به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ حامد کیومرثی در گفت و گویی با برنا با بیان اینکه پارک های علم و فناوری که با نام های پارک تحقیقاتی دانشگاه، پارک فناوری و ... نیز شناخته می شوند، سازمان هایی هستند که عمدتاً توسط متخصصان حرفه‌ای مدیریت شده و با تأکید بر اقتصاد دانش‌بنیان و ارتقاء فرهنگ نوآوری سعی در پیشبرد اهداف اقتصادی جامعه دارند. اولین پارک تحقیقاتی دانشگاهی جهان، پارک تحقیقاتی استنفورد است که در سال ١٩٥١ تأسیس شد. یکی دیگر از پارک های تحقیقاتی قدیمی، پارک مثلث تحقیقاتی در ایالت کارولینای شمالی است. در کشورهای آسیایی نیز با توجه به افزایش نوآوری و افزایش توان رقابت در میان شرکت‌ها و مؤسسات، پارک های علم و فناوری رو به رشد می باشند و کشورهای چین، ژاپن، کره جنوبی و ایران از نظر کثرت پارکهای علم و فناوری در جایگاه مطلوبی قرار دارند.
کیومرثی افزود: پرورش دام در کشور ایران و به ویژه در استانهای شمالی کشور غالباً همچنان بر بستر روشهای سنتی انجام پذیرفته و پایین بودن بهره وری این سامانه های سنتی یکی از معضلات بنیادین، و البته قابل ترمیم آن می باشد. توسعه دامداری بدون در نظر گرفتن دیدگاه علمی موجب بروز مسائل و مشکلاتی زیادی شده است که مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی در فرایند تولید خوراک دام و تخریب محیط زیست بر اثر گسترش سطح زیر کشت این تولیدات زراعی و نیز چرای بیش از حد دام از مراتع از عمده‌ترین آن‌ها ست. پارک های علم و فناوری و مراکز رشد می توانند نقش مهمی در تجاری سازی دانش دانشگاهی و تحقیقاتی و اتصال آن به بخش تولید و همچنین توسعه فن آوری و بازاریابی محصولات دامی با خلق زنجیره های غذایی کارآمد ایفا کنند.
دامپروری در حوزه اقتصاد سهم مهمی در تولید ناخالص داخلی داشته و در حوزه سلامت و بهداشت جامعه نیز با ارائه کارآمدترین منابع پروتئینی و دیگر ریزمغذی ها نقشی جایگزین ناپذیر بر عهده دارد. به عبارت دیگر، کسب درآمدهای ارزی و استقلال سیاسی و اقتصادی از عمده‌ترین ضرورت‌های توجه به دامپروری است. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته ارائه دروس ویژه ای با تأکید بر دامپروری دانش بنیان فرصتی را برای دانشجویان جهت کار و فعالیت در مراکز بزرگ تولیدی و تمرین و انتقال دانش خود به این مراکز فراهم نموده است، در حالی که آموزش در این زمینه در کشور ایران نیازمند توجه بیشتری است. حامد کیومرثی تاکید کرد: در حال حاضر، در استان های شمالی می بایست توجه به بحث تأمین خوراک دام و راهکارهای موجود برای رفع وابستگی به واردات نهاده‌ها در صنعت دامپروری بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
همچنین در بحث تعریف و تولید مکمل های مورد استفاده در خوراک دام و طیور که دربرگیرنده طیف گستردهای از ترکیبات معدنی و ویتامینه، آنزیم‌ها، ترکیبات آنتی اکسیدان، محرکهای رشد، محرکهای سیستم ایمنی و ... می باشند و بهبود رشد، ضریب تبدیل و عملکرد کلی حیوان را به دنبال دارند، مسیر طولانی برای رسیدن به جایگاه مطلوب وجود دارد. توجه به استفاده از منابع متنوع، ارزان و در دسترس و تجاری سازی روند تولید و عرضه این منابع از کارکردهای دامپروری دانش بنیان می باشد که آینده صنعت دامپروری و امنیت غذایی کشور به آن متکی و وابسته خواهد بود.