صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

لایحه «موافقتنامه اجتناب از أخذ مالیات مضاعف بین ایران و سوییس» تصویب شد

۱۴۰۰/۱۱/۱۰ - ۱۰:۱۷:۳۲
کد خبر: ۱۲۹۲۱۴۹
مجلس شورای اسلامی با لایحه پروتکل بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوییس به منظور اصلاح موافقتنامه در اجتناب از أخذ مالیات مضاعف در مالیات بر درآمد و سرمایه موافقت کرد.

به گزارش برنا، در جلسه علنی روز یکشنبه(10 بهمن) مجلس شورای اسلامی، بررسی گزارش کمیسیون اقتصادی در مورد لایحه پروتکل بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوییس به منظور اصلاح موافقتنامه(۵) آبان ۱۳۸۱ هجری شمسی (۲۷ اکتبر ۲۰۰۲) برای اجتناب از أخذ مالیات مضاعف در مورد مالیاتهای بر درآمد و سرمایه و پروتکل آن در دستور کار قرار گرفت و نمایندگان با این لایحه موافقت کردند.

درماده واحده این لایحه آمده است: پروتکل بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس به منظور اصلاح موافقتنامه (۵) آبان ۱۳۸۱ هجری شمسی (۲۷ اکتبر ۲۰۰۲) میان دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوییس برای اجتناب از اخذ مالیات مضاعف در مورد مالیات‌های بر درآمد و سرمایه و پروتکل آن مشتمل بر یک مقدمه و (۸) ماده به شرح پیوست، تصویب و به دولت اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

پروتکل اصلاحی:

ماده ۱: مقدمه موافقتنامه حذف و مقدمه زیر جایگزین آن خواهد شد:

«دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوییس با تمایل به توسعۀ بیشتر روابط اقتصادی و ارتقاء همکاری  خود در موضوعات مالیاتی،

با هدف انعقاد موافقتنامه‌ای به منظور حذف مالیات مضاعف در مورد مالیاتهای بر درآمد و سرمایه بدون ایجاد فرصتهایی برای عدم پرداخت مالیات یا پرداخت مالیات کمتر از طریق فرار یا اجتناب از پرداخت مالیات (از جمله همچنین از طریق ترتیبات قراردادیابی با هدف بهرهمندی از بخشودگیهای پیشبینی شده در این موافقتنامه برای منافع غیر مستقیم مقیمان دولتهای ثالث)، به شرح زیر توافق نمودند:

ماده ۲: عبارت زیر جایگزین ردیف (۲ ) جزء (ج) بند (۱ ) ماده ۳ (تعاریف کلی) موافقت نامه خواهد شد:

«(۲ ) در مورد سوییس، رییس اداره مالیه فدرال یا نماینده مجاز وی؛»

ماده ۳: ۱- بند (۸ ) جدید زیر به ماده (۷ ) موافقتنامه (درآمدهای تجاری) اضافه میگردد:

«۸ - یک دولت متعاهد، پس از پنج سال از پایان سال عملکرد مالیاتی که در آن درآمد به مقر دائم قابل انتساب است، تعدیلی در درآمدهای قابل انتساب به مقر دائم مؤسسه یکی از دولتهای متعاهد بعمل نخواهد آورد. مقررات این بند در مورد تقلب، تقصیر سنگین یا قصور عمدی جاری نخواهد بود.»

۲ - بند (۳ ) جدید زیر به ماده (۹ ) موافقتنامه (مؤسسات شریک) اضافه میگردد:

۳ - یک دولت متعاهد، درآمدهای قابل انتساب به مؤسسه را که بدلیل شرایط مندرج در بند (۱ ) برای آن مؤسسه حاصل نشده است، پس از ۵ سال از پایان سال  عملکرد مالیاتی که در آن درآمد به مؤسسه تخصیص یافته است، جزء درآمدهای آن مؤسسه لحاظ نکرده و مشمول مالیات نخواهد نمود. مقررات این بند در مورد تقلب، تقصیر سنگین یا قصور عمدی جاری نخواهد بود.»

۳ - عبارت زیر به پایان بند (۲ ) ماده (۲۵ ) موافقتنامه (آیین توافق دوجانبه) اضافه میگردد:

«هر توافقی که حاصل شود، علیرغم هرگونه محدودیت زمانی در قانون داخلی دولتهای متعاهد، اجرا خواهد شد، اما در هر حالت نباید از ده سال پس از پایان سال عملکرد مالیاتی مربوط تجاوز کند.»

بر اساس ماده ۴  ماده زیر جایگزین ماده (۲۶ ) موافقتنامه (تبادل اطلاعات) خواهد شد:

۱ - مقام‌های صلاحیتدار دولتهای متعاهد اطلاعاتی را که پیشبینی میشود مرتبط با اجرای مقررات این موافقتنامه یا اعمال یا اجرای قوانین داخلی راجع به مالیاتهای از هر نوع و وصف باشد که از سوی دولتهای متعاهد، یا تقسیمات فرعی سیاسی یا مراجع محلی آنها وضع میشوند، تا حدودی که مالیات به موجب آن قوانین مغایر با این موافقتنامه نباشد مبادله خواهند کرد. مواد (۱ ) و (۲ ) موجب تحدید تبادل اطلاعات مزبور نمی‌شود.

