امیرپورکیان تهیه کننده و کارگردان سینما و تلویزیون که در کارنامه اش آثاری چون فیلم "خنده های آتوسا"، "دریا و ماهی پرنده"، سریال "ممنوعه" و... را دارد درخصوص افت کیفی سریال های شبکه نمایش خانگی در این چندماه اخیر به خبرنگار گروه فرهنگ و هنرخبرگزاری برنا گفت: قبلا این پلتفرم ها نبود و کارها به صورت سنتی پخش می شد. اولین سریالی که پا در این عرصه گذاشت و این جابجایی و تلاقی صورت گرفت، سریال ممنوعه بود که در فیلیمو و نماوا پخش شد و این کار در همان زمان ریسک محسوب می شد ولی نظام تهیه کنندگی به این سمت سوق پیدا کرد که تکنولوژی جدید پخش جدید را می طلبد. آن زمان دی وی دی ها کپی می شد چه برسد به اینکه وارد فضای مجازی شویم و به این ترتیب همه می توانستند با یک کلیک کار را داشته باشند به همین دلیل ما همیشه از کپی می ترسیدیم.
او ادامه داد: اما به هر حال تعدادی آثار تولید شدند و از هر ده محصول حداقل هشت مورد قابل دیدن بود و قصه مخاطب را تا قسمت آخر می کشید. من نمی گویم خوب یا بد بود ولی حداقل های ماموریت یک سریال به عنوان سرگرمی را انجام می داد، چه درام و چه کمدی و در هر ژانری که بود این رسالت را انجام می داد تا اینکه به یکباره بازگشت مالی برای پلتفرم که بازدید برای او نان آور بود و تهیه کننده که فیلمش فروش می رفت کم کم این اتفاق را رقم زد که به تعداد بیشتر قسمت ها دقت می کردند و فراموش کردند که مخاطب باید بپسندد و اگر مخاطب دوست نداشته باشد ساختن ۳۰۰ قسمت که اهمیتی ندارد. این اتفاق افتاد و احترام مخاطب کنار گذاشته شد چون پای پول به میان آمد. به قول گفتنی آنجا که هنرمند ها نقره داغ می شوند بی هنر ها چراغ راه می شوند و نتیجه چیزی است که نیازی به گفتن من ندارد.
کارگردان سریال "ممنوعه" اظهار داشت: پلتفرم ها می توانستند جای سریال های ماهواره ای را بگیرند و این اتفاق در حال رخ دادن بود اما متاسفانه زیاده خواهی و طمع و آفت پول باعث شد از عشق بکاهیم و عاشقانه کار نکنیم وقتی پای عشق به میان می آید به همه چیز دقت می کنیم تا کار تمیز در بیاید ولی وقتی عشق در میان نباشد خلق صورت نمی گیرد و حتی دیگر به بازی بازیگر هم توجه نمی کنیم و هم کار خراب می شود و هم بازیگر را خراب می کنیم. بزرگترین مساله در ساخت سریال و قصه همزاد پنداری مخاطب است. اگر مخاطب شما خود را به جای تک تک کاراکتر ها قرار ندهد با شما همراه نمی شود. اگر بیننده با یکی از کاراکتر های قصه همزاد پنداری نکند از قسمت بعد کار را دنبال نمی کند و مسئله به همین آسانی تمام می شود، موضوع بسیار ساده است.
این تهیه کننده افزود: بزرگترین نکته همین است که ما شروع بسیار زیبایی داشتیم، و اتفاق بدتر این است که پلتفرم ها وارد کار شدند و خواستار دخالت در تولید شدند،به هرحال چند کار پخش شده بود و پول زیادی از این راه در آورده بودند و وقتی وارد کار شدند و کار درنیامده و پول زیادی هم در کار گذاشته اند چاره ای ندارند جز اینکه اثر تولید شده را با تبلیغاتی دو برابر پخش کنند، و مخاطب بیشتر و بیشتر دور می شود و حتی خطر اینکه پلتفرم ها به سمت سریال داستانی نروند وجود دارد چون تا ماهواره و سریال هایش وجود دارد این تولیدات رقیب آنها نیست. پلتفرم ها در زمینه سریال سازی زمین خورده اند چون کاری را انجام داده اند که بلد نبودند و باید فیلم ساز هایی که کاربلد بودند اثری تولید می کردند و پلتفرم ها از آن ها آن را می خریدند.
پورکیان در پایان گفت: از بین بیست تا سی کاری که پلتفرم ها روی آن سرمایه گذاری کردند تنها یکی دو مورد نسبتا خوب بود و این وحشتناک است. کار باید در دست کاردان باشد آدم های این کار در سر جایشان نیستند. خنده دار این است که سریالی به اندازه انگشتان دست مخاطب نداشت ولی امروز به ساخت قسمت های دو و سه فکر می کنند چون چاره ای ندارند و باید پای کار بایستند.
انتهای پیام//