به گزارش برنا، ارز دیجیتال اتریوم آغازگر نسل دوم بلاکچین بود. هدف اولیه خلق اتریوم این بود که محدودیت‌ها و نواقص بیت‌کوین را نداشته باشد و در ادامه بازه فعالیت خود را گسترش داد و توانست توجهات ویژه‌ای را به سمت خود جلب کند. همان‌طور که می‌دانید، بیت‌کوین در سال گذشته رشدی سرسام آور و ناگهانی داشت؛ رشدی که توانست توجه زیادی را به دنیای کریپتوکارنسی جلب کند، اما در این میان اتریوم بیشتر مورد توجه قرار گرفت؛ چرا که نرخ رشد آن از بیت‌کوین هم بیشتر بود.
رشد سرمایه‌گذاری روی اتریوم به حدی بود که برخی از موسسات تحقیقاتی مانند FundStrat پیش‌بینی می‌کنند در آینده‌ای نزدیک، ارزش اتریوم حتی از مرز ۱۰ هزار دلار هم عبور خواهد کرد. اما چرا رمزارز اتر و شبکه اتریوم سرعت رشد بسیار بالایی دارند؟ چه چیزی آنها را از بیت‌کوین متمایز می‌کند که نرخ رشدشان را بیشتر کرده است؟ چرا باید آینده سرمایه‌گذاری در جهان رمزارزها از بیت‌کوین به سمت اتریوم شیفت شود؟ در نوشته زیر می‌خواهیم سوالات یادشده را به اختصار بررسی کنیم.
بیایید کمی به عقب‌تر برگردیم؛ در اواخر سال ۲۰۱۳، ایده اولیه خلق اتریوم توسط ویتالیک بوترین ۱۹ساله ارائه شد. ایده او این بود که رمزارزی ارائه کند تا محدودیت‌ها و نواقص بیت‌کوین را نداشته باشد. نظر بوترین پس از چکش‌کاری او و همکارانش، بالاخره در سال ۲۰۱۵ به شکلی در‌آمد که امروزه آن را به عنوان اتریوم می‌شناسیم.
مثلا مصرف برق کمتر یکی از مهم‌ترین ایده‌های اولیه او برای شروع پروژه اتریوم بود؛ اما در ادامه او و همکارانش وارد حوزه‌های تازه‌ای شدند که اتریوم را تبدیل به چیزی فراتر از یک رمزارز می‌کرد. بیشتر نوآوری‌های مربوط به دنیای رمزارزها در شبکه اتریوم انجام می‌شود؛ سرعت نوآوری بالا در شبکه اتریوم مهم‌ترین نقش افزایش ارزش آن را داشته است. انتشار نسخه دوم اتریوم، توانست ضعف‌های اتریوم را برطرف کند، مثلا هزینه انجام تراکنش‌ها کمی کاهش پیدا کرد. همچنین با کمک اتریوم۲، اتلاف انرژی هم تا حدی کاهش یافت. جدای از اینها، انتشار اتریوم در بازار فیوچرز CME رسمیت مضاعفی به اتریوم بخشید و با ورود اتریوم به CME، شرکت‌های سرمایه‌گذاری کلاسیک و قدیمی هم آماده سرمایه‌گذاری روی آن شدند. فراتر از همه اینها، مهم‌ترین نکته‌ای که اهمیت اتریوم را زیاد می‌کند این است که اتریوم بستری برای اجرای قراردادهای هوشمند است.
قراردادهای هوشمند مانند برنامه‌های غیرمتمرکز یا Dapp (Decentralized application)، وجه تمایز اصلی اتریوم با بیت‌کوین است. همین قراردادهاست که توانسته نرخ رشد ارز دیجیتال اتریوم را از بیت‌کوین مستقل کند. دو برنامه غیرمتمرکز اصلی را می‌توان NFTها و DeFiها دانست.
مشهورترین برنامه غیرمتمرکزی که این روزها توجه زیادی به خود جلب کرده، توکن‌های غیرقابل معاوضه یا همان NFTها هستند. شکل‌گیری ان اف تی بر اساس شبکه اتریوم، تقریبا توانسته مفهوم حق مالکیت و مفهوم فروش را تغییر دهد. امروزه می‌توان از این توکن‌های غیرقابل معاوضه، برای ایجاد دارایی‌های دیجیتال قابل تایید یا هرنوع دارایی دیگر، مثل زمین یا خانه و...، استفاده کرد. اولین استفاده از بلاکچین NFT در هنر بود و توانست اصالت ویژه‌ای به هنر دیجیتال ببخشد.
