وقتی رقابت تلویزیون و شبکه نمایش خانگی در تولید سریال‌های تلویزیونی جدی می‌شود طبیعتا مخاطب هم دستش برای انتخاب باز می‌شود در این شرایط تولیدکنندگان و صاحبان اثر هم تلاش می‌کنند تا بهترین‌های خود را به تصویر بکشند و در این شرایط طبیعتا برد با کسی است که برای بهترین بودن دستش باز است و چه به لحاظ هزینه‌های تولید، چه به لحاظ انتخاب تیم بازیگر و چه در انتخاب سوژه و موضوع قصه می‌تواند به بهترین انتخاب برسد.
تولید کنندگان فیلم و سریال برای هر دو مدیوم طبیعتا خواسته‌هایی دارند که بخشی از آن طبیعی و بخشی با وضعیت موجود اقتصادی ماورایی است اما در گزارشی با خانواده تولیدات نمایشی، موضوع را بررسی کردیم.
ایرج محمدی: بینندگان انتظار سریال‌های فاخر تاریخی از تلویزیون دارد/ مخاطب پلتفرم‌های نمایش خانگی یک عده خاص هستند
«ایرج محمدی»، تهیه‌کننده تلویزیون، که در کارنامه هنری‌اش سریال‌هایی چون «دلدادگان» به کارگردانی منوچهر هادی، «دردسرهای عظیم» به کارگردانی برزو نیک‌زاد، «متهم گریخت» به کارگردانی رضا عطاران، «خوش‌نشین‌ها» به کارگردانی «سعیدآقاخانی» و... دیده می‌شود با خبرنگار برنا در خصوص تفاوت سریال‌های پلتفرم‌ها ورسانه ملی سخن گفته است.
به نظر شما مخاطب این روزها ترجیح می‌دهد سریال‌های تلویزیونی را دنبال کند یا شبکه نمایش خانگی؟
به نظر من مردم دنبال محتوای خوب می‌گردند و اگر وجود داشته باشد مخاطب مشتاق به دیدن می‌شود. تلویزیون جایگاه خودش را دارد و بسیار پخشش قوی‌تر از پلتفرم‌هاست و مخاطب طبیعتاً بیشتری را دارد، از دورترین روستاها تا مرکزی‌ترین شهرها مخاطب تلویزیون هستند ولی پلتفرم‌ها یک عده خاصی هستند و استفاده کننده‌هایش هم فوقش در حد یک میلیون باشد ولی یک اثر تلویزیونی مخاطبش زیر سی میلیون نیست.
آیا موافق هستید اگر سریال قوی در تلویزیون تولید شود هنوز رسانه مورد علاقه و اقبال مردم است؟
بله حتما همینطور است. هرچه محتوا قوی، محکم، جذاب و دیدنی‌تر باشد طبیعتاً بیشتر از این مقداری که هست بیننده خواهد داشت.
و سوال دیگر اینکه درحال حاضر سریال سازی در کدام ژانر می‌تواند مخاطب بیشتری برای رسانه‌های مختلف داشته باشد؟
با نگاهی به سابقه چند ساله، ببینده انتظارات زیادی از تلویزیون دارد. هم انتظار کارهای فاخر تاریخی دارد که خیلی هم پر بیننده است مثل «یوسف پیامبر» یا «مختارنامه» و از این قبیل کارها که برای بیننده بسیار جذاب است اما خب تولید کارهای تاریخی سخت و دشوار است و دیر به پخش می‌رسد و حداقل چهار، پنج سالی زمان می‌برد ولی به نظر من تلویزیون باید این بخش را فعال تر کند.
ملودرام‌های اجتماعی و کارهای طنز هم طبیعتاً جز بدنه آثار تلویزیونی است و به این دو معقوله باید خیلی اهمیت داد خصوصا کارهای طنز که هم جامعه به آن نیاز دارد و هم کنداکتور پخش را می‌تواند رنگ و لعاب زیباتری بدهد. این دو، سه ژانر بیننده خوبی دارد تا الان هم کارهایی که پخش شده است، غیر از کارهای مناسبتی که در ماه مبارک رمضان یا عید نوروز پخش می‌شود که کنداکتور ویژه خاص خودش را دارد در بقیه موارد این ژانرها چیزی است که بیننده دنبال می‌کند، به طور مثال سریال «افرا» که اخیرا پخش شده است بیننده‌های زیادی داشت.
علی لدنی: تلویزیون فاکتور های بهتری نسبت به پلتفرم های نمایش خانگی دارد/ امروز طنز و درام اجتماعی مخاطب بیشتری دارد
تهیه کننده «تبریز در مه»،«معمای شاه»،«گذر از رنج ها»،«سال های مشروطه» و... در گفت و گو با برنا معتقد است: شبکه نمایش خانگی نسبت به تلویزیون به دلیل مصرف اینترنت طرفدار کمتری دارد.
