به گزارش برنا، ارز دیجیتال یک دارایی جدید است که با ایجاد بلاک چین بیت کوین در سال 2009 آغاز شده است. مزیت اصلی بیت کوین و بیشتر ارزهای دیجیتال دیگر مبتنی بر فناوری بلاک چین، این است که آنها یک مرجع مرکزی، مانند بانک یا دولت ندارند.
شبکه‌های ارزدیجیتال همتا به همتا هستند، به این معنی که افراد می‌توانند مستقیم و بدون نیاز به واسطه‌ها مانند بانک، با یکدیگر معامله کنند. بسیاری از مزایای مثبت ارزهای دیجیتال از ماهیت غیرمتمرکز و همتا به همتای آنها ناشی می شود. بیایید در این مقاله به برخی از نکات مثبت ارزهای دیجیتال که در سال 2022 میتوانید از آنها به خوبی استفاده کنید، نگاهی بیاندازیم.
تراکنشهای ارزدیجیتال را میتوان به راحتی، با هزینه کم و به شیوه‌ای خصوصی‌تر از انواع دیگر تراکنشها انجام داد. با استفاده از یک اپلیکیشن ساده در گوشی هوشمند، کیف پول سخت افزاری یا کیف پول صرافی، هر کسی می تواند انواع ارزهای دیجیتال را ارسال و دریافت کند.
برخی از انواع ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین، لایت کوین و اتریوم را می توان با پول نقد در دستگاه خودپرداز بیت کوین خریداری کرد. برای استفاده از ارزدیجیتال حتی نیازی به حساب بانکی نیست. شما می توانید با استفاده از پول نقد، بیت کوین را در دستگاه خودپرداز بخرید و سپس سکه ها را به تلفن همراه خود بفرستید. برای افرادی که به سیستم مالی سنتی دسترسی ندارند، این ویژگی از بزرگترین مزیت های ارز دیجیتال است.
از آنجایی که ارزهای دیجیتال روی شبکه بلاکچین هستند، به دلیل غیرمتمرکز بودن امکان پرداخت امن را فراهم می کنند. یکی از مهم ترین مزایای ارز دیجیتال نیز همین است.
امنیت کریپتو تا حد زیادی با نرخ هش* تعیین می شود. هرچه نرخ هش بیشتر باشد، قدرت محاسباتی بیشتری برای به خطر انداختن شبکه نیاز است. بیت کوین امن ترین ارز دیجیتال است و بالاترین نرخ هش را در بین هر شبکه ای دارد.
لازم به ذکر است که اکثر حوادث هک کیف پول های ارز دیجیتال به دلیل اشتباهات شخصی است.
*هش ریت یا قدرت هش (Hashrate) به میزان سرعتی گفته میشود که استخراج‌کننده (Miner) در آن بازه، موفق به حل معمای هش شده و پاداش دریافت می‌کند.
در حالی که برخی از مردم فقط برای افزایش قیمت می خواهند روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنند، برخی دیگر از توانایی بالای استفاده از رمزارز به عنوان وسیله مبادلات مالی بهره میبرند.
اگرچه ممکن است تراکنش های بیت کوین و اتر تا چندین دلار یا بیشتر هزینه داشته باشند، سایر ارزهای دیجیتال مانند لایت‌کوین، ریپل و سایر ارزها را می توان با هزینه‌ای در حد چند تومان یا کمتر ارسال کرد. پرداخت ها برای اکثر ارزهای دیجیتال در چند ثانیه یا چند دقیقه انجام می شود. حواله های سنتی در شبکه بانکی می تواند به طور قابل توجهی هزینه بیشتری داشته باشد و تسویه آن اغلب سه تا پنج روز کاری به طول می انجامد.
بازار ارز دیجیتال یکی از سریعترین رشدهایی را داشته است که ما در طول عمر خود شاهد آن بوده ایم. این امر می‌تواند به طور منطقی با شرکت‌هایی که در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 به عنوان پیشگامان توسعه اینترنت بودند مقایسه شود. سرعت رشد بیت‌کوین تقریبا دوبرابر سرعت توسعه گوگل بوده است!
ارزش کل بازار ارزهای دیجیتال در سال 2013 حدود 1.6 میلیارد دلار بود. تا ژوئن 2021، به بیش از 1.4 تریلیون دلار افزایش یافت.
بر کسی پوشیده نیست که بیت کوین بهترین دارایی در 12 سال گذشته بوده است. زمانی که بیت کوین در سال 2009 آغاز شد، اساساً ارزشی نداشت. در سال‌های بعد به کسری از یک پنی و سپس به ده‌ها هزار دلار افزایش می‌یابد. این نشان دهنده میلیون ها درصد سود است. در مقایسه، شاخص S&P 500 سهام به طور متوسط حدود 8 درصد در سال بازدهی دارد.
