به گزارش برنا، به نقل از مرکز پایش ستاد حقوق بشر، دادگاه حقوق بشر اروپا اعلام کرد صربستان با عدم اعطای مزایای مالی به بازیکنانی که در المپیک شطرنج نابینایان برنده مدال شده بودند، علیه آنها تبعیض قائل شده است.
بر اساس گزارش «بالکان اینسایت»، صربستان چهار شطرنج باز نابینا را که در مسابقات شطرنج نابینایان مدال کسب کرده بودند از دریافت مزایا و جوایزی که به بازیکنان بینا داده شده بود، محروم کرد؛ در حالیکه تمامی آنها افتخارات بین‌المللی مشابهی را دریافت کرده بودند.
این چهار بازیکن علیه دولت صربستان طرح دعوا کردند اما در سال ۲۰۱۲ پس از محاکمه مجدد، در این پرونده شکست خوردند. در سال ۲۰۱۵ نیز پیش از طرح دعوا نزد دادگاه استراسبورگ، آنها در دادگاه داخلی با شکست مواجه شده بودند.
این در حالیست که حق بر توجه و احترام اخلاقی و مدنی به مثابه برابر، یک حق بنیادین است. این حق با استقلال و آزادی فردی او پیوند خورده است. این امر، هم یک حق مدنی است و هم یک حق اجتماعی و فرهنگی. ورزش و تفریح هر دو از حقوق اساسی بشر و وسیله‌ای برای دستیابی به ارتقای رفاه مردمان می‌باشند.
ورزش ابزاری برای تحقق بسیاری از وظایف حقوق بشری دولت‌ها است و تامین حداقل‌های امکانات ورزشی برای دسترسی همه افراد و توزیع عادلانه آنها توسط دولت ها در سرتاسر قلمرو خود که در نهایت فارغ از وابستگی استعدادهای ورزشی به اقلیت های قومی، دینی و مذهبی، به شکوفایی آنها می‌انجامد.
حق بر ورزش در اسناد بین‌المللی متعددی مورد توجه قرار گرفته است. مشارکت در ورزش به عنوان قسمتی از «مشارکت در زندگی فرهنگی» در ماده ۱۵ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده و کمیته ناظر بر این میثاق در نظریه عمومی شماره ۲۱ خود به صراحت بیان می‌دارد «ورزش و بازی» در تعریف «فرهنگ» جای می‌گیرند.