به گزارش برنا؛ در شرق روستایی به نام بلی پلاست (Beli Plast) حد فاصل شهرهای کاردزالی (Kardzhali) و هوسکوو (Hoskovo) پدیده ای عجیب و بی نظیر وجود دارد که به قارچ های سنگی شهرت پیدا کرده است. ارتفاع این قارچ ها به ۲.۵ متر می رسد و در مساحتی بالغ بر ۳ هکتار کنار همدیگر از زمین بیرون آمده اند. وقتی از دور به این قارچ های سنگی نگاه می کنید بدنه آن ها کمی صورتی رنگ و کلاهک قارچی شان سبز است و همین بر جذابیتشان اضافه می کند. پدیده قارچ های سنگی در سال ۱۹۷۴ به عنوان اثر طبیعی ملی بلغارستان به ثبت رسیده است و تحت حفاظت قرار دارد. پدیده های طبیعی در طول میلیون ها سال سنگ های آتشفشانی منطقه را شکل داده اند تا سرانجام به شکل قارچ های سنگی زیبایی درآمده اند.
قارچ های سنگی در واقع سنگ های آتشفشانی هستند که حدود ۲۰ میلیون سال پیش به وجود آمده اند. سنگ های آتشفشانی در طول میلیون ها سال و بر اثر باد و باران و خورشید به مرور فرسایش پیدا کرده و به این شکل های عجیب درآمده اند. این سنگ ها حاوی مقادیری زئولیت معدنی هستند و مردم محلی معتقدند که این سنگ های معدنی می تواند آب را تصفیه کند.
پدیده طبیعی قارچ های سنگی از ریولیت های آتشفشانی به وجود آمده است. رنگ آمیزی خاص و جالب این سنگ ها هم در واقع به دلیل وجود مواد معدنی در آن هاست: رنگ صورتی از کلینوپتیلولیت، رنگ خاکستری و مشکی روی قارچ ها از منگنز و رنگ سبز کلاهک قارچ از سلادونیت به وجود آمده اند. شکل گیری عجیب این سنگ ها هم به این دلیل بوده که سنگ ها مدت های بسیار طولانی زیر آب قرار داشته اند و فقط کلاهک آن ها از آب بیرون بوده است. بر اثر فعالیت های آتشفشانی شدید زیر آب که از دوران پالئوسن وجود داشته به مرور سنگ ها تغییر شکل داده و به شکل قارچ های سنگی درآمده اند. پس از آنکه دریاها عقب نشینی کردند و این منطقه به خشکی تبدیل شد عوامل طبیعی مثل خورشید و باد و باران دست به کار شدند تا کار آفرینش قارچ های سنگی به زیبایی هرچه تمام تر تکمیل شود!
قارچ های سنگی در فاصله نزدیکی از جاده اصلی قرار دارند و بسیاری از مسافران با دیدن این سنگ های غول پیکر و عجیب در کنار جاده توقف می کنند. برای دسترسی به این منطقه از شهر هوسکوو می توانید به سمت روستای زورنیتسا بروید یا از شهر کاردزالی به سمت روستای استرمتسی بروید تا قارچ های سنگی را مشاهده کنید.
مثل تمام پدیده های عجیب و خاص، در مورد این قارچ های سنگی هم افسانه ها و باورهای زیادی در بین مردم محلی رواج دارد. طبق افسانه این قارچ های سنگی در اصل دختران مردی محلی به نام رادیل بوده اند. در روزگاران قدیم این مرد با چهار دخترش در قلعه پرپریکون زندگی می کردند. بعد سپاه عثمانی به این قلعه حمله کرد و بخشی از ساکنین شهر را به اسارت گرفت. در بین اسرا دختران این مرد هم بودند که از ترک ها ترسی نداشتند. این دخترهای شجاع باعث رم کردن اسب فرمانده عثمانی ها شدند و فرمانده از اسب به زمین افتاد. بعد دختران فرمانده را با سنگ و چوب کشتند و بعد، فرار کردند! بهترین دوست فرمانده به دنبال این دختران رفت و به محض اینکه اولین دختر را گرفت او تبدیل به سنگ شد! به همین ترتیب بقیه دختران هم یکی یکی به سنگ تبدیل شدند. خود مرد عثمانی هم در نهایت به سنگی سیاه تبدیل شد که امروزه این سنگ در کنار قارچ های سنگی وجود دارد و Karatepe نامیده می شود.
همان طور که گفتیم طبق افسانه ها شکل گیری قارچ های سنگی به قلعه پرپریکون ربط دارد. شهر تاریخی پرپریکون در فاصله ۱۵ کیلومتری شهر کاردزالی قرار گرفته و قبل یا بعد از بازدید از قارچ های سنگی می توانید سری به این قلعه سنگی هم بزنید. پرپریکون را گاهی ماچوپیچوی بلغارستان یا اروپا هم می نامند. این محوطه تاریخی به دوره تراسیان برمی گردد و آثار تاریخی باارزشی از دوره های مختلف تاریخی در این منطقه وجود دارد. ویرانه هایی که امروزه به جا مانده است ردپایی از تمدن های مختلف مثل رمی ها و بیزانتین ها را هم در خود جای داده است.
تاریخچه دقیق شهر تاریخی پرپریکون مشخص نیست زیرا تمدن تراسیان بیشتر به جنگ آوری مشغول بودند و زبان نوشتاری نداشته اند! بنابراین هیچ سند و مدرکی از آن دوره باشکوه به جای نمانده است. اطلاعاتی که امروزه به جا مانده به صورت غیر مستقیم و از طریق آثار تاریخی و اشیاء و ویرانه های آن ها به دست آمده است. همچنین مورخ های یونانی و رمی سال ها بعد به این تمدن اشاره هایی داشته اند. برخی معتقندند پرپریکون محل عبادت و نیایش بوده و در واقع مکان مقدسی برای مردم گذشته محسوب می شده است. مردمان باستان تکه سنگ های عظیم را به بالای کوه آورده اند تا قلعه ها و بناهای باشکوهی را بسازند. در هر صورت پرپریکون امروزه یکی از محوطه های باستانی باارزش بلغارستان که گردشگران زیادی برای بازدید از ویرانه های آن به این منطقه از بلغارستان می آیند.