به گزارش برنا؛ بشر نزدیک به ۵۰ ماموریت بزرگ فضایی برای رسیدن به مریخ انجام داده است. اگر چه تعداد زیادی از این ماموریت‌ها با شکست روبه‌رو شده‌اند، اما چنین آماری از عزم انسان برای زندگی در مریخ حکایت دارد. با این حال دانشمندانی را سراغ داریم که مدعی هستند رویای زندگی در مریخ را باید از سر بیرون کنیم. به گفته این دانشمندان، تایتان (Titan)، بزرگ‌ترین قمر زحل، گزینه بهتری برای ساخت مهاجرنشین انسانی است. در این مطلب به دلیل‌های جالبی برای زندگی در بزرگ‌ترین قمر زحل اشاره می‌کنیم.
گزینه‌های احتمالی برای مهاجرت بشر به فضا
تایتان که برخی از منجمین به آن تیتان هم می‌گویند، بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل (کیوان) است. این قمر حدود ۱.۲ میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. تایتان دومین قمر بزرگ در منظومه خورشیدی است، اما با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود. برای تماشای آن از دوربین‌های دوچشمی قوی یا تلکسوپ‌های معمولی می‌توانید کمک بگیرید. تایتان سرمای استخوان‌سوزی دارد. گفته می‌شود سرمای این قمر غول‌پیکر به حدود ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد زیر صفر می‌رسد. از آسمان این قمر نیز متان و اتان به درون دریا‌هایی می‌بارد که از هیدروکربن لبریز هستند. با این حساب ممکن است با خود بگویید زندگی در چنین قمری دیوانگی است.
ماجرا به همین سادگی‌ها هم نیست. جالب اینجاست تایتان ممکن است تنها جایی در منظومه خورشیدی باشد که شرایط استقرار دائمی انسان‌ها را دارد.انتظار می‌رود انسان‌های آینده به لحاظ نیاز‌ها و سلیقه‌ها تفاوت چندانی با انسان‌های امروزی نداشته باشند. به همین دلیل خانه‌ای که یک مهاجر فضایی در آن زندگی می‌کند، همانند یک منزل در کره زمین، نیازمند مقدار زیادی انرژی و درجه حرارت مناسب برای زندگی است.
این منزل باید در برابر معضلات زندگی در فضا مانند پرتو‌های کهکشانی خطرناک نیز محافظ خوبی باشد. تاکنون بیشتر تحقیقات کهکشانی برای ساخت چنین خانه‌ای به مریخ ختم شده است. زهره و عطارد نیز دیگر گزینه‌های بشر برای زندگی در فضا به حساب می‌آیند. همان‌گونه که حتماً می‌دانید عطارد بیش‌از‌حد به خورشید نزدیک است. این سیاره هوای بسیار گرمی دارد. از طرف دیگر اتمسفر سیاره زهره سمی است. با این حال گفته می‌شود ممکن است انسان در بالون‌هایی شناور در ارتفاع زیاد از اتمسفر زهره زنده بماند. این بررسی‌ها باعث می‌شود یک‌بار دیگر برای زندگی در فضا سراغ گزینه‌های همیشگی مریخ و ماه برویم.
مریخ و ماه شرایط مناسبی برای زندگی ندارند
مریخ و ماه هیچکدام با میدان مغناطیسی محافظت نمی‌شوند و اتمسفر هم ندارند. پرتو‌های کهکشانی از دوردست‌ها سطح مریخ و ماه را بمباران می‌کنند. پرتو‌هایی که به آن‌ها اشاره کردیم سرطان‌زاست. این شرایط احتمال زندگی طولانی مدت انسان در ماه و مریخ را از بین می‌برد. یکی دو سالی است تحقیقات جدید برملا کرده که پرتو‌های کهکشانی در کنار ایجاد سرطان، آسیب‌های شدیدی به مغز هم وارد می‌کنند. بر اساس این تحقیقات، سازمان‌های فضایی هنوز آمادگی اعزام فضانورد به مریخ را برای کنکاش کوتاه در این سیاره ندارند. به عبارت ساده‌تر می‌توان گفت با توجه به دانش فعلی بشر، حضور طولانی‌مدت انسان در مریخ برابر با مرگ خواهد بود.
