به گزارش برنا، نظریه یک ساختار زبانی است که صورتی از تجربۀ انتزاع شده است. با این‌وجود تئاتر و ادبیات نمایشی و نظریه را نمی‌توان مستقل از یکدیگر بررسی کرد، زیرا چگونگی درک و استفاده از مفهوم مدرن ادبیات و هنر ارتباط زیادی با روش‌های نظریه‌پردازی هنر و ادبیات دارند. ادبیات نمایشی و تئاتر اساساً فعالیتهایی هستند که توسط نظریه فهمیده می‌شوند. تحلیل‌های نظری در مورد ادبیات نمایشی صرفاً توصیف اصول کلی این نوع فعالیت نیست، بلکه از گفتمان‌های وابسته دیگر، مانند فلسفه یا نظریه‌های اجتماعی و ادبی، استفاده میکند و دراین‌بین جهت‌گیری‌هایش نیز بعضاً متأثر از نظریه‌ها و پارادایم‌های مسلط دوران خودش است.
تحلیل های نظری در مورد ادبیات نمایشی و تئاتر، صرفاً با روش های بوطیقایی به توصیف اصول کلی این فعالیت های ادبی و هنری ختم نمیشود، بلکه از رویکردهای دیگر، مانند فلسفه یا نظریه های ادبی و علوم انسانی، استفاده میکند. کتابی که در دست دارید، به منظور معرفی، تبیین و تحلیل جامع مهمترین نظریه هایی نوشته شده است که امروزه در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر، کاربردهای بسیاری دارند. این نظریه ها که عمدتاً ویژگی های فرامتنی و انتقادی هم دارند، منظرهای مختلفی را به روی مطالعات علمی ادبیات نمایشی و تئاتر باز می کنند و به همین دلیل، زمینه را برای ورود به عرصۀ مطالعات بینارشته ای فراهم میکنند. این کتاب با مثال هایی از نمایشنامه های مطرح جهان، به منظور آشنایی با نقش عملی نظریه های مورد بحث همراه است.
کتاب " نظریه‌های جدید در مطالعات ادبیات نمایشی و تئاتر " در سیزده فصل موضوعاتی چون منطق و فلسفۀ ادبیات نمایشی و تئاتر، مبانی گفتمان نقد ادبیات نمایشی، نظریۀ ساختارگرایی، نظریۀ نشانه‌شناسی، نظریۀ بینامتنیت و ابرمتنیت: باختین، کریستوا، ژنت و بارت، نظریۀ پسامدرنیسم، نظریۀ پساساختارگرایی، نظریۀ پسااستعمارگرایی، نظریۀ ایدئولوژی، نظریۀ تحلیل انتقادی گفتمان، نظریۀ مطالعات فرهنگی و ادبیات نمایشی، نظریۀ مطالعات زیست‌محیطی (اکوکریتیسیزم)، نظریۀ مطالعات تطبیقی و ادبیات نمایشی را مورد نقد و بررسی قرار می دهد.
این کتاب جذاب و دغدغهمند در 350 صفحه و با قیمت 80 هزار تومان از سوی انتشارات سروش وارد بازار نشر شد.