۲ - هر نـوع اطلاعاتی که به وسیله یک دولت متعاهد به موجب بند (۱ ) دریافت می‌شود، با آن به همان شیوه‌ اطلاعات بدست آمده به موجب قوانین داخلی آن دولت به عنوان اطلاعات سری رفتار می‌شود، و فقط برای اشخاص یا مراجعی (از جمله دادگاهها و مراجع اداری) فاش میشود که بـه امر تشخیص یا وصول، اجرا یا پیگرد، یا تصمیمگیری راجع به پژوهشخواهیهای مالیات‌های موضوع بند (۱ ) اشتغال دارند یا بر موارد فوق نظارت می‌کنند. چنین اشخاص یا مراجعی، اطلاعات را فقط برای چنین مقاصدی مورد استفاده قرار خواهند داد. آنان می‌توانند این اطلاعات را در جریان دادرسی‌های علنی دادگاهها یا طی تصمیمات قضایی فاش سازند. علیرغم مقررات قبلی، اطلاعات دریافتی توسط یک دولت متعاهد در صورتی میتواند برای سایر اهداف استفاده گردد که چنین اطلاعاتی مطابق قوانین هر دو دولت برای سایر مقاصد استفاده گردد و مقام صلاحیتدار دولت ارائه دهنده مجوز چنین استفادهای را بدهد.

۳ - مقررات بندهای (۱ ) و (۲ ) در هیچ مورد به نحوی تعبیر نخواهد شد که یک دولت متعاهد را وادار سازد:

الف) اقدامات اداری مغایر با قوانین و رویه اداری خود یا دولت متعاهد دیگر را انجام دهد؛

ب) اطلاعاتی را ارائه نماید که طبق قوانین یا در جریان عادی اداری خود یا دولت متعاهد دیگر قابل تحصیل نیست؛

پ) اطلاعاتی را ارائه نماید که منجر به افشای هر نوع اسرار تجاری، ‌شغلی، صنعتی، ‌بازرگانی یا حرفه‌ای یا فرآیند تجاری شود یا اطلاعاتی که افشای آن با خط مشی عمومی (نظم عمومی) مغایر باشد.

۴ - چنانچه یک دولت متعاهد اطلاعاتی را طبق این ماده درخواست کند، دولت متعاهد دیگر از اقدامات جمعآوری اطلاعات خود برای کسب اطلاعات درخواستی استفاده میکند، اگرچه آن دولت دیگر از حیث اهداف مالیاتی خود نیازی به این اطلاعات نداشته باشد. الزام مذکور در جمله پیشین تابع محدودیتهای بند (۳ ) است، اما محدودیتهای مزبور به هیچ وجه به مثابه مجوزی برای یک دولت متعاهد برای امتناع از تأمین اطلاعات صرفاً به دلیل نبود منفعت داخلی نسبت به این گونه اطلاعات تعبیر نخواهد شد.

۵ - مقررات بند (۳ ) به هیچ وجه به مثابه مجوزی برای یک دولت متعاهد در امتناع از تأمین اطلاعات صرفاً به دلیل حفظ اطلاعات نزد بانک، سایر مؤسسات مالی، نماینده یا شخص دارای جایگاه نمایندگی یا موقعیت امین یا به دلیل ارتباط اطلاعات مزبور با حقوق مالکانه نسبت به یک شخص تعبیر نخواهد شد.»

ماده ۵: شماره مواد (۲۸ ) و (۲۹ ) موجودِ موافقتنامه به مواد (۲۹ ) و (۳۰ ) تغییر خواهد یافت.

ماده ۶: ماده جدید (۲۸ ) به‌شرح زیر (برخورداری از مزایا) به موافقتنامه اضافه خواهد گردید:

علیرغم سایر مقررات این موافقتنامه، چنانچه با درنظر گرفتن تمامی حقایق و شرایط مرتبط، به طور منطقی بتوان نتیجه گرفت که یکی از اهداف اصلی هرگونه ترتیبات یا معاملات که به طور مستقیم یا غیر مستقیم منتج به بهره‌مندی از مزیتی در موافقتنامه شده، کسب آن مزیت بوده است، مزیت مزبور در مورد اقلام درآمد یا سرمایه اعطا نخواهد شد، مگر اینکه اثبات گردد اعطای آن مزیت در اینگونه شرایط مطابق با هدف و منظور مقررات مربوط در این موافقتنامه بوده است.

ماده ۷: بند (۵ ) زیر به پروتکل موافقتنامه اضافه خواهد شد:

الف) درخواست تبادل اطلاعات تنها زمانی انجام میشود که دولت متعاهد درخواست کننده تمام منابع عادی اطلاعات را که طبق رویۀ مالیاتی داخلی قابل دسترسی است به کار گرفته باشد.

