به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ اکنون بعد از دو دهه، پیام‌رسان این رویداد تلخ و شیرین هستیم که با حمایت خیرخواهانه‌ی نیکوکاران سرزمینمان، موفق به حمایت از ۶ هزار کودک بااستعدادی شده‌ایم که فاقد سرپرست موثر هستند تا بتوانیم با تسهیل طی مسیر آموزش برای ایشان و با همراهی همدیگر، پتانسیل‌های جامعه را احیا کنیم و همه باهم با کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی، در افزایش کیفیت زندگی هموطنانمان، گامی کوچک برداریم.
این رویداد در شرایطی اتفاق می‌افتد که به علت شیوع همه‌گیری، موسسات خیریه بیش از هر زمان دیگری با افزایش تقاضا برای خدمات خود روبه‌رو هستند و به علت محدودیت‌های ایجادشده به خاطر قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، بیکاری، کمبود منابع مالی، فقر غذایی، خشونت خانگی و دیگر مسائل اجتماعی در حال افزایش است و همه این مسائل باعث شده که نیاز افراد به خدمات موسسات خیریه به دلیل بحران سلامت روانی افزایش یابد؛ منابعی که به موسسات خیریه اجازه می‌دهند تا این خدمات را ارائه کنند هم خود در معرض تهدید قرار گرفته‌اند، زیرا تعداد بیشتری از موسسات خیریه با معضل کاهش منابع مالی مواجه هستند.
۶ هزار نفره شدن تعداد بورسیه‌شدگان دارالاکرام علاوه بر اینکه رویدادی تلخ و نشانگر فقر فزاینده در زیر پوست شهر است؛ رویدادی شیرین برای انسانیت است و یادآور اینکه با وجود تمام بحران‌های موجود، دست در دست هم به مهر، می‌توانیم گرد فقر را از چهره‌ی کودکانمان بزداییم.
به مناسبت این رویداد، روابط عمومی موسسه دارالاکرام بر آن شد تا یادداشتی مختصر درباره‌ی دلایل وجود سازمان‌های خیریه در جوامع بنویسد.
در تمام دنیا، پرداختن به امور خیریه به منظور حفظ منافع عمومی و امدادرسانی به قربانیان جنگ، بلایای طبیعی، فاجعه، گرسنگی، بیماری و فقر امری ضروریست. کمک‌های فداکارانه اعم از صرف زمان و پول، به رعایت حقوق و رفع نیازهای آسیب‌پذیرترین افراد کمک می‌کند. صدها سال است که خیریه‌های بیشماری با تمرکز بر سلامت، فرهنگ، آموزش، محیط زیست و مشاغل در تمام دنیا فعالیت می‌کنند.
در ادامه به تحلیل و معرفی ۱۰ دلیل وجودی سازمان‌های خیریه‌ی مردم‌نهاد پرداخته می‌شود:
خیریه‌ها با استفاده از قدرت اجتماع و متعهد ساختن افراد به پرداخت مبالغی اندک، ثابت می‌کنند که وقتی مردم دور هم جمع می‌شوند، تغییر بزرگ ممکن می‌شود.
در پرداختن به امور خیریه‌ی فداکارانه و بدون چشمداشت به بازگشت مالی، سخاوتمندی به نسل‌های بعدی آموزش داده می‌شود. الگوبرداری کودکان از ارزش‌هایی چون ایثارگری باعث می‌شود آنها هم در بزرگسالی میراث‌دار مهربانی باشند که این خود باعث ایجاد تغییرات پایدار در جامعه می‌شود.
خیریه‌ها با تمرکز بر خودکفایی، جامعه را به سمت یکپارچگی می‌برند؛ به طوری که افراد دیگر به کمک‌های مالی وابسته نباشند و این به نفع جهان است.
نابرابری جنسیتی یکی از بزرگترین مشکلات جوامع است و تخمین زده می‌شود که حدود یک قرن طول بکشد تا برابری جنسیتی تحقق یابد. بسیاری از موسسات خیریه برابری جنسیتی را بهبود می‌بخشند و با تمرکز بر نیازهای زنان و دختران به طور مستقیم، به این موضوع می‌پردازند. دسترسی به آموزش همگانی، ایجاد فرصت‌های شغلی بهتر و مراقبت‌های بهداشتی همگی به رفع شکاف جنسیتی کمک می‌کند.
نژادپرستی تاریخی و سیستماتیک و بی‌توجهی به اقلیت‌ها گاهی منجر به گرفتاری عده‌ای از مردم در چرخه‌ی فقر می‌شود؛ به طوری که برخی گروه‌ها مثل کودکان، معلولان، مهاجران، پناهندگان و اقلیت‌های مذهبی و دینی و قومی از آسیب‌پذیرترین جمعیت‌های یک کشور هستند. موسسات خیریه با توجه به دلایل مورد اجحاف قرار گرفتن اقلیت‌ها و با کمک به وضع قوانین پیشرفته‌تر و نیز ارائه خدمات ضروری، به بهبود برابری آحاد جامعه کمک می‌کنند.
سازمان‌های خیریه با شناخت بر عوامل موثر بر پدید آمدن فقر و نیز ایجاد امکان دسترسی به آموزش برای همه‌ی افراد جامعه، نقش بسیار موثری در کاهش فقر دارند.
نیکوکاری یعنی بخشیدنِ بدونِ انتظار که می‌تواند اهداکنندگان را از مزایای نامشهودی مانند احساس آرامش، غرور و هدفمندی برخوردار کند. با این احساساتِ مثبت و مشارکتِ جمعی در یک کارِ خیرِ هدفمند، جهان جای بهتری برای زیستن خواهد بود.
وجود سازمان‌های خیریه از آن جهت اهمیت دارد که با افزایش آگاهی مردم، به اهداکنندگان قدرت می‌دهد تا با شناخت و درک فوریت‌های اجتماعی، به طور هدفمند به اطرافیان خود کمک کنند.
وقتی افراد یک جامعه از سلامت جسمی برخوردار نباشند، این امر بر همه‌ی جنبه‌های زندگی آنها تأثیر می‌گذارد و باعث فقر می‌شود. موسسات خیریه از سلامت عمومی جامعه محافظت می‌کنند که این مراقبت‌ها شامل مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه نیز می‌شود. در واقع، موسسات خیریه از طریق تمرکز بر برنامه‌هایی مثل واکسیناسیون، تهیه آب سالم و سایر خدمات، امکان بهبود زندگی جوامع را فراهم می‌کنند.
موسسات خیریه ضامن رعایت حقوق بشر هستند. حقوق بشر شامل حق زندگی، تحصیل، کار و آزادی بیان است. بسیاری از موسسات خیریه با تمرکز بر ملزومات زندگی مانند سرپناه، غذا ، آب و تحصیل همانند بازوی دولت‌ها عمل می‌کنند.