به گزارش برنا؛ عبدالحسین آل‌رسول متولد سال ۱۳۰۳ از پایه‌گذاران انتشارات نیل و مدیر انتشارات کتاب زمان بود.
«مردی برای تمام فصل‌ها» نوشته رابرت بالت و «چگونه مطالعه کنیم، تا دانشجوی موفقی شویم» اثر اوتیس د. فرو و موریس ا. لی از ترجمه‌های او هستند. همچنین «کتاب زمان: ویژه ن‍ی‍چ‍ه»، «کتاب زمان: ویژه ه‍ای‍ن‍ری‍ش ب‍ل»، «کتاب زمان: ویژه ی‍اش‍ار ک‍م‍ال»، «کتاب زمان: ویژه ژان پ‍ل س‍ارت‍ر»، «کتاب زمان: ویژه ج‍وزف ک‍ن‍راد»، «کتاب زمان: ویژه رای‍ن‍ر م‍اری‍ا ری‍ل‍ک‍ه» و «کتاب زمان: ویژه ایوان تورگنیف» زیرنظر عبدالحسین آل‌رسول منتشر شده‌اند.
حامد قصری، نویسنده و عکاس با اعلام خبر درگذشت این چهره فرهنگی در صفحه شخصی خود نوشته است: «عبدالحسین آل‌رسول مترجم و مدیر انتشارات نیل و زمان در کهولت سن و در بی‌خبری درگذشت. عبدالحسین آل‌رسول پسرعمه ابوالحسن نجفی، زاده اصفهان بود. انتشارات نیل انتشاراتی است که در سال ۳۳ توسط ابوالحسن نجفی و عبدالحسین آل‌رسول بنیان گذاشته شد. اندیشه تأسیس این انتشارت از سال ۱۳۳۲ شکل گرفته بود. به گفته جهانگیر منصور نام این انتشارات از سه حرف از نام بنیان‌گذاران ساخته شده‌است (نجفی- «ن»، عظیمی- «ی» و آل‌رسول- «ل») که البته ابوالحسن نجفی بعدها این شکل‌گیری را رد کرد و اعتقاد داشت عنوان نشر براساس رودخانه نیل انتخاب شده است.
انتشارات کتاب زمان انتشاراتی است که در سال ۴۷ توسط عبدالحسین آل‌رسول، رضا سیدحسینی و جهانگیر منصور تأسیس شد. آل‌رسول پس از جدا شدن از انتشارات نیل به فکر تأسیس این انتشارات افتاد. به گفته جهانگیر منصور رضا سیدحسینی کتاب‌ها را از بعد ادبی بررسی و برای چاپ انتخاب می‌کرد.
با حمایت آل‌رسول آثار بچه‌های جُنگ ادبی اصفهان به ادبیات ایران در انتشارات زمان چاپ و معرفی شد. آل‌رسول در هر فرصتی که به اصفهان می‌آمد در جلسات جنگ حضوری پررنگ داشت.
آل‌رسول شخصا بر انتشار دو کتاب «ملکوت» و «شازده احتجاب» نظارت دقیق داشت.
انتشارات زمان با یونیفورم مشخص، انتخاب سخت آثار و پخش مناسب یکی از تاثیرگذارترین نشرهای تاریخ ادبیات مدرن ایران محسوب می‌شود.
از میان آثار مشهور چاپ‌شده در این انتشارات می‌توان به «سنگر و قمقمه‌های خالی»، «شازده احتجاب»، «پابرهنه‌ها»، «کریستین و کید»، «ادبیات چیست؟»، «شب هول»، «فیل در تاریکی»، «بره گمشده راعی»، «ملکوت»، «نمازخانه کوچک من»، «سرباز کوچک»، «ترس و لرز»(ساعدی)، «درازنای شب»، «گریزهای ناگزیر» (محمد حقوقی)، «با شب، با زخم، با گرگ» (محمد حقوقی) و «زنده‌پاها مرده‌پاها» اشاره کرد.»