به گزارش برنا؛ یکی از شایع ترین مشکلات مطرح در دادگستری، ایجاد مزاحمت برای دیگران است که شامل مزاحمت تلفنی می شود. در قانون مجازات اسلامی برای حقوق افراد و حریم خصوصی جایگاه ویژه ای قائل شده اند، به همین خاطر مزاحمت برای دیگران جرم است و اگر توسط شاکی اثبات شود، مجازات هایی را در پی خواهد داشت.
اگر فردی با تلفن ثابت و یا موبایل عمدا یا تصادفی اقدام به تماس های مکرر، فوت کردن یا سوت کشیدن در تلفن، فحاشی، مسخره کردن، و مواردی از این قبیل نماید و آسایش و حریم خصوصی دیگری را به هم بریزد، این اقدام او مزاحمت تلفنی محسوب می شود.
برخی افراد فکر می کنند تماس های مکرر و بدون مکالمه جرم محسوب نمی شود و تنها زمانی مزاحمت تلفنی جرم محسوب می شود که فرد بعد از تماس اقدام به توهین، تهدید یا عمل مجرمانه مستقلی بنماید اما این باور غلط است زیرا ماده 641 قانون مجازات اسلامی به صراحت مزاحمت تلفنی را جرم دانسته و برای کسی که اقدام به مزاحمت تلفنی می کند مجازاتی در نظر گرفته است، در این ماده از عنوان کلی ایجاد مزاحمت استفاده شده و هر نوع مزاحمت تلفنی را شامل می شود.
مزاحمت تلفنی باید توسط شاکی اثبات شود، فرد برای اثبات مزاحمت تلفنی باید همراه با مدارک شناسایی و مدارکی که دال بر ایجاد مزاحمت تلفنی برای او بوده اند مثل تماس ضبط شده به طرح شکایت اقدام کند و این شکایت را از طریق دادسرای محل وقوع جرم پیگیری نماید.
برای اثبات جرم مزاحمت تلفنی، علاوه بر دلایل عمومی اثبات جرائم مانند اقرار، شهادت و ... می توان از صدای ضبط شده فرد مزاحم استفاده کرد که قاضی رسیدگی کننده می تواند در این زمینه نظریه کارشناس خبره امر را نیز جلب کند.
طبق ماده 12 قانون مجازات اسلامی اگر علم قاضی در تعارض با ادله قانونی دیگر باشد، اگر علم، بین باقی بماند، آن ادله برای قاضی معتبر نیست و قاضی با ذکر مستندات علم خود و جهات رد ادله دیگر، رای صادر می کند. اگر برای قاضی علم حاصل نشود، ادله قانونی معتبر است و بر اساس آنها رای صادر می شود.
برای شکایت و اعتراض به مزاحمت فرد مزاحم تلفنی باید:
طبق ماده 641 قانون مجازات اسلامی:
" اگر کسی به وسیله تلفن یا دستگاه های مخابراتی دیگر برای اشخاص ایجاد مزاحمت کند، علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد شد"
مجازات حبس جرم مزاحمت تلفنی، مجازات حبس تعزیری بوده و بنابراین تحت شرایط قانونی، قابل تخفیف می باشد.
به موجب ماده واحده اصلاح تبصره 2 ماده 14 قانون تاسیس شرکت مخابراتی ایران مصوب سال 1336:
اگر کسی وسیله مخابراتی در اختیار خود را وسیله مزاحمت دیگری قرار دهد یا با عمد و سوءنیت ارتباط دیگری را مختل کند:
لازم به ذکر است اگر فرد متحمل ضرر و زیان مادی شود، شاکی می تواند با تقدیم دادخواست به دادگاه های حقوقی به همراه دلایل اقدام کند و هر گاه دادگاه متهم را مجرم بداند مکلف است ضمن صدور حکم جزای نسبت به مطالبه ضرر و زیان مدعی خصوصی نیز حکم صادر کند.
باید بدانید جرم مزاحمت تلفنی از جرائم غیرقابل گذشت می باشد و حتی اگر شاکی گذشت نماید، رسیدگی کیفری متوقف نشده و مجازات جرم مزاحمت تلفنی برای مرتکب آن تعیین می گردد.
در آخر به همه افراد توصیه می کنیم که سیم کارت تلفن خود را در اختیار فرد دیگری قرار ندهند و اگر سیم کارتشان مفقود گشت، سریعاً مراتب را به شرکت مربوطه اطلاع دهند.