به گزارش برنا، پنتاگون در بیانیه ای مدعی شده است: وزارت دفاع آمریکا قاطعانه از متحدان و شرکای اروپایی خود در مواجهه با "اقدامات بی ثبات کننده روسیه" در منطقه مهم دریای سیاه حمایت می کند و وزیر امور خارجه آمریکا مشتاق دیدار با همتایان خود و دیگر مقامات ارشد برای تقویت تعهد آمریکا نسبت به یک اروپای امن، باثبات و مرفه است.
قرار است وزیر دفاع آمریکا در گرجستان با "ایراکلی گاریباشویلی" نخست وزیر و "خوانش بورچولادزه" و "جوانشیر بورچولادزه" وزیر دفاع این کشور دیدار و درباره روابط دوجانبه و امنیت منطقه گفتگو کند.
وزیر امور خارجه آمریکا در اوکراین نیز با ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهوری و آندری تاران وزیر دفاع اوکراین دیدار و درباره "حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین" و همچنین اصلاحات در صنعت دفاعی این کشور گفتگو خواهد کرد.
رئیس پنتاگون در رومانی نیز با کلاوس یوهانیس با رئیس جمهور و نیکلای چیوکا وزیر دفاع این کشور دیدار می کند تا درباره روابط دوجانبه بحث کند و از نیروهای آمریکایی در پایگاه هوایی آمریکا در این کشور بازید خواهد کرد.
آستین در آخرین مرحله از سفر خود به بلژیک خواهد رفت تا در نشست وزرای دفاع ناتو شرکت کند و دیداری با ینس استولتنبرگ دبیر کل این سازمان داشته باشد.
وزارت دفاع آمریکا شرکت آستین در نشست ناتو را آماده سازی این اتحادیه "برای چالش های آینده" اعلام کرده است.
سفر این مقام ارشد وزارت دفاع آمریکا به اروپا با هدف مقابله با روسیه درحالی صورت می گیرد که طیفی از موضوعات سیاسی، امنیتی، نظامی و ژئوپلتیک اختلافات میان واشنگتن – مسکو را شکل داده است.
دو کشور در خصوص حقوق بشر و دموکراسی، ماهیت متفاوت نظامهای سیاسی خود، ساختار و ترتیبات امنیت بینالمللی از یکجانبهگرایی آمریکا و رقابتهای تسلیحاتی و قراردادهای نظامی با یکدیگر اختلاف دارند.
در حوزه ژئوپلتیک نیز رقابتهای واشنگتن – مسکو در مناطق استراتژیک مختلف جهان از جمله غرب آسیا، آمریکای لاتین، آسیای مرکزی، جنوب آسیا، قفقاز و ... اختلافبرانگیز است.
آمریکا از سال ۲۰۱۴ بیش از یکصد بسته تحریم های اقتصادی و مالی در مورد مسکو وضع کرده و مقامات و شهروندان روس را در فهرست تحریم ها قرار داده است.
از سوی دیگر، اختلافات گسترده میان اروپا و آمریکا یک سال مانده به پایان دولت دونالد ترامپ بر سر مسائلی مانند ناتو، جنگ تجاری دو سوی اقیانوس اطلس، مسائل مطرح در شورای امنیت، خروج یکجانبه دولت ترامپ از توافق های بینالمللی و ... تاحد بی سابقه ای افزایش یافت.
ترامپ در دوران ریاست جمهوری خود از ۲۲ سازمان و توافقنامه بین المللی یا دوجانبه خارج شد از جمله این سازمانها و توافقنامه ها می توان به سازمان یونسکو و توافق بین المللی اقلیمی پاریس درباره آب و هوا اشاره کرد و آخرین سازمانی که او از آن خارج شد، سازمان جهانی بهداشت است که وی پس از وارد کردن اتهاماتی به آن مبنی بر عملکرد نادرست در قبال کرونا، مراتب خروج آمریکا از این سازمان را اعلام کرد.
در مجموع، شکاف در دو سوی اقیانوس اطلس در دولت ترامپ به طور قابل ملاحظهای به دلایل مختلفی از اختلاف در برجام گرفته تا بازتعریف ناتو و روابط دوجانبه تعمیق یافت، تا جایی که سران بروکسل تصمیم به جداسازی راه خود از آمریکا حتی در مسائل سیاسی- امنیتی گرفتند.
در حقیقت کشورهای اروپایی به این فکر افتادند که موضوع صرفا ترامپ و نگاه او به مناسبات جهانی نیست و در آینده هم این امکان وجود دارد که افرادی با نگاهی مشابه در امریکا به قدرت برسند.
به همین دلیل این تفکر شکل گرفت که اروپا باید به تقویت ساختارهای درونی خود بیندیشد و تلاش کند تا از سطح اتکا به امریکا بکاهد. با پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاستجمهوری امریکا و وعدههای رییسجمهور منتخب این کشور مبنی بر بازگشت به چندجانبهگرایی و تقویت همکاری با متحدان اروپایی انتظار این است که فاصله میان دو سوی آتلانتیک مجددا کاهش یابد.
حال دولت جو بایدن بار دیگر شیپور چند جانبه گرایی به دست گرفته و سعی می کند با سفر های پی در پی به اروپا، شکاف ایجاد شده با متحدان اروپایی خود را کاهش دهد.