به گزارش برنا؛ فراگیری مهارت دوست یابی برای کودکان و نوجوانان بسیار ضروری است، زیرا به آن ها کمک می کند هنگام ورود به اجتماعی و آشنا شدن با هم سن و سالان خود احساس اعتماد به نفس کنند. کودکان و نوجوانان برای شروع ارتباط گرفتن و دوستی با هم سن و سالان ویا حتی بزرگسالان نیاز به دانستن روش ها و راهکارهایی ساده و مناسب دارند.
سد ها و پل های دوستی
به فرزندان خود بیاموزیم در برقراری ارتباط با دیگران آسیب هایی وجود دارد که هر کدام از آن ها می توانند عامل از بین رفتن ارتباط شوند. نکته بسیار مهم این است که برای برقراری ارتباط و پیدا کردن دوست، باید اخلاق خوش و نرمی داشت در غیر این صورت دیگران از ما دوری می کنند. کودکان و نوجوانان باید عملکردشان، اخلاق و نوع ادبشان بر رفتار دیگران با آن ها تأثیر بسیار زیادی دارد. تشخیص رفتار های مثبت در دوستی ها و ارتباطات، بخش مهمی از رشد و تحول اجتماعی است.
تبدیل سد دوستی به پول دوستی: همه ی ما گاهی ممکن است از سد های دوستی استفاده کنیم و باعث آسیب به روابطمان شویم. اگر می خواهیم دوستان بیشتر و روابط بهتری داشته باشیم باید بتوانیم سد های دوستی را به پل های دوستی تبدیل کنیم. با رفتاری هایی همچون دعوت کردن به بازی، همدلی، هدیه دادن، تحسین کردن می توانیم سد های دوستی را به پل های دوستی تبدیل کنیم.
تعیین حد مرز دوستی
تعیین حد و مرز، یکی از مهمترین مهارت های در روابط بین فردی است. اکثر افرادی که در روابط دوستی خود مشکل دارند از این مهارت بی بهره اند و یا روش های استفاده از این مهارت را نیاموخته اند. مرز گذاری به این معنا است که در روابط بین فردی حریم داشته باشیم. هر دوستی باید نسبت به ویژگی هایی که دارد یک حریم خاص داشته باشد، برخی افراد دوستان صمیمی ما هستند و حریم آن ها با دیگران باید متفاوت باشد.
پایان دوستی و خطر طرد شدن
با گسترش شبکه ی روابط اجتماعی در کودکان و نوجوانان خطر طرد شدن آن ها افزایش می یابد. طرد شدن بسیار سخت و غم انگیز است اما چگونه می شود با آن کنار آمد؟ در این زمان باید والدین به فرزندان خود بگویند که این اتفاق ممکن است بار ها و بار ها اتفاق بیوفتد و مهم نوع واکنش به این نوع موارد است که می تواند عزت نفس شمارا بالا ببرد. راه های کنار آمدن با این نوع مسأیل را به فرزندان خود بیاموزید و به گونه ای با آن ها همدلی کنید و بگویید این اتفاق برای آن ها نیز افتاده است.
حل اختلاف بین فردی
در دوران دبستان و دبیرستان با افزایش روابط با گروه همسالان، اختلاف نظر ها و تعارض ها میان کودکان و نوجوانان افزایش می یابد. در نزدیک ترین روابط بین فردی نیز اختلاف نظر وجود دارد و حتی ممکن است با جر و بحث و دعوا و قهر کردن همراه باشد. نکته بسیار مهم آن است که در جوامعی که ما در آن زندگی می کنیم دعوا و جر و بحث پایان یک رابطه است در حالی که این یک برداشت غیر واقع بینانه است، زیرا عدم وجود جرو بحث و تعارض نشانه بی تفاوتی و خنثی بودن است و چنین رابطه ای سالم نیست. در این موارد باید کودکان و نوجوانان بیاموزند که چگونه پس از جر و بحث باید با گفتگو کردن روند دوستی را بهبود ببخشند و اختلافات را برطرف کنند.
مذاکره
زمانی که بین دو طرف تضاد وجود داشته باشد، باید برای پیدا کردن راه حل میان خودشان به بحث و گفتگو بپردازند تا خواسته های دو طرف شنیده شود و بررسی گردد. بدانید که مواردی که باعث اختلاف و جر و بحث می شود مانند خیابان یک طرفه نیست و نباید با قهر کردن به آن خاتمه داد. قهر کردن نشانه ضعف در هر انسانی است و برنده کسی است که با صحبت کردن اختلافات را برطرف کند.
اجتماعی تر شدن کودکان و نوجوانان
اجتماعی تر شدن بچه ها باعث می شود به گروه هایی مثل تیم ورزشی، باشگاه ها و غیره ملحق شوند. به همین دلیل آن ها بیش از پیش به همکاری نیاز دارند. همه ی افراد در جریان همکاری با دیگران، داد و ستد، هنر مصالحه و احساس رضایتمندی از رسیدن به اهداف تیمی را یاد می گیرند. ورود به گروه های آموزشی، ورزشی، هنری می تواند در رشد و بهبود روابط دوستی تأثیر بسیار زیادی بگذارد.