به گزارش برنا؛ شهر زیر زمینی "اویی" پرطرفدارترین جاذبه گردشگری شهر نوش‌آباد اصفهان است که هر ساله گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می‌کند. هنوز هم بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی از وجود این شهر بی‌اطلاع هستند.
این شهر معروف، یکی از حیرت‌انگیزترین و زیباترین شهرهای زیرزمینی جهان است که معماری و جذابیت آن چشم‌ها را خیره می‌کند، قدمت این شهر به حدود هزاروپانصد سال پیش و دوره ساسانی بازمی‌گردد، گفته شده این شهر از پایتخت‌های حکومت ساسانی در دوره حکومت انوشیروان بوده است.. این شهر زیرزمینی در سال ۱۳۸۵، به صورت کاملا اتفاقی توسط فردی که در منزل خود در حال حفر چاه بوده، کشف شد.
آنچه به نام شهر زیرزمینی «اویی» معروف شده است، ساختار‌های متراکم، پیچیده و گسترده‌ای، چون دالانه‌ای باریک تو در تو و اتاق‌هایی با ابعاد کوچک است. مجموعه اویی در زیر بافت شهر شکل گرفته و تا سطح کنونی شهر نیز گسترده شده است. عمق شهر اویی را بین ۴ تا ۱۶متر تخمین زده‌اند و وسعت آن به قول اهالی منطقه، تا بیرون از حصار تاریخی شهر گسترده شده و ۴ کیلومتر تخمین زده شده است.
این مجموعه که به‌صورت دست‌کَن زیر بافت شهر نوش‌آباد به‌صورت مجموعه‌ای از اتاق‌ها، راهروها، چاه‌ها و کانال‌های متعددی در ۳ طبقه ایجاد شده است بر دیواره‌های آن آثار برخورد لبه شیء تیز دیده می‌شود و با توجه به سختی جنس زمین این منطقه، باستان‌شناسان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که وسایلی که برای حفاری استفاده می‌شده، باید از جنسی شبیه الماس برخوردار بوده باشد.
طبقه اول در حقیقت کوره‌راه‌ها و دالان‌هایی بوده است برای گمراه کردن تعقیب‌کنندگان احتمالی. طبقه دوم و سوم محل پناه گرفتن و زندگی در مواقع خطر و ذخیره آذوقه است. ورودی‌های متعددی برای شهر زیرین شناسایی شده که بسیاری از آنان توسط سیلاب سال‌های دور مسدود شده است. شهر دارای راهروهای پیچ در پیچ، اتاق‌های کوچک و بزرگ، تله‌های پدافندی و دفاعی بوده‌اند که گویا در هنگام هجوم دشمن استفاده می‌شده‌اند.
گفته شده در زمان حملات مغولان، از این شهر برای امنیت مردمان استفاده می‌شد. بسیاری از جزییات شهر در اثر سیلاب و گذشت زمان از بین رفته، ولی سفالینه‌هایی پیدا شده که به ۱۸۰۰ سال پیش و به عصر ساسانیان بر‌می‌گردد که در دوره صفویه تا عصر قاجار مورد استفاده بوده است.
برای وارد شدن به شهر رویایی و زیبای اویی فقط از یک ورودی می‌توان وارد شد و پس از گذراندن چهل و پنج پله با ساختاری متراکم و راهروهای فراوان در عمق زمین روبرو می‌شویم که پس از گذراندن آن‌ها به قسمت‌های اصلی می‌رسیم.
گفته شده در زمان حملات مغولان، از این شهر برای امنیت مردمان استفاده می‌شد. بسیاری از جزییات شهر در اثر سیلاب و گذشت زمان از بین رفته، ولی سفالینه‌هایی پیدا شده که به ۱۸۰۰ سال پیش و به عصر ساسانیان بر‌می‌گردد که در دوره صفویه تا عصر قاجار مورد استفاده بوده است. برای وارد شدن به شهر رویایی و زیبای اویی فقط از یک ورودی می‌توان وارد شد و پس از گذراندن چهل و پنج پله با ساختاری متراکم و راهروهای فراوان در عمق زمین روبرو می‌شویم که پس از گذراندن آن‌ها به قسمت‌های اصلی می‌رسیم.