خوشبختانه جلوی پرتو‌های کهکشانی خطرناک توسط آبی که در جو زمین وجود دارد گرفته می‌شود. آب محافظ خوبی برای جلوگیری از نفوذ پرتو‌های کهکشانی است، اما این پرتوها باید دست‌کم از ۲ متر آب عبور کنند تا خطرات آن‌ها از بین برود. یکی دیگر از روش‌ها برای جلوگیری از این پرتوها، ساخت پناهگاه در زیر زمین است. از مریخ و ماه که بگذریم، به قمر‌های مشتری و زحل می‌رسیم.
تایتان گزینه بهتری برای مهاجرت به فضا
همان‌گونه که حتماً حدس زده‌اید ساخت پناهگاه در سیاره‌ای دیگر کار چندان ساده‌ای نیست و دردسر‌های زیادی دارد. اینجاست که پای صحبت از زندگی در تایتان، قمر بزرگ زحل به میان می‌آید. در بین قمر‌های مشتری و زحل، تایتان به لحاظ ساختار بیشترین شباهت را به زمین دارد. تایتان تنها قمر در منظومه خورشیدی است که در سطح آن آب پیدا می‌شود. در این قمر دریاچه‌های بسیار بزرگی از متان و اتان وجود دارد. تپه‌های ماسه‌ای این قمر نیز به تلما‌سه‌های کره زمین شبیه است. با توجه به توضیحاتی که از شرایط زندگی در مریخ مطرح کردیم، حتماً به‌درستی متوجه شده‌اید که پرتو‌های خطرناک کهکشانی، دشمن اول انسان ساکن در مریخ است.
اینجاست که تایتان حرف‌های زیادی درباره محافظت از پرتو‌های خطرناک کهکشانی دارد. نیتروژن موجود در اتمسفر زحل حدود ۵۰ درصد متراکم‌تر از زمین است. از طرف دیگر میدان مغناطیسی زحل نیز شرایط مناسب زندگی در تایتان را فراهم می‌کند. برای شما گفتیم که انسان برای زندگی در خانه‌های فضایی همانند زمین نیازمند انرژی است. در این زمینه نیز روی ذخیره‌های عظیم هیدروکربن مایع و جامد در تایتان می‌توانید حساب باز کنید.
اگرچه در اتمسفر تایتان خبری از اکسیژن نیست، اما این قمر در زیر سطح خود مقدار زیادی آب یخ اندوخته دارد. به لطف این منبعِ آب یخ، می‌توان اکسیژن لازم برای زندگی بشر در تایتان را فراهم کرد. روی منابع تایتان برای تامین انرژی هم می‌توان حساب باز کرد. در ابتدای این مطلب گفتیم تایتان سرمای سوزانی دارد. خوشبختانه به لطف اتمسفر متراکم تایتان، ساکنان این قمر نیازی به پوشیدن لباس مخصوص فشار ندارند. لباس مهاجرین این قمر باید گرما و اکسیژن لازم را فراهم کند.
در نتیجه مشکلات ساخت لباس فضایی چالش‌های کمتری را پیش روی دانشمندان قرار می‌دهد. با کمک منابع موجود در این قمر می‌توان پلاستیک تولید کرد. این پلاستیک برای ساخت پناهگاه فضایی استفاده می‌شود. نیازی نیست که تایتانی‌ها (زمینی‌هایی که به تایتان مهاجرت می‌کنند)، تمامی وقت خود را در داخل پناهگاه فضایی سر کنند. فرصت‌های زیادی برای سرگرمی و تفریح در تایتان وجود دارد. هر وقت که مهاجرین حوصله‌شان سر رفت می‌توانند به لطف جاذبه کم این قمر، در هوا پرواز کنند.
در حال حاضر سفر انسان به تایتان امکان‌پذیر نیست. با توجه به شرایط این قمر زحل برای زندگی انتظار می‌رود تحقیقات بیشتری درباره مهاجرت انسان به این قمر انجام شود. چه بسا در آینده انسان‌ها رویای سفر به مریخ را فراموش کنند و سکان سفر‌های فضایی را به سمت تایتان تغییر دهند.