در فوتبال همواره تلاش و کوشش نقش‌آفرینی می‌کند و اصولا چهره‌های سرشناس این ورزش پرطرفدار چنین ویژگی و خصوصیتی دارند. امید شهریاری مربی جوان فوتبال کرمان نیز همین شاخصه را دارد و با سعی فراوان و منظم توانسته قدم به قدم پیشرفت کند. با او که به تازگی دوره مربیگری درجه C فوتبال را سپری کرده به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا هم از خودش بگوید و هم از شرایط فوتبال استان و باشگاه‌های مطرح آن. خواننده این گفت‌وگوی جذاب باشید:
**به عنوان اولین سوال بگویید چه شد که در دوره مربیگری درجه C شرکت کردید؟
در ابتدای گفت‌وگو لازم می‌دانم از تمام اساتید و مربیان عزیز به خصوص بزرگ ترهای خودم در ورزش فوتبال استان کسب اجازه داشته باشم و همچنین ممنونم از شما و همکاران عزیزتان برای دعوت از بنده. در مورد پاسخ سوال اول باید عرض کنم از زمانی که وارد رده بزرگسالان شدم، همیشه در کنار بازی کردن به مربیگری هم می‌اندیشیدم، اما استارت این اتفاق از باشگاه اردشیر همتی رقم خورد که باعث شد سریع‌تر وارد عرصه مربیگری شوم. باشگاه اردشیر همتی باشگاهی است که فوتبالم را از آن آغاز کردم.
فکر می‌کنم ابتدای سال 93 بود که به عنوان بازیکن در تیم فوتبال باشگاه اردشیر همتی فعالیت می‌کردم و برای مسابقات کشوری آماده می‌شدیم. مربی تیم هم جناب آقای رضا یوسفی سرمربی تیم ملی فوتسال ناشوایان ایران بودند. به دلیل مصدومیتی که برایم پیش آمد فرصت خوبی مهیا شد که مدتی در کنار تیم و آقا رضا یوسفی به عنوان مربی و بازیکن فعالیت داشته باشم و همین امر باعث شد خیلی جدی‌تر به مربیگری فکر کنم و تصمیم بگیرم در کلاس های مربیگری فوتبال شرکت کنم.
**اصلا چه شد که فوتبالیست شدید؟
از کودکی عکس های زیادی با توپ دارم و این عشق و علاقه یک حس درونی در من بوده که خودم انتخابش نکردم. کمی بزرگتر که شدم همانند خیلی از بچه‌ها که فوتبال را از کوچه و پس کوچه ها شروع می‌کنند و دیدن بازی های فوتبال از تلویزیون علاقه‌ام بیشتر شد به رشته فوتبال. حتی شاید جالب باشد اشاره کنم که بازی خاطره انگیز ایران و استرالیا را در ذهن دارم با سن کمی که داشتم.
فوتبالم را ابتدا از باشگاه اردشیر همتی و سپس مدرسه فوتبال مس زیر نظر آقای رضا یوسفی شروع کردم. در ادامه با تلاش و لطف مربی‌های زحمتکش و دلسوزم موفق شدم در مسابقات مختلف حضور پیدا کنم و موفقیت‌هایی نیز کسب کنم.
**مطلع هستم که تحصیلات دانشگاهی درخوری دارید، در این خصوص توضیح دهید.
سپاس از لطف شما. در حال حاضر دانشجوی ترم سوم مقطع دکتری در رشته مهندسی منابع آب دانشگاه سراسری بین‌المللی قزوین مشغول به تحصیل هستم و مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشدم را نیز در دانشگاه شهید باهنر کرمان سپری کردم.
**به نظرم خیلی زود کفش‌ها را آویخته و وارد مربیگری شدید. دلیلش چیست؟
بله، درست است. در سال 98 و در 26 سالگی و روز تولدم 6 خرداد ماه تصمیم گرفتم برای همیشه از دنیای حرفه‌ای فوتبال خداحافظی کنم که برای یک فوتبالیست سن کمی محسوب می شود. شاید تا این لحظه سخت‌ترین تصمیم زندگی‌ام را گرفتم با توجه به اینکه می‌توان گفت در شرایط خیلی خوب فوتبالی قرار داشتم و تازه به لیگ دسته سوم بزرگسالان راه پیدا کرده بودم و این امکان وجود داشت اتفاقات خیلی بهتری هم در ادامه برایم رقم بخورد اما ترجیح دادم تمام تمرکزم را بر مربیگری بگذارم. البته تکرار می‌کنم تصمیم بسیار سختی بود و به دلیل اصلی این تصمیم اشاره نکردم که انشاالله اگر فرصتی بود در آینده در موردش صحبت خواهم کرد. این جمله را احتمالا بسیار زیاد شنیدیم، فوتبالیست‌ها دو بار می‌میرند یکبار در روز خداحافظی فوتبال‌شان و یکبار دیگر با مرگ طبیعی و من با تمام وجودم احساسش کردم.
**تیم محبوب‌تان کدام تیم است؟
فکر می‌کنم اگر هر شخصی یکبار حتی با من برخورد داشته باشد، می‌داند که تنها تیم محبوبم صنعت مس کرمان است. تیمی که با افتخار در رده پایه لباسش را بر تن کردم و تعصب خاصی به آن دارم. تا زمانی که زنده هستم پاسخ این سوالم تغییر نخواهد کرد.
**نظرتان در مورد وضعیت فعلی فوتبال استان کرمان چیست؟
به نظرم امسال تمامی تیم‌های فوتبال استان در وضعیت خوبی به سر می‌برند، چه در لیگ دسته اول و چه لیگ برتر و جام حذفی. دو نماینده از استان در 8 تیم برتر نهایی جام حذفی قرار دارند و بقیه تیم‌ها هم شرایط خوبی در جدول دارند. به خصوص تیم محبوبم صنعت مس کرمان که با درایت کادرفنی و مدیرعامل بومی نتایج درخشانی را تا اینجا کسب کرده است و همگی بسیار خوشبین و امیدوار هستیم تا پایان فصل جشن قهرمانی صعود به لیگ برتر را بگیریم.
**عملکرد هیئت فوتبال استان کرمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
همگی واقف هستیم که تمامی کارمندان و عوامل هیئت بسیار زحمت می‌کشند و نقش بسیار ویژه‌ای در پیشرفت فوتبال استان دارند و جا دارد همین جا به نوبه خودم کمال تشکر را از تمام مسئولین هیئت فوتبال استان داشته باشم.
**صحبت پایانی...
صحبت خاصی نیست ، مجددا سپاسگزارم که از بنده دعوت کردید. تنها می‌خواستم در مورد خودم نکته‌ای را اشاره کنم که هرگز در زمان بازیکنی به حقم در فوتبال نرسیدم به دلایل مختلف زیادی. اما امیدوارم بتوانم در حیطه مربیگری به آنچه که لیاقتش را دارم، برسم و در نهایت آرزو می‌کنم تمام مربیان استان از یکدیگر حمایت کنیم زیرا پیشرفت هر مربی یعنی پیشرفت فوتبال استان. به مادرم قول داده‌ام که خوشحالش کنم و باعث سربلندی‌اش شوم. می‌دانم که همیشه همراهم هست و تا اینجا هر موفقیتی به دست آوردم ابتدا مدیون مادرم هستم. هنوز ابتدای راه هستم و راه خیلی درازی در پیش دارم و قطعا تلاشم را چندین برابر خواهم کرد تا به هدف نهایی‌ام برسم. از تمام مربیان و عزیزانی که تا اینجا از بنده حمایت کردند کمال تشکر را دارم.
انتهای پیام