اردشیر رستمی نویسنده، کاریکاتوریست، شاعر و بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: استاد شهریار شاعری بزرگ و شخصیتی ملی در تاریخ معاصر ما به حساب می‌آید. در اشعار او احترام به اقوام مختلف ایرانی و همچنین احترام به تمامیت ارضی ایران را به وضوح می‌توان دید. کمتر کسی در تاریخ ادبیات معاصر ما به اندازه استاد شهریار از شخصیت‌های ملی تجلیل کرده و در اشعارش به هیچ یک از اقوام ایرانی کوچک‌ترین توهینی احساس نمی‌شود.
رستمی خاطرنشان کرد: با نامگذاری روز درگذشت این شاعر به عنوان روز شعر و ادب پارسی قرار نیست شهریار بزرگ شود، او بزرگ است و نیازی به این تجلیل‌ها ندارد. اگر چنین روزی در تقویم‌مان داریم برای حفظ و ارج نهادن به شعر و ادب پارسی است و درگذشت شهریار یک بهانه است.
او درباره انتقاداتی که به نامگذاری این روز صورت گرفته، گفت: هر انسانی آزاد است که هر نظری دارد، مطرح کند و قطعاً در اینباره هم باید به نظرات مخالفان احترام گذاشت اما هر فرد مخالفی باید با احترام و مودبانه انتقادش را مطرح کند وگرنه انتقاد به ضرر همان فرد تمام می‌شود و با این کار به جایگاه شهریار در شعر پارسی لطمه‌ای وارد نمی‌شود. بی‌احترامی‌هایی که این روزها متوجه شهریار می‌شود را مهم نمی‌دانم چرا که در صد سال گذشته شاعران و افراد بسیار مهم‌تر و بزرگ‌تری تلاش کردند که او را حذف کنند اما هیچ یک نتوانستند به ساحت شهریار آسیبی وارد کنند و هیچوقت راه به جایی نبرده‌اند.
رستمی در ادامه اظهاراتش خاطرنشان کرد: اگر شهریار به زبان فارسی همانند زبان مادری‌اش تسلط نداشت و شعرهای فوق‌العاده‌ای به زبان فارسی نمی‌سرود، تلاش شاعران مطرح بسیاری برای حذف او نتیجه‌بخش بود اما شهریار به مدد تسلطش بر شعر و دانشی که داشت جایگاه خود را در ادبیات معاصر تثبیت کرد.
این بازیگر در ادامه تأکید کرد: بدون شک حافظ در ادبیات فارسی جایگاهی دست نیافتنی دارد، هیچکس را نمی‌توان با او مقایسه کرد و در واقع هیچکس به پای او نمی‌رسد، سعدی هم قطعاً شاعر بزرگی است و جایگاه دست نیافتنی او غیر قابل انکار است؛ شهریار هم همینطور است و هیچکس به پای او نمی‌رسد. دانش شهریار در اشعارش مثال‌زدنی است، شعر «قهرمانان استالینگراد» شهریار را که می‌خوانید متوجه می‌شوید که او چه اشرافی به جغرافیای جهان دارد یا شعر «پیام به انیشتین» را بخوانید و ببینید که این شاعر چه تسلطی بر علم دارد و یک تئوری علمی را با چه تبحری در شعر مطرح می‌کند. چنین کارهایی در ادبیات ساده نیست و نشان از تسلط عجیب یک شاعر به ادبیات دارد.
بازیگر فیلم سینمایی «نارنجی‌پوش» اظهار داشت: جهان، ما را با شعر و ادبیات می‌شناسد، اگر 10 شاعر بزرگ در جهان وجود داشته باشد قطعاً 6 تن از این شاعران ایرانی هستند و در کشوری که چنین ادبیات غنی دارد شعرهای عاشقانه زیادی سروده شده اما وقتی شهریار شعر «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا...» را می‌سراید چنان این شعر بی‌نظیر است که حتی منتقدان شهریار به تحسین او می‌پردازند و من از منتقدان او شنیده‌ام که این شعر 60 سال در ادبیات ما یکه‌تازی می‌کرد و به شکلی در فرهنگ و هنر ما رخنه کرد که همه از اقشار مختلف این شعر را شنیدند و از احساس عاشقانه آن لذت بردند.
رستمی در پایان تأکید کرد: شهریار پردانش‌ترین شاعر معاصر ما است، او را می‌توان از مودب‌ترین شعرای تاریخ ایران نیز دانست. اشراف او به علم، تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و... نشان از سواد و دانشش دارد. کسی که 90 سال پیش وقتی همه در آمال و آرزوهای خود به دنبال یافتن شغل‌هایی مثل پزشکی بودند، کلمه را انتخاب می‌کند و به سراغ شعر می‌رود احترام ویژه‌ای برای شعور، عشق و انسان قائل است و شهریار زاده عشق و فرهنگ است و حتی می‌توانیم روز تولد یا درگذشت او را روز فرهنگ هم بنامیم در حالیکه او قطعاً به این کارها و نامگذاری‌ها نیازی ندارد و قرار نیست با این کار ما به او امتیازی بدهیم. کسانی که این روز را هم روز شعر و ادب پارسی نامگذاری کرده‌اند قطعاً هدفی غیر از بزرگ کردن شهریار داشته‌اند.