به گزارش برنا؛ آلبرت انیشتین از طریق نظریه نسبیت خود توانست به تئوری سفر در زمان کمک بسیار زیادی بکند. از مسئله سرعت و نور گرفته تا تاثیر گرانش بر سفر به گذشته و آینده!
قبل از اینکه مستقیم به سراغ نظریه آلبرت انیشتین بریم، بهتر است که به طور مختصر به سفر در زمان و خود انیشتین بپردازیم.
سفر در زمان به طور خلاصه!
سفر در زمان در واقع یک عملی است که می‌تواند یک انسان و یا یک شیء را در زمان به عقب یا جلو ببرد.
اگر علاقمند به فیلم و سریال در ژانر علمی و تخیلی باشید، حتما با این موارد رو به رو شدید. مثلا یکی از معروف‌ترین نمونه‌های سفر در زمان در فیلم و سریال، میتوان به فیلم میان ستاره‌ای و یا کارتون ریک اند مورتی اشاره کرد.
البته که هنوز سفر در زمان به دلیل مشکلات زیادی که بر سر راه دانشمندان است، عملی نشده و هنوز برای ساخت ماشین زمان مشکل‌های فراوانی دارند. البته عده‌ای هم هستند که معتقدند بعضی از دولت‌ها به این علم رسیدند.
نگاهی کوتاه نظریه انیشتین در مورد سفر در زمان
آلبرت انیشتین فیزیکدان و ریاضیدان آلمانی بود که در اوایل قرن بیستم با ایده‌های پیشگامانه‌ای که در زمینه فیزیک ارائه داد، باعث شد تا نظر علاقمندان به این علم، به کلی عوض شود و این علم را چند قدم به جلو ببرد.
یکی از نظریه‌های او، نظریه نسبیت بود که مربوط به بحث سفر در زمان می‌شد که رابطه بین فضا و زمان را توضیح می‌داد.
انیشتین در سال ۱۹۰۵ نظریه نسبیت خود را مطرح کرد. البته که او بعد‌ها متوجه ایراد‌هایی در نظریه خود شد که همین ایراد‌ها باعث شد تا او نظریه نسبیت خود را کمی نغییر دهد. در سال ۱۹۱۵ اثری جدید با عنوان نظریه نسبیت عام را منتشر کرد.
در واقع نمیتوان گفت ایراد! انیشتین تفاوت‌هایی بین فیزیک کلاسیک و نظریه‌های مدرن پیدا کرد. بگذارید تا یک مثال بزنم تا کامل متوجه شوید که سرعت نسبی طبق فیزیک کلاسیک چگونه است؟!
فرض کنید داخل اتوبوس، یک شخصی یک توپی را به سمت جلو پرتاب میکند. حالا سرعت توپ برای کسی که داخل اتوبوس نیست چگونه است؟ سرعت توپ + سرعت اتوبوس.
این چیزی است که به طور معمول و در فیزیک کلاسیک رخ میدهد.
نور به مانند مثال بالا عمل نمیکند. سرعت نور همیشه یکسان است و تغییر نمیکند. برای مثال اگر فردی در اتوبوس چراغ داشته باشد، سرعت نور هم برای خود او که در داخل اتوبوس است و هم برای کسی که در خارج از اتوبوس است یکسان است.
انجا بود که انیشتین کمی گیج شد و شروع به حل این مسئله کرد. انیشتین از معادله سرعت یا مسافت طی شده تقسیم بر زمان استفاده کرد تا این مسئله را حل کند.
همانطور که می‌دانید سرعت نور ثابت است، اما فاصله اندازه گیری شده برای هر فرد متفاوت است. پس زمان باید بسته به جایی که شما برای حرکت کردن قرار دارید تغییر کند.
طبق همین فرمول ها، انیشتین متوجه شد که برای کسی که روی زمین است، زمان سریعتر میگذرد. حالا متوجه نظریه انیشتین در مورد سفر در زمان شدید؟
البته نمی‌شود گفت که این حرف او فقط به این دلیل که او آلبرت انیشتین است درست است؛ ولی باید تحقیقات او مورد احترام قرار بگیرد و در تحقیقات بعدی از آن‌ها استفاده شود.