برخی از آلت‌کوین‌های پرحاشیه گاهی اوقات از بیت‌کوین بهتر عمل کرده‌اند، اگرچه بسیاری از آنها بعدا شاهد سقوط قیمت‌های خود بودند. سودهایی مانند این ممکن است یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های ارز دیجیتال باشند. (همانقدر که سودآوری چشمگیری در رمزارزها وجود دارد، زیان‌های شدیدی نیز در کمین نشسته‌اند. بنابراین هیچگاه مدیریت سرمایه و ریسک را فراموش نکنید.) این نوسانات زیاد قیمت‌ها در دنیای رمزارز، باعث جذب تعداد بسیار زیادی از معامله‌گران روزانه و نوسان‌گیران شده است. همچنین روند رو به رشد این بازار در بلندمدت، اطمینان خاطر کافی را برای سرمایه‌گذاری بلندمدت ارائه میدهد.
شایان ذکر است که برای بازدهی بیشتر سرمایه‌گذاری، تحلیل فاندامنتال رمز ارز انتخاب شده نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
حفظ اطلاعات و حریم خصوصی یکی از مزایای ارزهای دیجیتال می‌باشد، اما رمزارزها آنقدرها که ممکن است برخی افراد فکر کنند خصوصی نیست. بلاک چین‌ها یک دفتر کل عمومی ایجاد می کنند که تمام تراکنش ها را برای همیشه ثبت می کند. در حالی که این دفتر فقط آدرس های کیف پول را نشان می دهد، اگر ناظر بتواند هویت کاربر را به یک کیف پول خاص متصل کند، ردیابی تراکنش ها امکان پذیر می شود.
شایان ذکر است که بیشتر تراکنشهای رمزنگاری با نام مستعار هستند. راه‌هایی برای ناشناس کردن بیشتر تراکنشها وجود دارد. در شبکه بلاکچین میتوان تراکنش ها را به گونه ای گروه بندی کرد که جدا کردن آنها از یکدیگر دشوار است و ناظران خارجی را گیج می کند. افرادی که یک گره کامل را اجرا میکنند، تراکنشهای خود را غیرشفاف‌تر میکنند، زیرا ناظران همیشه نمی‌توانند تشخیص دهند که آیا تراکنش‌هایی که از طریق گره انجام میشود توسط شخصی که گره را اجرا می‌کند ارسال شده است یا توسط اشخاصی دیگر.
روش‌هایی مانند این برای کاربران پیشرفته‌تر است و ممکن است برای کسانی که تازه وارد هستند دشوار باشد. بنابراین، در حالی که با پدیده حریم خصوصی مطلق در ارزهای دیجیتال روبرو نیستیم، اما تراکنشهای آنها بسیار خصوصی‌تر از استفاده از ارز فیات با پردازنده‌های بانکی به عنوان شخص ثالث هستند!
بانک های مرکزی، و به تبع آنها همه بانکها، محدودیت ها و کنترل های بسیار زیادی روی تراکنشهای مالی کسب و کارها و شرکتهای کوچک و متوسط اعمال میکنند. این کنترل ها و محدودیت ها به بهانه مبارزه با تروریسم بعد از واقعه 11 سپتامبر 2001به رهبری فدرال رزرو و به دستور دولت ایالات متحده آغاز شد. واقعیت این است که این کنترل ها و محدودیت ها روی حسابهای شرکت های بسیار بزرگ اعمال نمیشود بلکه تمرکز ابزارهای کنترلی این سیاست، روی کسب و کارها و شرکتهای کوچک و متوسط می باشد. اگر شما بخواهید مبلغ 12 هزار دلار برای مادرتان پول ارسال کنید، بانک ممکن است از شما برای این تراکنش توضیح بخواهد و علی رغم توضیح واقعیت موضوع حساب بانکی شما را ببندد. البته چند میلیارد دلار حواله توسط شرکتی وابسته به وزارت دفاع آمریکا به افغانستان با کمال میل فرستاده میشود و هیچ نظارتی بر اینکه این پول هنگفت واقعا به چه مصرفی میرسد ندارد.
این واقعیت که بیزینس های بزرگ همواره سعی در نابود کردن رقبای کوچک و متوسط خود داشته اند بحث جدیدی نیست. ولی در 2 دهه گذشته این شمشیر به لطف فدرال رزرو و بانکهای مرکزی از رو بسته شده است. رمز ارزها از سیستم فدرال رزرو و بانکهای مرکزی تا حدود زیادی مستقل عمل میکنند. اگر یک شرکت یا کسب و کار کوچک یا متوسط دارید حتما کانالهای تراکنش رمز ارز را برای خود تقویت کنید.
