محسن شایانفر: مسائل اقتصادی مهم‌ترین گزینه برای خروج سینماگران از تلویزیون و رفتن به شبکه نمایش خانگی است/ ترجیح من برای فیلمسازی تلویزیون است!
محسن شایانفر، تهیه کننده سینما و تلویزیون، طی گفت‌وگویی با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا رجوع سینماگران به شبکه نمایش خانگی و دلیل آن را از منظر خود مورد بررسی قرار داد که در ذیل از نظر می‌گذرانید.
امروزه بسیاری از سینماگران که با تلویزیون کار کرده‌اند به شبکه نمایش خانگی رجوع کرده‌اند دلیل این استقبال و رفتن به شبکه نمایش خانگی را چه می‌دانید؟ چه دلایلی در این موضوع نقش داشته است؟
تلویزیون مدتی می‌شود که همسو با افزایش قیمتها، بودجهها را بالا نبرده و به همین دلیل زمانی که تهیه‌کننده می‌خواهد شروع به کار کردن کند دست و پایش بسته است و همین مسئله باعث سرخوردگی می‌شود.
شبکه نمایش خانگی از دو بعد «اقتصادی» و بعد «محدودیت های کمتر» خیلی به صرفه و خوب است.
در حقیقت تلویزیون گرفتار یک بستر مالی محدودی است که امروز با هزینه‌های تولید برابری نمی‌کند و همین مسئله باعث شده تا سینماگران به شبکه نمایش خانگی رو بیاورند.
امروزه هر آنچه از شبکه‌های خانگی به پخش می‌رسد پر بازدیدتر از تلویزیون است درحالی که همین تلویزیون قبلا آنقدر قوی بود که سر زبان‌ها بود. در حال حاضر نیز فشار کار سینما روی دوش پلتفرم‌ها افتاده است.
شما ترجیح می دهید در تلویزیون سریال‌سازی را انجام دهید یا در شبکه نمایش خانگی؟
ترجیح من تلویزیون است و در کنار آن مدیران قدرشناس و دلسوز حضور داشته باشند چراکه مدت زمان طولانی است که ما هیچ مدیر دلسوز در تلویزیون نداشته‌ایم و امروزه مدیران بیشتر شکل تشکیلات دارند تا مدیرانی که کار تهیه و تولید را متوجه باشند و از سر از کار در بیاورند.
آیا شبکه نمایش خانگی با این روندی که در پیش گرفته است از تلویزیون پیشی می‌گیرد یا خیر؟
خیر در یک مکان و زمان متوقف خواهد شد و انبوه کار به سراغ تلویزیون هم خواهد رفت.
امیر پوررحمانی: فقدان فیلمنامه خوب در تلویزیون احساس می‌شود!
یکی از انتقاداتی که به سریال‌های تلویزیون وارد است معمولاً اینگونه مطرح می‌شود که اصطلاحاً به سریال‌ها آب بسته شده و زمان روایت قصه‌شان کمتر از تعداد قسمت‌هایی است که در سریال می‌بینیم و در واقع بخش‌های اضافی بسیاری به سریال‌ها اضافه می‌شود.
امیر پوررحمانی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در پاسخ به این سوال که چنین انتقادی را به سریال‌های تلویزیون وارد می‌داند یا خیر؟ به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: با توجه به اینکه شبکه‌های نمایش خانگی گسترش پیدا کرده انتظارات مردم بالا رفته و همین مسئله باعث یکنواخت شدن آثار تلویزیونی شده است و تنوع در آن به چشم نمی‌خورد. در حقیقت نمی‌توان گفت به سریال‌ها آب بسته می‌شود چراکه آثار تلویزیونی بیشتر از 30 قسمت به طول نمی‌انجامد اما این طبیعی است که در برخی از سریال‌ها قصه و یا ژانر تکراری باشد و چنین چیزی اصلا موردی ندارد و در واقع همیشگی نیست چراکه سوژه‌ها تنوع کافی ندارند و سوژه زیادی در دسترس نیست.
او افزود: باید اینگونه گفت که تعداد طبیعی یک سریال 30 قسمت است و بیشتر از آن امکان پذیر نیست و اثر آسیب می‌بیند. علاوه بر آن مردم نیز با توجه به اینکه توقع‌شان بالا رفته این امر میسر نمی‌شود. در واقع ما نشان داده‌ایم توان این را نداریم که سریالی بیشتر از 30 قسمت روی آنتن ببریم و قصه‌مان توان ادامه دادن ندارد تنها به این دلیل که ما فقدان فیلمنامه و نویسنده خوب داریم و ضعف در برخی از آن‌ها به چشم می‌خورد. اگر چنین مواردی حل شود ما می‌توانیم تا 60 قسمت هم جلو برویم.
پوررحمانی در پایان و در این خصوص که آیا می‌توان این اتفاق را اصلی‌ترین عامل ریزش مخاطب در تلویزیون دانست؟ اظهار کرد: خیر نمی‌تواند اینگونه باشد. در حال حاضر به دلیل اینکه تلویزیون آن‌طور که باید تنوعی ندارد مردم به سراغ شبکه نمایش خانگی رفته‌اند. بالطبع ما علاوه بر فقدان فیلمنامه به تولید اثر با کیفیت دل نمی‌دهیم و در این راه سست شده‌ایم در کنار آن برخی از عوامل کارکشته نیز به سمت شبکه نمایش خانگی هجوم برده‌اند و همین مسئله باعث شده تلویزیون کمی تا نسبتی آسیب ببیند. در مجموع باید بدانیم مخاطب پر توقع است و روز به روز دنباله‌روی آثار و تولیدات جدید، مفرح و جذاب است.