ب) مقامهای مالیاتی دولت درخواست کننده، در هنگام درخواست اطلاعات به موجب ماده (۲۶ )، اطلاعات زیر را برای مقامهای مالیاتی دولت درخواست شونده فراهم خواهند کرد:

(۱ ) هویت شخص تحت بررسی یا رسیدگی، در صورت موجود بودن، از جمله نام آن شخص؛ همچنین سایر مشخصات تسهیل کنندۀ شناسایی آن شخص از قبیل نشانی، شماره شناسایی مالیاتی و شمارۀ شناسایی ملی؛

(۲ ) دوره زمانی که اطلاعات بابت آن درخواست شده است؛

(۳ ) شرح اطلاعات درخواستی از جمله محتوا و شکل آن که دولت درخواست کننده خواستار دریافت اطلاعات از دولت درخواست شونده است؛

(۴ ) هدف مالیاتی که به سبب آن اطلاعات درخواست میشود؛

(۵ ) تا حد امکان، نام و نشانی و سایر مشخصات مذکور در جزء (۱ ) بالا، مربوط به هر شخصی که انتظار می‌رود اطلاعات درخواستی در اختیار وی باشد.

پ) منظور از اشاره به «ارتباط قابل پیشبینی» فراهم نمودن تبادل اطلاعات راجع به موضوعات مالیاتی در گسترده‌ترین میزان ممکن و همچنین تصریح این است که دولتهای متعاهد مجاز به درخواست اطلاعات «بر مبنای غیر هدفمند» یا درخواست اطلاعات غیر مرتبط با امور مالیاتی مؤدی یا گروهی از مؤدیان مفروض نخواهند بود. با اینکه جزء (ب) شامل الزامات شکلی مهم به منظور حصول اطمینان از عدم وقوع اطلاعات غیر هدفمند است، با وجود این، ردیف‌های (۱ ) الی (۵ ) جزء (ب) اینگونه تفسیر نخواهد شد که مانع تبادل مؤثر اطلاعات گردد.

ت) بدیهی است که مادۀ (۲۶ ) دولتهای متعاهد را ملزم نمیکند تا تبادل اطلاعات را به صورت خودکار یا خودانگیخته انجام داده یا مانع از تبادل اطلاعات به اشکال بعدی مورد توافق دولتهای متعاهد شود.

ث) بدیهی است که در مورد تبادل اطلاعات، قواعد شکلی اجرایی مقرر در دولت متعاهد درخواست شونده راجع به حقوق مؤدیان، به قوت خود باقی خواهد بود. به علاوه، بدیهی است که منظور از چنین مقرراتی تضمین رویۀ عادلانه برای مؤدیان خواهد بود نه ممانعت یا تأخیر بیدلیل در روند تبادل اطلاعات.

ج) در مواردی که تبادل اطلاعات مستلزم هزینههایی بیش از هزینههای رایج در رویۀ اداری دولت درخواست شونده باشد، دولت درخواست کننده هزینههای مازاد را تقبل خواهد کرد.

چ) چنانچه معلوم شود که اطلاعات نادرست یا اطلاعاتی که نباید ارائه میشده، ارائه گردیده است، دولت درخواست کننده باید بلادرنگ از موضوع مطلع گردد. آن دولت مکلف است بلادرنگ چنین اطلاعاتی را تصحیح یا حذف نماید.

ماده ۸: 

۱ - هر دولت متعاهد، طرف دیگر را از طریق مجاری دیپلماتیک، از تکمیل مراحل ضروری قانون خود برای لازم‌الاجرا شدن این پروتکل مطلع خواهد کرد. این پروتکل از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه لازمالاجرا خواهد شد.

۲ - مقررات این پروتکل نسبت به درخواستهای تبادل اطلاعاتی نافذ خواهد بود که در تاریخ لازمالاجرا شدن این پروتکل یا پس از آن مربوط به اطلاعات سالهای مالی  به شرح زیر باشد:

۱ - در مورد جمهوری اسلامی ایران، سالهایی که از روز اول فروردین (برابر با ۲۱ مارس) سال متعاقب سال لازمالاجراشدن این پروتکل یا پس از آن آغاز میشود.

۲ - در مورد کنفدراسیون سوئیس، سالهایی که در روز اول ژانویه (برابر با یازدهم دی ماه هجری شمسی) سال متعاقب سال لازمالاجراشدن این پروتکل یا پس از آن آغاز میشود.

در تأیید مراتب فوق، امضاکنندگان زیر که به طور مقتضی مجاز میباشند، این پروتکل را امضا نمودند.

این پروتکل در تهران در دو نسخه در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۳۹۸ هجری شمسی برابر با ۳ ژوئن ۲۰۱۹ میلادی به زبانهای آلمانی، فارسی و انگلیسی تنظیم گردید، تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار میباشند. در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی حاکم خواهد بود.         

انتهای پیام/ 

نظر شما