حذف سل تا سال ۲۰۵۰ یک هدف جهانی است

وی ادامه داد: در سال 1399 در کشورمان میزان بروز گزارش شده سل 6.7 مورد در یکصد هزار نفر جمعیت بوده است. از تعداد 5666 مورد مبتلا به سل گزارش شده کشور در سال 1399، 45 درصد موارد را زنان بیمار و 18 درصد موارد را بیماران غیر ایرانی تشکیل می دهند و بیشترین میزان بروز سل مربوط به گروه سنی 65 سال به بالا بوده است. 

 

وی بیان داشت: همسایگی ایران با دو کشور افغانستان و پاکستان که در زمره کشورهای با بار بالای سل در دنیا هستند و کشورهای شمالی که در زمره کشورهای با بالاترین میزان شیوع سل های مقاوم به درمان هستند، همچنین بحران های حاد و مزمن سیاسی موجود در کشورهای همسایه و اثرات سنگین مستقیم و غیرمستقیم پاندمی کرونا و تحریم های ظالمانه بین المللی بر مولفه های اجتماعی موثر بر بروز و مرگ از سل و برنامه کشوری کنترل سل، دشواری کار در این عرصه و  ضرورت توجه بیش از پیش هر یک از ما را به عنوان یک انسان یا یک شهروند نسبت به این بیماری یادآوری می کند.

 

رییس اداره کنترل سل و جذام گفت: در صورت پایان دادن به تحریم های ظالمانه موجود، ایران می تواند رتبه  اول در میان 22 کشور منطقه مدیترانه شرقی برای دستیابی به حذف پیش از موعد سل بعنوان یک کشور بزرگ و پرجمعیت باشد.

 

دکتر مهشید ناصحی افزود: دنیا 24 مارس (چهارم فروردین) هر سال را به بهانه کشف میکروب سل توسط دانشمند گرانقدر روبرت کخ روزجهانی مبارزه با سل اعلام کرده و همه ساله همزمان با این روز در همه کشورهای جهان تکانی دوباره به فعالیتهای همگانی ملی و جهانی مبارزه با سل داده و با طرح شعارهایی نو و ارائه برنامه هایی جدید، تنور مبارزه با سل را گرم تر و گرم تر می کند.

 

وی ادامه داد: ما در کشور عزیزمان ایران علاوه بر این روز که همراه با همه جهانیان هستیم، روز 23 مهر سالروز وفات محمد بن زکریارازی را به پاس تحقیقات ارزنده ایشان در بیماری سل به نام روز ملی مبارزه با سل نامگذاری کرده اند و با برپایی کنگره ها، سمینارها و همایش ها درسطوح مختلف ملی، منطقه ای و شهرستانی، یاد سل، خطر سل و ضرورت مبارزه با آن را در خاطره ملت مان زنده نگهداشته و با بسیج همه امکانات در مهار این بیماری بر تلاش هایمان می افزاییم. 

 

وی یادآور شد: از موضوعات مهم دیگری که باید در روز ملی مبارزه با سل، به آن پرداخته شود اطلاع رسانی در زمینه تعهدات بین المللی کشورمان به مجامع بین المللی و تلاش برای جلب مشارکت همه جانبه جهت برآورده کردن این تعهدات و دستیابی بهنگام به اهداف جهانی است. 

 

وی اهم این تعهدات را چنین برشمرد: تعهد به سازمان ملل متحد در قالب هدف 3.3 از اهداف توسعه پایدار، تعهد وزارت بهداشت در مجمع عمومی سازمان جهانی بهداشت در سال 2014 برای خاتمه دادن به سل، تعهد در قالب اعلامیه سیاسی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 2018  در زمینه سل (UNGA political declaration on Tuberculosis))

 

 

رییس اداره کنترل سل و جذام گفت: مهمترین اهداف جهانی تعیین شده ذیل تعهدات فوق، دستیابی به کاهش 80 درصدی میزان بروز سل و کاهش 90 درصدی میزان مرگ و میر ناشی از سل تا سال 2030 (نسبت به سال 2015) و  نهایتا حذف سل تا سال 2050 میلادی است. 

 

ناصحی افزود: مفهوم حذف سل، دستیابی به میزان بروز کمتر از یک مورد سل در میلیون نفر جمعیت است و این در حالی است که در حال حاضر میزان بروز تخمین زده شده برای جمهوری اسلامی ایران 130 مورد در میلیون نفر می باشد. 