علی لدنی در این خصوص که مردم این روزها ترجیح می دهند سریال های تلویزیونی را دنبال کنند یا شبکه نمایش خانگی می گوید: شبکه نمایش خانگی و تلویزیون هر دو مخاطب خود را دارند. اما چون مخاطبان هزینه ای بابت دیدن آثار تلویزیونی پرداخت نمی کنند و مرتب به آن دسترسی دارند اگر سریالی قوی در تلویزیون پخش شود قطعاً بیننده های زیادی خواهد داشت همانطور که قبلاً هم اتفاق افتاده است و سریالی در رسانه ملی، بیننده ۸۰ درصدی داشته و در رقابت با آثار پلتفرم ها موفق تر هم بوده است.
تهیه‌کننده آثار تاریخ معاصر تلویزیون در خصوص علاقه امروز مخاطب به انتخاب ژانر در آثار نمایشی می‌گوید: امروز با توجه به شرایط روحی و روانی به نظرم مخاطب طنز و درام اجتماعی نسبت به دیگر ژانر ها بیشتر می‌تواند باشد.
پیمان جعفری: باید رقابت سالم بین شبکه نمایش خانگی و تلویزیون باشد
«پیمان جعفری»، تهیه کننده، مجری طرح، در کارنامه هنری‌اش تهیه‌کنندگی سریال «رقص روی شیشه» به کارگردانی«مهدی گلستانه» و فیلم‌هایی چون «گیجگاه»، «انزوا»، «آاادت نمی‌کنیم» و... را دارد.
او در گفت‌وگو با خبرنگار برنا در خصوص تفاوت سریال‌های پلتفرم‌ها و رسانه ملی سخن گفته است.
به عنوان یک تهیه کننده و کارشناس رسانه، میان سریال‌های سیما و پلتفرم‌ها کدامیک را انتخاب می‌کنید؟
هردو. چون درحال حاضر یک جمع 80 میلیون نفری داریم که حداقل ۴۰ تا ۵۰ میلیون نفر آن‌ها تلویزیون را دنبال می‌کنند.
شبکه نمایش خانگی چند اشکال دارد که همه دسترسی به اینترنت ندارند و نمی‌توانند هزینه‌های آن را پرداخت کنند و مخصوص یک قشر خاص شده که توانایی پرداخت هزینه‌هایش را دارند البته همین که یک سریالی تبلیغ سینه به سینه می‌شود و بین مردم می‌پیچد که سریالی بسیار خوب است آن بخش دوم که قشر متوسط جامعه هستند هم مشتاق به دیدن سریال می‌شوند.البته برخی هم به دلیل اعتقادات‌شان سریال‌های نمایش خانگی را نمی‌بینند مانند ماهواره که خیلی‌ها دوست ندارند داشته باشند. سینما هم به دلیل اینکه مردم به شدت در فشار اقتصادی هستند و نمی‌توانند هزینه بلیتش را پرداخت کنند مخاطبش کم شده است.
آیا موافق هستید اگر سریال قوی در تلویزیون تولید شود، هنوز رسانه مورد علاقه و اقبال مردم است؟
بله قطعا همینطور است. در یکی، دو سال اخیر هم سریال‌های خوبی داشتیم که مردم به تماشای آن نشسته‌اند و خیلی وقت‌ها هم مثل سابق خیابان‌ها خلوت می‌شد و مردم برای دیدن بعضی سریال‌ها خود را به خانه می‌رساندند تا آن را از دست ندهند.
درحال حاضر ساخت سریال در کدام ژانر می‌تواند مخاطب بیشتری برای رسانه‌های مختلف داشته باشد؟
یک مشکلی که داریم این است که تنها شبکه‌ای که مداوم فیلم نشان می‌دهد، شبکه نمایش است و شبکه‌های دیگری نداریم که مانند شبکه‌های خارجی یا خود همین شبکه نمایش خانگی ۲۴ ساعت از روز را فیلم و سریال بدهد. البته نمی‌توان گفت تلویزیون، شبکه نمایش خانگی را می‌کشد و یا بالعکس. هر دو موظف هستند سریال خوب برای مردم بسازند. ما برای مردم کار می‌کنیم و این مردم هستند که تعیین می‌کنند شبکه نمایش خانگی ببینند یا تلویزیون.
اگر یک رقابت سالم بین شبکه نمایش خانگی و تلویزیون باشد باعث می‌شود داستان و سریال‌ها سطح‌شان بالا برود چون مردم به سراغ فیلم و سریال خوب می‌روند.
انتهای پیام//