«علی محمد نمازی»، یک چهره سیاسی اصلاح طلب، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، در رابطه با علت افول احزاب طی سال های گذشته اظهار کرد: در ایران به جز در سه سال اول عمر نظام جمهوری اسلامی که آیت الله شهید بهشتی، جناب آقایان خامنه ای، هاشمی رفسنجانی و شهید حجةالاسلام باهنر که حزب جمهوری اسلامی ایران را تشکیل دادند و با سرعت در سراسر کشور عضو گیری کردند و در نهایت در مجلس ششم، دیگر شاهد فعالیت جدی احزاب نبوده ایم.
نمازی افزود: فلسفه وجودی احزاب که سامان دادن به سلایق مختلف، سازماندهی نیروهای علاقه مند به فعالیت های سیاسی و یا صرفا احساس تکلیف برای حضور در پای صندوق‌های رای و در نتیجه کسب پیروزی در انتخابات و سهیم شدن در قدرت است، هیچ فردی صرفا برای کسب معنویت و ورود به بهشت وارد فعالیت حزبی نمی شود. اینگونه افراد و احزاب شان به دنبال ایفای نقش در اداره کشور هستند.
او تاکید کرد: احزاب ابزار نظام های دموکراتیک هستند. اگر ادعا داریم که دموکراسی بر کشور حاکم است، علامت آن وجود احزاب قوی، فراگیر و فعال است.
نمازی با انتقاد بر اینکه بزرگان احزاب حضور جدی در احزاب ندارند، گفت: یکی از نقدهای امروز این است که بزرگان اصلاح طلب و اصولگرا درگیر فعالیت‌های حزبی نمی شوند.
او با بیان اینکه حکومت به طور کل موافق کار حزبی نیست، خاطر نشان کرد: این احزاب هستند که بار عمده ابزار چرخش دموکراتیک قدرت از طریق معرفی برنامه، کاندیدا، گرم کردن تنور انتخابات و ایجاد شوق و انگیزه در مردم برای حضور در پای صندوق های رای را، بر عهده دارند.
این چهره اصلاح طلب ادامه داد: در سال های اخیر با توجه به نوع انتخاباتی که در کشور برگزار می‌شود و با اعمال نظارت استصوابی کاندیداها، احزاب و خصوصا کاندیداهای اصلاح طلب از گردونه انتخابات حذف می شوند، احزاب امکان مانور و سهیم شدن در قدرت را ندارند و به همین خاطر است که از امید فعالین سیاسی کاسته شده است.
نمازی خاطرنشان کرد: حاکمیت علی‌رغم اینکه می‌گوید نظام جمهوری اسلامی یک نظام دموکراتیک است و از آنجایی که ابزار نظام‌های دموکراتیک، احزاب و تشکل‌های سیاسی هستند اما حاکمیت تاکنون استقبال لازم را از احزاب، نداشته است.
او در پایان گفت: آنچه در رابطه با روند طبیعی تکامل احزاب در کشور مهم است، این است که این دو جناح اصلی کشور به دو حزب فراگیر تبدیل شوند و این کار محتاج برگزاری انتخابات آزاد، رقابتی و منصفانه است تا احزاب برنامه داده، کاندیدا معرفی و با گرم کردن تنور انتخابات و با انتخاب شدن در انتخابات، در قدرت سهیم شوند.6