به گزارش برنا؛ یکی از معضلاتی که پایتخت نشینان و یا حتی افرادی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند با آن درگیر هستند، آلودگی هواست. یکی مشکلاتی که نمی‌توان به راحتی از کنار آن عبور کرد چراکه موضوع ساده و پیش پا افتاده‌ای نیست. آلودگی هوا اثرات مخربی دارد که اگر بخواهیم همینطور دست روی دست بگذاریم در سال‌های آینده اثرات تخربی‌اش بیشتر خواهد شد. معضل آلودگی هوا و مشکلات محیط زیستی یکی از موضوعاتی است که رهبر معظم انقلاب در جدیدترین سخنرانی خود به آن اشاره کردند و از مسئولان و نخبگان خواستند راه حل علمی ارائه دهند. برای معضل آلودگی هوا ما قانون داریم که مصوب سال 96 مجلس شورای اسلامی و در همان سال‌ها آیین نامه‌های آن توسط دولت نوشته و ابلاغ شد اما متاسفانه با گذشت چند سال از ابلاغ این قانون کوتاهی برخی از دستگاه‌ها باعث شده که این معضل بهبود پیدا نکند.
داریوش گل علیزاده معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط‌زیست در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، درباره عدم اجرا نشدن قانون هوای پاک، گفت: قانون هوای پاک مصوب مجلس در سال 96 است و آیین نامه‌های اجرایی آن به تصویب هیات دولت رسیده بود، که تکالیف و راهکارهای کاهش آلودگی هوا در آن مشخص شده است.
وی افزود: تکالیف اصلی و اثر گذار این قانون متاسفانه در این سال‌ها اجرا نشده است به عنوان مثال از رده خارج کردن خودروهای فرسوده، نوسازی و توسعه حمل و نقل عمومی، نصب فیلترهای جاذب دودی بر روی خودروها، برقی سازی موتورسیکلت‌ها، احداث نیروگاه‌های تجدید پذیر و ... از آن جمله است. خوشبختانه در استانداردسازی خودروها اقدامات لازم انجام شده امسال یورو 5 بوده و تا سال آینده هم یورو 6 خواهد شد. در بحث بهبود کیفیت سوخت، شرایط مطلوب است اما تا مطلوبیت اصلی فاصله داریم و نیاز به بهبود دارد.
گل علیزاده با اشاره به اینکه در از رده خارج کردن خودروها به ویژه موتورسیکلت‌ها موفق عمل نکردیم و به تعداد آن‌ها و سنشان افزوده می‌شود، اضافه کرد: وزارت کشور و وزارت راه و شهرسازی در این حوزه تکلیف داشتند که اقدامی انجام ندادند. براساس ماده 2 قانون هوای پاک سازمان محیط زیست ناظر بر اجرای قانون است، پیگیری‌هایی را درخصوص دستگاه‌هایی که تکالیفشان را انجام ندادند داشتیم و گزارش آن را به دولت ارائه کردیم. برخی از دستگاه‌ها کم کاری خود را پای تحریم‌های ظالمانه و کمبود منابع عنوان می‌کنند. برای اجرای قانون هوای پاک باید اعتبارات لازم برای اجرای تکالیف هزینه‌ای وجود داشته باشد.
معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط‌زیست با بیان اینکه دلیل اصلی اجرا نشدن قانون هوای پاک کمبود اعتبارات است، ادامه داد: برنامه واقعی برای هوای پاک یعنی برنامه‌ای که در آن تکالیف، زمان بندی، اثربخشی، دستگاه متولی و اعتبارات مشخص باشد که در زمینه تامین اعتبارات متاسفانه موفق نبودیم و اگر محقق نشود تکالیف بر زمین می‌مانند. وقتی بحث تحریم پیش آمد هزینه‌ها افزایش یافت.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه برخی از کارشناسان معتقد هستند که قانون هوای پاک قابلیت اجرایی ندارد، بیان کرد: این حرف را نمی‌توانیم بگوییم، به عنوان مثال می‌گویند یک خانه بساز اما مصالح نداریم چه طور می‌توان خانه را ساخت؟ وقتی کمبود اعتبارات چه کار می‌توانیم کنیم؟ درحال حاضر به دلیل کمبود منابع وزارت کشور به بازسازی اتوبوس‌ها اقدام می‌کند و هزینه خرید یک اتوبوس را برای بازسازی چند اتوبوس اختصاص می‌دهد. هزینه‌هایی که در حوزه آلودگی هوا پرداخت می‌شود زیاد است، براساس گزارش وزارت بهداشت فقط در سال 99، 30 میلیارد دلار هزینه بابت آسایش از دست رفته ناشی از آلودگی هوا تحمیل شده است، این خسارت‌ها را پرداخت می‌کنیم پس باید در اولویت اصلی موضوع آلودگی هوا را به دلیل اهمیت موضوع در نظر قرار دهیم. آلودگی هوا دارا و ندار نمی‌شناسد برای سلامتی تمامی مردم تهدید جدی است.
گل علیزاده در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه قانون هوای پاک چه قدر در بحث آلودگی هوا تاثیر گذار است؟ تصریح کرد: حتما با اجرای این قانون کاهش آلودگی هوا را خواهیم داشت اما همزمان باید چند موضوع را در نظر بگیریم، در کلانشهرها بارگذاری جمعیت را شاهد هستیم به همان نسبت باید خودرو استاندارد، صنایع مجاز و سوخت منطبق بر استاندارد داشته باشیم در غیر این صورت، اثرات تجمعی این آلودگی‌ها که بیش از ظرفیت تهویه هواست منجر به آلودگی هوا می‌شود و در تهران این ظرفیت هم که وجود ندارد.
معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط‌زیست در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه کدام دستگاه‌ها مسئولیت خودشان را برای قانون هوای پاک اجرا نکردند؟ خاطرنشان کرد: وزارت کشور، وزارت راه و شهرسازی، وزارت نیرو و وزارت نفت دستگاه‌هایی هستند که تکالیفشان را ایفا نکردند و باید به مراجع ذی ربط پاسخگو باشند و دلایل اجرای نشدن تکالیفشان را بگویند.
انتهای پیام/4