به گزارش برنا، شعر سیده فاطمه موسوی شاعر و نویسنده بمناسبت رحلت جانسوز حضرت ام البنین(ع) به شرح ذیل است:
انکه شاه مدینه را همراه
زینب بی قرینه را همراه
هم دمادم سکینه را همراه
قصه را نه ! نمیکنم کوتاه
داغ ام المصائب است اینجا
منبراست و مکاتب است اینجا
پسرش ماهِ غایب است اینجا
پسرانش فدای ثار الله
کو علمدار و ساقی لشکر
کو بگو کو ! برادرانِ دگر
اشجع الناس من ! برو به سفر
بعد تو میشود جهان بی ماه
من که جوشن کبیر را خواندم
ان یکاد و مجیر را خواندم
خطبه ای از غدیر را خواندم
بر لبم تیغ عاد من عاداه
بعد از ین من پسر ندارم که
چار قرص قمر ندارم که
بر حسینم سپر ندارم که
چه جوابی دهم علی را ، آه
یل حیدر ، مهِ عرب شده بود
شیرِ ساحات منتخب شده بود
زیر دستِ حسن ، ادب شده بود
ناامیدم نمی کند ناگاه
غیر صوت حزین نخوانیدم
آه! شیرآفرین ، نخوانیدم
دگر ! ام البنین ، نخوانیدم
تیر در چشم و چشم من درراه
کربلا را به چشم خود دیدم
من مدینه مدینه لرزیدم
همه را بر حسین بخشیدم
پسرانم فدای آل الله
بعد عمری هنوز مبهوتم
اینکه من خود ، لهوف مبسوطم
اینکه روییده روى تابوتم …
لاله عباسیِ و گلِ خونخواه
انتهای پیام/