تصور میشود که ارزهای دیجیتال قابل استخراج با سقف عرضه محدود، مانند بیت‌کوین، لایت‌کوین و مونرو، محافظ‌های خوبی در برابر تورم هستند. از آنجایی که تورم پولی زمانی رخ میدهد که بانکهای مرکزی و دولت‌ها پول بیشتری چاپ میکنند و عرضه را افزایش می‌دهند، مواردی که کمیاب‌تر هستند تمایل به افزایش ارزش دارند.
با توجه به اینکه دلارهای جدید بیشتر و بیشتر میشوند و از طرفی کوین‌های رمزارزها برای استخراج، کمتر و کمتر میشوند، قیمت این کوین‌ها که بر حسب دلار اندازه گیری می شود، شانس زیادی برای افزایش دارد. علاوه بر این، به عنوان مثال، پروتکل بیت کوین طراحی شده است تا این سکه‌ها را بدون توجه به آنچه در سیاست پولی بانکهای مرکزی اتفاق می افتد، کمیاب نگه دارد.
ارزهای دیجیتال هیچ توجهی به مرزهای ملی ندارند. یک فرد در هر کشوری می‌تواند بدون هیچ مشکلی پول خود را برای شخصی در کشور دیگر ارسال کند. با خدمات مالی سنتی، دریافت وجوه از مرزهای بین‌المللی می‌تواند زمان زیادی طول بکشد و با هزینه‌های سنگین همراه باشد. در برخی موارد، انجام این کار ممکن است به دلیل مقررات، تحریم ها یا تنش بین کشورهای خاص امکان پذیر نباشد.
برخی از مزایای کریپتوکارنسی شامل افرادی می شود که به سیستم مالی سنتی دسترسی ندارند. به دلیل ماهیت غیرمتمرکز و بدون مجوز، یکی از مزایای ارز دیجیتال این است که همه می توانند در آن شرکت کنند.
مردم برای استفاده از اکوسیستم رمزارزها نیازی به مجوز از هیچ مقام مالی یا دولتی ندارند. (اگرچه شایان ذکر است که استخراج بیت کوین در چین ممنوع است.) همچنین نیازی به داشتن حساب بانکی نیست. امروزه میلیاردها نفر وجود دارند که «بدون بانک» هستند، یعنی به سیستم مالی، از جمله حسابهای بانکی دسترسی ندارند. با ارزدیجیتال، تمام چیزی که این افراد نیاز دارند یک گوشی هوشمند است و اساسا می توانند بانک شخصی خود را داشته باشند.
یکی از مزایای بزرگ رمزارزها این است که می توان از آنها برای پرداخت بین دو طرف استفاده کرد، کاملا مستقل از هر نفر سوم.
بانک ها یا سایر پردازشگرهای پرداخت می توانند به هر دلیلی ارائه خدمات به فردی را قطع کنند. این موضوع کار را برای برخی از روزنامه‌نگاران، مخالفان سیاسی یا سایر افرادی که در کشورهای دارای حکومت‌های سرکوبگر کار میکنند، دشوار کند. از آنجایی که هیچ مرجع مرکزی بر بیت کوین و بیشتر ارزهای دیجیتال دیگر وجود ندارد، جلوگیری از استفاده از ارزهای دیجیتال بسیار دشوار است.
بازارهای سهام فقط در روزهای هفته و در ساعات کاری معمولی از 9:30 صبح تا 4:30 بعد از ظهر به وقت شرقی باز هستند. در طول شب ها، آخر هفته ها و در روزهای تعطیل، اکثر بازارهای مالی سنتی برای معاملات باز نیستند.
از سوی دیگر، بازارهای کریپتو، بدون استثنا، 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته معامله می کنند. برخی از تنها مواردی که می‌تواند توانایی فرد برای معامله ارزهای دیجیتال را مختل کند، قطع برق، قطع اینترنت یا قطعی سرور صرافی متمرکز خواهد بود.
موارد بالا تنها تعدادی از مهمترین مزیت های ارز دیجیتال است. البته، همیشه نقطه ضعف‌هایی نیز وجود دارد (نوسانات زیاد یک نقطه ضعف محسوب میشود) مانند هر چیز دیگری، اگر علاقه مند به خرید، فروش و سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هستید، اطلاعات خود را برای ورود به این بازار بالا ببرید.
نویسنده: بهرام شیردل
انتهای پیام/