 

وی ادامه داد: بنابر این واضح است که برای دستیابی به هدف حذف سل، باید میزان بروز سل در کشور بطور متوسط 13.5 درصد در هر سال کاهش یابد. بدیهی است که این امر بدون برنامه ریزی و اقدام  جهت بیماریابی فعال و درمان سل (اعم از سل فعال و نهفته) در گروه های پرخطر، در کنار توسعه دسترسی به ابزارهای تشخیصی و درمانی سریع و به روز میسر نخواهد شد؛ این در حالیست که این بیماری و اولویت بهداشتی مهم جهانی در سایه پاندمی کرونا ، بطور قابل توجهی مورد غفلت واقع شده است. با توجه به اشتراکات این دو بیماری از نظر علایم بالینی، راه انتقال و حتی برخی از ابزار های تشخیصی مورد نیاز، متاسفانه این غفلت در مقایسه با سایر برنامه های بهداشتی بیشتر نیز بوده است. به طوری که در سال 1399، شاهد کاهش 30 درصدی شناسایی موارد سل کشور نسبت به سال قبل از رخداد پاندمی کرونا هستیم. ما خوب می دانیم که اصلی ترین راه پیشگیری از بیماری سل، شناسایی بموقع و درمان موارد ابتلای به این بیماری است، که نیاز به تقویت و توجه جدی دارد. 

 

رییس اداره کنترل سل و جذام گفت: این بیماری در حالی که کاملا قابل درمان است و خدمات تشخیصی، درمانی مورد نیاز آن در نظام بهداشتی کشور بطور رایگان قابل دسترسی است، صرفا بدلیل ناکافی بودن سواد سلامت جامعه و عدم اطلاع عموم مردم از علائم بیماری و نیز وجود این خدمات رایگان در مراکز خدمات جامع سلامت و خانه ها و پایگاه های بهداشتی تحت پوشش آنها، اولا همچنان با مواردی از مرگ (که همگی قابل پیشگیری و اجتناب هستند) همراه است و ثانیا در زمان تشخیص بیماری، متاسفانه شاهد آنیم که خانواده های این بیماران، مخارج قابل ملاحظه ای را متحمل شده اند.

 

دکتر ناصحی افزود: البته واضح است که سل بجز موارد فوق، اثرات منفی دیگری را نیز به جامعه و کشور وارد کرده و می کند، که از آن جمله "اثرات منفی غیرمستقیم بر کیفیت زندگی بیماران یا افراد خانواده آنها (نظیر طرد شدن زنان مبتلا از خانواده هایشان به دلیل نگرش های غلط موجود یا ترک تحصیل فرزندان بیماران به دلایل مختلف)" ، و "لطمات کلان اقتصادی ناشی از ابتلای بسیاری از افراد در سنین فعال از نظر شغلی و اقتصادی" هستند.

 

وی بیان داشت: یک چهارم جمعیت، مبتلا به عفونت سلی هستند، یعنی میکروب سل در زمانی از طول عمر فعلی آنها وارد بدنشان شده ولی خوشبختانه توسط سیستم ایمنی بدن به حالت خاموش در آمده است. این موارد خاموش در 5 تا 10 درصد موارد به علت تضعیف سیستم ایمنی به هر علت، می توانند بیدار شده، تکثیر یابند و به یک بیماری تنفسی قابل انتقال تبدیل شوند. 

 

وی تصریح کرد: با توجه به روند عوامل خطر تبدیل کننده عفونت سلی به بیماری فعال سل (نظیر سالمندی، اچ آی وی، سوء تغذیه، دیابت، اعتیاد، سیگار، سرطان، بیماریهای مزمن ریوی، مصرف داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی و ...) این موارد در حال افزایش است.

 

وی با اشاره به ابتکار 1 + 1 گفت: یکی از پایه ای ترین اقدامات در تمامی عرصه ها و بویژه آموزش و اطلاع رسانی (ارتقاء سطح سواد سلامت) مرتبط با سل محسوب می شود، این ابتکار بدین معناست که اگر هر یک از ما (بطور خاص) و هر یک از آحاد جامعه (بطور عام) یک اقدام کوچک (نظیر انتقال پیام های بنیادین برنامه کنترل سل به یک نفر دیگر) انجام دهیم، برآیند جمعی این اقدام بسیار عظیم خواهد بود (اثر حرکت یک گلوله کوچک برفی در یک سراشیبی بر کسی پوشیده نیست)               

 

وی افزود: بدیهی است این اقدامات از انتقال پیام های کوتاه و ساده توسط هر فرد به حداقل یکی از اعضای خانواده، دوستان، آشنایان، همکاران و یا همکلاسی ها و تبدیل مخاطب پیام به یک سفیر سل و درخواست از او برای تداوم پژواک این پیام شروع می شود و تا توجیه افراد اثرگذار جامعه اطرافمان نظیر مشاهیر و هنرمندان، خیرین، مسئولین ارگانهای دولتی و غیردولتی که بنحوی می توان از مشارکت شان در بهبود وضعیت آموزش، بیماریابی، درمان، پیشگیری و حمایت از بیماری سل بهره جست ادامه می یابد.