قطب الدین صادقی بازیگر،کارگردان نویسنده و مدرس تئاتر که آثار ارزشمندی چون "کلاه پهلوی"، "کیف انگلیسی"، "معمای شاه" را در کارنامه اش دارد درخصوص اعتبار جشنواره تئاتر فجر به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر گفت: قطعا اعتبار یک جشنواره چهل ساله را دارد که تا به اینجا به جا مانده است، کسانی که در این جشنواره حضور داشته اند و با جوایزی که برده اند به موقعیت بهتر و برتری در تهران و شهرستان ها دست پیدا کردند.
این کارگردان تئاتر درخصوص توقعات از جشنواره تئاتر فجر اظهار داشت: این جشنواره باید یک تعریف واحد و درستی داشته باشد اما امروز جشنواره فجر تعریفی ندارد در حالیکه تمام جشنواره های دنیا تعریف مشخصی دارند. تمام جشنواره های تجربی و دانشجویی و کودک و نوجوان براساس تعریفی شکل گرفته است اما جشنواره فجر تعریفی ندارد و براساس حادثه ای سیاسی بوجود آمده است که آن هم جشن انقلاب است و مشخص نیست باید چه چیزی عرضه کند، معلوم نیست تئاتری ملی یا جهانی است. جشنواره تئاتر فجر در انتخاب آثار هیچ محدودیت و دسته بندی ای ندارد در حالیکه در هیچ کجای دنیا به این صورت نیست.
او افزود: در قدم اول باید تعریفی واحد و نیرومند ارائه دهیم و براساس آن آثار را بپذیریم دوم اینکه امروز جشنواره بسیار شلوغ شده است، من به یاد دارم که در یک سال 220 نمایش حضور داشتند و نمی شد تمام کارها را دید. نمایشی که می توانست ده بار اجرا شود یک بار با دویست تماشاگر دیده می شد درحالیکه کارهایی ارزنده ای از خارج آمده بودند و دارای ارزش هایی بودند. من بار ها گفته ام بیست اثر درخشان ایرانی به همراه بیست اثر درخشان خارجی می تواند ارزش کیفی جشنواره را بالا ببرد و قدرت تاثیر گذاری آن بر آینده تئاتر ایران بهتر است.
این مدرس تئاتر درباره عملکرد جشنواره تئاتر فجر بیان کرد: امروز جشنواره معنایی سیاسی پیدا کرده است و بسیاری از گروه های خارجی شرکت نمی کنند و اگر هم شرکت می کنند زمانی که به کشور خودشان بر می گردند، مصاحبه های توهین آمیزی بر علیه ما انجام می دهند متاسفانه شرایط به گونه ای نیست که روابط هنری سالمی بدون موضع گیری وجود داشته باشد. ما باید هنری عمل کنیم اما در چهارچوب حادثه تاریخی بزرگ کار می کنیم و این برای گروه های خارجی مساله ساز شده است.
صادقی درخصوص تاثیر حضور چهره های سرشناس در جشنواره تصریح کرد: در جشنواره های بزرگ حقه های تجاری مهم نیست، مهم فرهنگ، هنر و خلاقیت است نه برد مادی اش در حالیکه زندگی ها در همه ادوار درحال حاضر پول محور شده است. هیچ کشوری در دنیا این میزان پول زده و مادی نیست. چهره حقه ای مادی و تجاری است تا کار فروش داشته باشد. جشنواره که جای فروش بیشتر و کسب درآمد بیشتر نیست.برخورد ما با جشنواره قبل از هر چیزی باید برخوردی هنری باشد جشنواره از فستیوال، جشن و ضیافت می آید وقتی که فرصت می کنید تا مدار زندگی روزمره را در هم بشکنید، سعی می کنید دستاورد های بزرگ هنری را به دست بیاورید چیزی که به فرهنگ و فرهنگ نمایش کمک کند و شایستگی های ما را بیشتر و بهتر نشان بدهد نباید به فکر تبلیغ سیاسی یا کسب درآمد باشیم اگر این مفاهیم جشنواره از پایه اشتباه خواهد بود.
او در پایان گفت: جشنواره جای عرضه آثاری است که هنرمندان واقعی باتجربیات تازه دستاوردی به این فرهنگ اضافه می کنند. از نظر من حتی مسابقه هم نباید باشد و جایزه داشتن این جشنواره غلط است، هیچ جشنواره ای از 1970 در اروپا جایزه ای ندارد به این دلیل که هنر و تئاتر به دنبال آشتی و دوستی است ،مسابقه و بردن جایزه به جای دوستی فضای دشمنی را تشویق می کند. در شهرستان ها کسانی که دوم می شوند کمر دشمنی بر علیه اولی می بندند و فضای نفرت ایجاد می شود. درحالیکه فضا نباید سیاسی، رقابتی و پولی باشد بلکه باید فرهنگی باشد. من زمانی که دبیر جشنواره ای در کردستان شدم به کل جوایز را حذف کردم و گفتم در دنیا جشنواره ها به این صورت است.
انتهای پیام//