جدای از ان‌اف‌تی‌ها، برنامه غیرمتمرکز (Dapp) دیگری با نام «دیفای» توانست منجر به افزایش ارزش اتریوم شود. دیفای یا DeFi، مخفف عبارت Decentralized Finance، که به معنای امور مالی غیرمتمرکز است در سال ۲۰۲۰ ارائه شد. هدف اصلی دیفای، خلق زیست‌بو‌م مالی جدید بر پایه تکنولوژی بلاکچین است که به کمک آن بتوان خدمات مالی مختلف، چه مربوط به جهان رمزارزها و چه نامربوط به این جهان، بدون نظارت هیچ بانک یا موسسه مالی خاصی ارائه داد. دنیای دیفای دقیقا به دنیای اقتصادی‌ای که می‌شناسیم شبیه است؛ فقط با این تفاوت که هیچ نهادی نظارت مستقیم و میانجی ندارد. کمی به نظر غیرممکن می‌رسد، اما پس از گذشت کمتر از ۲ سال، تقریبا ۲۰۰ میلیارد دلار در پروژه‌های دیفای سرمایه‌گذاری شده است.
استفاده از Dappها کمک زیادی به افزایش ارزش شبکه اتریوم کرده است. نکته مهمتری که در رابطه با این برنامه‌های غیر متمرکز وجود دارد این است که هم دیفای و هم NFTها، روز به روز در حال تکامل و گسترده‌تر شدن هستند و به احتمال زیاد در آینده برنامه‌های غیرمتمرکز تازه‌تری در شبکه اتریوم ساخته می‌شود. هرچه تعداد این برنامه‌های غیرمتمرکز و میزان استفاده از آنها بیشتر شود، مقدار تراکنش‌های این شبکه نیز بیشتر می شود و می‌توان انتظار داشت که رمزارز متناسب با این شبکه خواهان بیشتری پیدا کند و ارزش آن بیشتر شود.
البته اصلا نباید گمان کنیم که اتریوم شبکه‌‌ای بدون نقص است. یکی از بزرگترین عیب‌های اتریوم، سرعت انجام تراکنش در ثانیه است که به نسبت دیگر شبکه‌ها، تا حدودی کند محسوب می‌شود. درنتیجه، سازمان‌هایی که نیازمند تعداد بالای تراکنش در ثانیه هستند نمی‌توانند از بلاکچین عمومی اتریوم استفاده کنند. بنابراین با وجود این نکته که اتریوم محبوب‌ترین بلاکچین سازمانی محسوب می‌شود؛ با این حال رقبای دیگری مانند کاردانو و یا استلار دارد که مقیاس‌پذیری و سرعت تراکنش در ثانیه بالاتری از اتریوم دارند؛ در حدی که از کاردانو به عنوان «قاتل اتریوم» هم یاد شده است.
با وجود همه اینها، اتریوم بر اساس آمار وبسایت Coin market cap جایگاه محکمی دارد. بر اساس داده‌های کوین مارکت کپ، ارزش بازار این ارز دیجیتال در رده دوم بازار کریپتو قرار می‌گیرد. رتبه اول، طبعا، در اختیار بیت‌کوین است. بیت‌کوین با ارزش بازار تقریبی معادل 1.22 تریلیون دلاری در جایگاه اول است؛ در حالی که ارزش بازار اتریوم حدود 566 میلیارد دلار است. اتریوم و بیت‌کوین از نظر ارزش بازار فاصله زیادی با بقیه رمزارزها دارند. درنتیجه این مسئله که اتریوم نرخ رشد بیشتری نسبت به بیت‌کوین دارد، می‌تواند از نظر ارزش بازار روز به روز به بیت‌کوین نزدیک‌تر شود و فاصله خود را از دیگر ارز‌ها بیشتر کند.
در نهایت، اینکه توجهات بازار رمزارزها به سمت اتریوم معطوف شده خیلی جای تعجب ندارد. درست است که امسال شبکه‌های دیگری مثل کاردانو هم در حال تلاش برای فراهم‌آوردن امکاناتی بهتر از اتریوم هستند؛ اما اتریوم همچنان می‌تواند از امتیاز سابقه خود استفاده کند و درنتیجه، چشم‌انداز پیش‌روی اتریوم، چشم‌انداز نسبتا روشنی است.
برای اینکه بتوانیم درک ملموس‌تری از افزایش ارزش اتریوم در چهارسال اخیر داشته باشیم، بهتر است به تاریخچه اتریوم در صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس نگاه کنیم. در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۱۳۹۶، هنگامی که صرافی نوبیتکس اتریوم را لیست کرد، قیمت آن 3.015 میلیون تومان یا 227.5 دلار بود. در تاریخ هجدهم آبان سال ۱۴۰۰، بعد از گذشت کمتر از ۴ سال، اتریوم تقریبا به قیمت 134 میلیون و 600 هزار تومان یا 4805 دلار در صرافی نوبیتکس معامله شد. یعنی اتریوم در معاملاتی که در بازار نوبیتکس انجام می‌شود، ظرف تنها ۴ سال تقریبا ۱۳۰ میلیون تومان یا به عبارتی بیش از 4570 دلار رشد قیمت داشته است.
برای خرید و فروش اتریوم، بیت‌کویت و سایر ارزهای دیجیتال می‌توانید به نوبیتکس به‌عنوان اولین پلتفرم خرید و فروش رمزارز در ایران با بیش از سه میلیون کاربر ایرانی مراجعه کنید.