به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان؛ به مناسبت پاسداشت پنجم آبان، سالروز غروب ناباورانه حجت‌الاسلام حاج حسن حجتی واعظ، خطیب نواندیش و جوان؛ مریم غیور، فعال فرهنگی و اجتماعی، دل نوشته‌ای را منتشر کرد.
شب را، ستارگان به درخشش درمی‌آورند و هر ستاره، مبشر نور الهی و روشنی‌بخش جهان و جان‌هایی ست که چشم شوق و شعور، به آسمان دوخته‌اند.
در تاریخ دین و شریعت ما، کم نیستند ستارگان درخشانی که تا شعله‌ی آخر، از اشتیاق بندگی و خدمت به بندگان، سوختند تا آیه‌های سبز رستگاری را، در خاک تشنه‌ی این سرزمین، فروبارند و تشنگان حق و حقیقت را سیراب سازند.
حجت‌الاسلام حاج حسن حجتی، ازاین‌دست ستارگان بود.
خطیبی که خطبه‌های تابناک او، منبرها را متبرک میکرد و مسجدها را به عطری ازگل‌های باغ محمدی، معطر می‌ساخت.
واعظ خوش‌بیان، مبارز شجاع و محبوب مردم، صاحب‌امتیاز مجله راه حق بود و حرف حق می‌زد.
دوستان صمیمی ایشان آقا مصطفی خمینی (فرزند شهید حضرت امام) آقا شهاب اشراقی (داماد امام) و آقا موسی صدر (امام موسی صدر) بودند.
آرام و وسیع بود چنان دریا و صبور و استوار، همچون کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی این آب‌وخاک مقدس.
سال‌ها بادلی دردمند و سرشار از عشق الهی، با طاغوتیان زمانه، پیکاری نابرابر را ادامه داد، رنج‌ها کشید، اما قدمی، پا پس نگذاشت…
سرانجام شصت‌ودو سال پیش، در چنین روزی، اهالی وعظ و خطابه و مردم شریف گیلان زمین، در فراق یکی از تواناترین و محبوب‌ترین عالمان دین، سوگوار شدند.
خبر کوتاه بود؛ یک تصادف مشکوک و تا هنوز مبهم جاده‌ای و دیگر هیچ …!
آیا عالم مبارز شمالی را، عمال رژیم شاه، در تصادفی ساختگی، شهید کردند تا صدای رسایش شنیده نشود و اندیشه خداباورش در نشریه «راه حق» راهنما نباشد؟
پاسخ همچنان در پرده‌ای از ابهام خواهد ماند، چنانکه برخی ازاین‌دست حوادث در یادماندنی، همواره در تاریخ مبهم مانده است.
زنده‌یاد حسن حجتی فرزند آیت‌الله شیخ ابوالقاسم حجتی و دایی دکتر محمدباقر و دکتر علی نوبخت، چهره برجسته‌ای که در خاطر مردم حق‌شناس گیلان، بزرگان حوزه و در ذهن رهبر معظم انقلاب اسلامی به‌خوبی مانده است و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در آخرین سفرش به گیلان از او به بزرگی یاد میکرد، به خاطر مرام حسینی‌اش جاودانه شد.
آیت‌الله حاج سید مجتبی رودباری، از علمای وارسته گیلان، دراین‌باره می‌‌نویسد: خطابه‌های مؤثر و نافذ مرحوم حجتی برای همیشه در فضای رشت، انزلی، لاهیجان و سایر نقاط گیلان طنین‌انداز بود. حجتی یک فرد بیش نبود، ولی در چند جبهه علیه دشمنان کشور و دیانت شرکت می‌‌نمود. قلم، قدم و زبان، حربه‌های آتشین او در پیکار با دشمنان بود. روزی به همراه ایشان و جمعی از روحانیون، به آستانه‌اشرفیه و لاهیجان عزیمت نمودیم. آن مرحوم در سه مجلس به منبر رفت و در هر مجلسی مطالب تازه و جداگانه‌ای بیان میکرد که در جای دیگر گفته نشده بود و این نبوغ و استعداد ذاتی و خدادادی برای همه ما موجب اعجاب و حیرت گردید.
در این ایام، دیگربار سالگرد کوچ غریبانه‌اش را، در تقویم گلگون عشق، ورق می‌زنیم و با ستاره‌ی پرفروغ یادش، سرای جان و خانه‌ی دل را، روشن می‌داریم.
امام موسی صدر، بر سنگ مزار زنده‌یاد حاج حسن حجتی نوشت: در این مکان، خورشید درخشان شمال ایران، غروب کرده است.
خورشید درخشان شمالی ای مرد
روشنگر راه بی‌نشانی ای مرد
برخیزو ازاو بگو که خواهد آمد
تو، روح بلند آسمانی ای مرد
از سمت راست؛ مرحوم آیت الله شهاب الدین اشراقی(داماد حضرت امام)، مرحوم حجت السلام والمسلمین شیخ حسن حجتی واعظ، آیت الله شهید سید مصطفی خمینی
مریم غیور؛ فعال فرهنگی و اجتماعی