عبدالرضا گلپایگانی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار برنا در خصوص وعده رئیس جمهور برای ساخت مسکن و همکاری های شهرداری تهران گفت: اصولا ً باید ببینیم در شهر تهران، تا چه اندازه به مسکن نوساز نیاز داریم. برای این کار مطالعات جمعیتی و شهرسازی می‌شود که ببینیم هر نیازمندی‌های هر شهر به مسکن نوساز چقدر است.
او افزود: اینجا در خصوص مسکن نوساز، بحث زاد و ولد و بحث ازدواج باید بحث کرد. وقتی زن و مردی ازدواج می‌کنند به یک خانه تازه نیاز دارند. همچنین بحث مهاجرت به شهر تهران را داریم که باید ببینیم به چه شکل انجام می‌شود، چون یک عده‌ای به شهر تهران وارد و عده‌ای هم خارج می‌شوند؛ باید ببینیم آن‌هایی که وارد می‌شوند به چه نوع مسکنی نیاز دارند.
گلپایگانی تصریح کرد: همه‌ی این‌ها نیازمند مطالعات است و ما در سازمان نوسازی روی این موضوعات کار کردیم و حد و حدود مسکن مورد نیاز برای نوسازی در شهر تهران را تقریبا مشخص کردیم.
معاون شهردار تهران با اشاره به بحث مقاوم‌سازی به جای ساخت مسکن گفت: بافت‌های ناپایدار در این جا مطرح کی شود که الزاماً نباید به مدل تخریب و نوسازی فکر کنیم؛ مشکل برخی فضاهای شهر با مقاوم‌سازی یا به سازی حل می‌شود.
او با بیان اینکه باید روس ظرفیت‌های شهر تهران برای خانه سازی کار کرد، اظهار کرد: به نظر ما ظرفیت‌های بی‌بدیلی در شهر تهران وجود دارد. یک مصوبه‌ای در دوره‌ی قبل درباره‌ی زمین‌های ذخیره‌ی شهر داشتیم که حدود 4-3 هزار هکتار زمین در شهر تهران، به عنوان زمین‌های ذخیره‌ی شهری وجود دارد که در طرح جامع و کمیسیون ماده پنج، اجازه داده شده از این زمین‌ها برای بازآفرینی محلات ناکارآمد و ساخت مسکن، عمدتاً با رویکرد بهسازی بافت‌های فرسوده استفاده شود.
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران اضافه کرد: علاوه بر آن، محدوده‌هایی در مناطق 18 و19 وجود دارد که بعد از سال 86 به شهر تهران افزوده شد. کوره‌پزخانه‌ها ظرفیت‌های خیلی خوبی دارند که اگر به سمت رونق گرفتن زندگی در این محلات نرویم، حتما منجر به بروز آسیب‌های اجتماعی برای شهر می‌شوند و حتماَ اسکان‌های غیر رسمی در آن‌ها شکل می‌گیرد مثل اتفاقاتی که در محله «خلازیر» شاهدش هستیم و این اتفاق به دلیل این است که ما پیشدستانه برای فضاهای دارای ظرفیت، طرح تهیه نکردیم و برنامه‌ی پیشرو نداشتیم و عمدتاَ منفعلانه عمل کردیم و اجازه دادیم جریان کار و فعالیت و زندگی، بدون برنامه‌های شهرسازی شکل بگیرد.
گلپایگانی در پاسخ به این سوال که این چندهزار هکتار قرار است تبدیل به مسکن شود: حد مورد نیاز شهر تهران در این عددها نیست. بحث آن چهار میلیون در چهار سال هم برای شهر تهران یک نیازمندی‌ای هست و برنامه و رویکرد ما هم این است که از این ظرفیت قانونی به نفع رفع نیازمندی‌های شهر تهران استفاده کنیم.
او افزود: ما فکر می‌کنیم این نیازمندی‌ها، تأمین سرانه‌های خدماتی در شهر، مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده، ارائه‌ی الگوهای کیفی شهرسازی و معماری است که این الگوهای کیفی ممکن است الگوهای کیفی معماری ویژه باشند مثل معماری ایرانی و اسلامی، یا معماری با مصرف انرژی پایین. ممکن است بخواهیم از نظر شهرسازی الگوهایی پیاده کنیم مثل الگوهایی مثل نارمک یا شهرک اکباتان؛ این‌ها الگوهای کیفی هستند که با استفاده از ظرفیت‌های دولتی، باید سبب ساخت و ساز انجام شود.