه‌ای از علائم را گزارش می‌کنند.
اغلب افراد مبتلا ویروس کرونا در طول چند هفته بهبود پیدا می‌کنند. شایع‌ترین اثرات درازمدتی که بیماران گزارش کرده‌اند، دوره‌های فرسودگی، سردرد، اضطراب و در عضلانی است که دست کم چند هفته دیگر پس از منفی شدن آزمایش ویروس ادامه پیدا می‌کند.
بیمارانی که کارشان به بخش مراقبت‌های ویژه می‌کشد، از جمله افرادی که نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی یا دیالیز کلیه پیدا می‌کنند، ممکن است دچار مشکلات وخیم‌تری در درازمدت شوند.
افرادی که ذات‌الریه (التهاب ریه) داشته‌اند، ممکن است دچار آسیب ریوی ناشی از ایجاد بافت جوشگاهی شوند. التهاب قلب، نامنظمی ضربان قلب و بدتر شدن کارکرد کبد و کلیه نیز در بیماران کووید-۱۹ گزارش شده است.
اما هنوز معلوم نیست آیا این مشکلات دائمی هستند یا گذرا.
نجات‌یافتگان از کرونا که برای مدت‌های طولانی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بوده‌اند، گاهی نیاز به اکسیژن‌درمانی یا دیالیز در خانه پیدا می‌کنند.
برخی از این بیمارن دچار عارضه‌ای به نام «نشانگان پس از مراقبت ویژه» می‌شوند که با ضعف عضلانی و مشکلات حافظه خود را بروز می‌دهد. البته این عارضه پس از هر بیماری بحرانی ممکن است رخ دهد و ناشی از استفاده از داروهای تسکین‌دهنده و مدت طولانی ماندن در روی تخت است.
لخته‌های خونی حین عفونت کرونا و پس از آن ممکن ایجاد شود گاهی به سکته مغزی بینجامد. حتی در موارد با وخامت کمتر بیماری، ممکن است داروهای رقیق‌کننده خون تجویز شوند و نیاز به تغییرات سبک زندگی برای کاهش خطر خونریزی وجود داشته باشد.
البته در اغلب موارد بیماری علائم در نهایت برطرف می‌شوند، اما در برخی بیماران بهبودی کامل پس از مدت طولانی‌تری به دست می‌آید.