«محمدصادق کوشکی»، کارشناس مسائل عراق، در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در خصوص تحولات اخیر عراق و سرانجام انتخابات پارلمانی این کشور گفت: نکته اول اینکه ماهیت انتخابات عراق خیلی خاص است، یعنی در عراق بیش از 250 حزب، گروه و دسته فعالیت می‌کنند که شاید در انتخابات هم شرکت کنند و فهرست دهند که یک اتفاق بی‌نظیری در جهان است، پس همین موجب می‌شود در واقع سبد منسجمی از رای وجود نداشته باشد. در دوره فعلی که علاوه بر آن جریانات و احزاب و گروه‌ها ما شاهد ورود مستقلین هم بودیم که خود این دامن به پراکندگی آراء زده است.
وی ادامه داد: مقتدی صدر و جریانش نبض جامعه عراق را در دست دارند. در بخش خاصی از جامعه عراق سرمایه‌گذاری کردند و دارند پاسخ می‌گیرند، به هرحال هر چقدر بحث جریان انتخابات را بالا و پائین ببریم و اعتراض کنیم اصل مطلب این است که مقتدی صدر برخلاف بسیاری از احزاب و گروه‌ها و جریان‌ها و چهره‌های سیاسی عراق موفق شده نظر قشر خاصی را به دست بیاورد و برای خودش پایگاه اجتماعی ایجاد کند.
کوشکی خاطرنشان کرد: بسیار بعید می‌دانم نتیجه انتخابات تغییر چندانی کند. یعنی این اکثریتی که مقتدی صدر برای خودش بوجود آورده و البته این اکثریت نسبی است و مطلق نیست ولی اگر از صدر 5 یا 10 کرسی کم شود باز هم جریانش بیشترین رای را به دست آورده است.
وی گفت: فرآیند انتخابات عراق مشکوک و دارای محل تردید است و سامانه‌های رایانه‌ای آن به اصطلاح دیتا سنترشان و یا مرکز اصلی داده‌های این سامانه‌ها در خارج از عراق و در امارات است. یعنی انتخابات در عراق برگزار می‌شود ولی مراکز اصلی جمع‌آوری داده‌ها در عراق نیست و همین مسئله تردیدهای زیادی را رقم زده، در انتخابات قبل عراق هم که همین شیوه رایانه‌ای بود حدود یک سال این تردیدها ادامه داشت و به سادگی حل و فصل نشد.
این کارشناس مسائل عراق تاکید کرد: این پراکندگی اجازه تشکیل دولت را به هیچ یک از گروه‌ها نمی‌دهد، پس مجبور به ائتلاف هستند. و به همین دلیل مقتدی صدر حاضر شده با سایر گروه‌ها و جریانات شیعی مذاکره کند چون به تنهایی تعداد کرسی‌های کافی برای تشکیل دولت را به دست نیاورده و باید ائتلاف کند و پراکندگی آراء هم به صورتی است که اگر بخواهد ائتلاف کند باید با چندین گروه وارد ائتلاف شود. یعنی صرفا با نوری مالکی یا با جریان فتح یا جریانات دیگر کافی نیست. باید تعداد کرسی‌های آنها به حدی برسد که اکثریت پارلمان عراق را شامل شود و بتوانند دولت تشکیل بدهند پس حرکت مقتدی صدر خیلی اختیاری نبوده است.
وی با بیان اینکه «آمریکا تمایل به ماندن الکاظمی دارد» گفت: بعضی از جریانات کردی و یا جریانات سیاسی سکولار عراق، که گرایشات آمریکایی و غربی دارند، مایل هستند الکاظمی نخست‌وزیر بماند. اما در نهایت آمریکایی‌ها بخاطر تنش‌ها و درگیری‌هایی که درون دولت و حاکمیت خود دارند و همین‌ور مخالفت‌هایی که در خودِ عراق وجود دارد و از جمله مقاومت اسلامی این کشور در راس مخالفان حضور آمریکا در عراق است، ناگزیر به خروج از عراق هستند؛ البته خروج نیروهای آمریکایی از عراق مصوبه پارلمان این کشور است و پارلمان عراق این مصوبه را پس نگرفته است.
کوشکی با اشاره به اینکه رابطه ایران و عراق مزیت محور است، افزود: عراقی‌ها در بسیاری از عرصه‌ها انتخاب عقلانی‌شان این است که با ایران کار کنند. ایران دارای بیشترین مرز با این کشور است و مراکز تولیدی، صنعتی ایران کوتاه‌ترین فاصله را با مراکز مصرفی عراق دارند. مثلا اگر عراق بخواهد سیمان وارد کند سیمانی که از ایران وارد می‌کند بخاطر فاصله اینکه بین کارخانه‌های سیمان تولید کننده تا مصرف کننده کمتر از 500 کیلومتر است، قیمت سیمانی که در مرکز عراق از ایران وارد می‌شود نصف است نسبت به سیمانی که از ترکیه وارد کند و یک چهارم است نسبت به سیمانی که از اروپا و یا چین وارد کند. ایران بخاطر مجاورت در عراق در بسیاری از عرصه‌های اقتصادی مزیت دارد و عراقی‌ها با نگاه اقتصادی و محاسبه سود و زیان منفعت اقتصادی خود را در رابطه اقتصادی با ایران می‌بینند.
انتهای پیام// 3