«ایرج محمدی»، تهیه‌کننده تلویزیون، که در کارنامه هنری‌اش سریال‌هایی چون «دلدادگان» به کارگردانی منوچهر هادی، «دردسرهای عظیم» به کارگردانی برزو نیک‌زاد، «متهم گریخت» به کارگردانی رضا عطاران، «خوش‌نشین‌ها» به کارگردانی «سعیدآقاخانی» و... دیده می‌شود با خبرنگار برنا در خصوص تفاوت سریال‌های پلتفرم‌ها ورسانه ملی سخن گفته است.
به نظر شما مخاطب این روزها ترجیح می‌دهد سریال‌های تلویزیونی را دنبال کند یا شبکه نمایش خانگی؟
به نظر من مردم دنبال محتوای خوب می‌گردند و اگر وجود داشته باشد مخاطب مشتاق به دیدن می‌شود. تلویزیون جایگاه خودش را دارد و بسیار پخشش قوی‌تر از پلتفرم‌هاست و مخاطب طبیعتاً بیشتری را دارد، از دورترین روستاها تا مرکزی‌ترین شهرها مخاطب تلویزیون هستند ولی پلتفرم‌ها یک عده خاصی هستند و استفاده کننده‌هایش هم فوقش در حد یک میلیون باشد ولی یک اثر تلویزیونی مخاطبش زیر سی میلیون نیست.
آیا موافق هستید اگر سریال قوی در تلویزیون تولید شود هنوز رسانه مورد علاقه و اقبال مردم است؟
بله حتما همینطور است. هرچه محتوا قوی، محکم، جذاب و دیدنی‌تر باشد طبیعتاً بیشتر از این مقداری که هست بیننده خواهد داشت.
و سوال دیگر اینکه درحال حاضر سریال سازی در کدام ژانر می‌تواند مخاطب بیشتری برای رسانه‌های مختلف داشته باشد؟
با نگاهی به سابقه چند ساله، ببینده انتظارات زیادی از تلویزیون دارد. هم انتظار کارهای فاخر تاریخی دارد که خیلی هم پر بیننده است مثل «یوسف پیامبر» یا «مختارنامه» و از این قبیل کارها که برای بیننده بسیار جذاب است اما خب تولید کارهای تاریخی سخت و دشوار است و دیر به پخش می‌رسد و حداقل چهار، پنج سالی زمان می‌برد ولی به نظر من تلویزیون باید این بخش را فعال تر کند.
ملودرام‌های اجتماعی و کارهای طنز هم طبیعتاً جز بدنه آثار تلویزیونی است و به این دو معقوله باید خیلی اهمیت داد خصوصا کارهای طنز که هم جامعه به آن نیاز دارد و هم کنداکتور پخش را می‌تواند رنگ و لعاب زیباتری بدهد. این دو، سه ژانر بیننده خوبی دارد تا الان هم کارهایی که پخش شده است، غیر از کارهای مناسبتی که در ماه مبارک رمضان یا عید نوروز پخش می‌شود که کنداکتور ویژه خاص خودش را دارد در بقیه موارد این ژانرها چیزی است که بیننده دنبال می‌کند، به طور مثال سریال «افرا» که اخیرا پخش شده است بیننده‌های زیادی داشت.
انتهای پیام//