22 فیلم در جشنواره فیلم فجر حضور داشتند که مشخصا سعی بر این بوده است که اکثر آثار با بررسی نوع ژانر، کیفیت فنی وساختار و البته پیامی که از فیلم و محتوای آن منعکس می شود در کنداکتور جشنواره فیلم فجر جای بگیرند . نکته ای که در جشنواره امسال به شدت حائز اهمیت بود نگاه متنوع هیئت انتخاب در انتخاب سوژه، ژانر و البته ساختار آثار بود.
اما نکته ای که شاید برای بسیاری از مخاطبان عام و مخاطبان خاص و حتی منتقدان مورد سوال واقع شد نبودن سوژه بکر و قصه جذاب در میان اکثر آثار جشنواره بود شاید اگر به بحث فیلمنامه در آثار جشنواره فجر چهلم نگاهی دقیق و تخصصی داشته باشیم به این نتیجه برسیم که مجموع فیلم های حاضر در جشنواره به جز چند اثر، قصه های تکراری و سوژه هایی معلوم داشتند و کمتر کاری را در جشنواره امسال دیدیم که از قصه ای بکر و فضایی متفاوت برخوردار باشد.
اکثر فیلم های حاضر در جشنواره فیلمنامه ای معمولی داشتند و به جز سه، چهار اثر تقریبا ساختار آثار از فیلمنامه متوسطی که نوشته شده بود اثری متوسط را به جای گذاشته بود.
با توجه به اینکه جشنواره فیلم فجر به عنوان ویترین آثار سینمایی کشور ما برگزار می شود و بسیاری از آثار حاضر در جشنواره محصول بخش مهمی از سینمای ما به لحاظ کمپانی های فیلمسازی می باشد طبیعی است که انتخاب سوژه، انتخاب قصه و انتخاب سبک روایت به شدت در ساخت فیلم های حاضر موثر است چراکه طبیعی است که سینمای ایران حداقل به لحاظ کیفی با نگاهی بر جشنواره فیلم فجر قضاوت می شود و طبیعتا وقتی در جشنواره بخش عمده ای از آثار قوی و قابل دفاع باشند می توان در آن سال به سینما نمره قبولی داد.
اما ما امسال در کمتر فیلمی شاهد شخصیتی جذاب، خاص و با ایده هایی نو بودیم کاراکترها رنگ آمیزی متفاوتی نداشتند و بیشتر شخصیت ها قابل دفاع نبودند و به همین دلیل در کل جشنواره به رغم حضور بازیگران قوی شاهد بازی خاص و عجیب و غریبی که در ذهن ماندگار شود نبودیم و در بحث فیلمنامه هم کمتر شاهد نقاط جذاب تعلیق و اتفاقات و حوادث ویژه بودیم و اکثر آثار در چند دقیقه اول تکلیف مخاطب را با خود مشخص می کردند.
به جز چند اثر ما کمتر شاهد این بودیم که فیلمی بتواند تماشاگر را تا دقیقه آخر بکشاند. فیلم ها اکثرا موضوعات مشخص و معین مرسوم را داشتند و به جز یکی دو فیلم کمتر شاهد جغرافیای متفاوت، فضای روایی متفاوت و قصه های سر و شکل دار متفاوت بودیم.
اگر به بحث فیلمنامه به عنوان مهمترین اتفاق در تولید یک اثر نمایشی چه در حوزه سینما و چه در حوزه دیگر آثار نمایشی نگاهی تخصصی تر داشته باشیم متوجه خواهیم شد که معمولا فیلمنامه ها هستند که می توانند ناجی آثار باشند . طبیعی است که وقتی فیلمنامه ای ضعیف و بدون نقاط عطف جذاب، بدون سبک روایی خاص و بدون شخصیت پردازی های پیچیده و دوست داشتنی در دست هر کارگردانی باشد محصول، اتفاقی عجیب و غریب خواهد بود.
بدین ترتیب می توان گفت در ادامه مباحثی که با موضوعات مختلف در خصوص جشنواره فیلم فجر داشتیم داستان فیلمنامه مانند بسیاری از آثار تولید شده در سینما و تلویزیون و شبکه نمایش خانگی و غیره حلقه مفقوده ای است که در سینماهای 1400 هم به آن رسیدیم. طبیعی است که برای داشتن سینمایی قوی و گیرا نیاز است تا فیلمنامه ها قوت و قدرت بیشتری بگیرند و البته مسئولین هم دست نویسندگان را در نگارش آثار در ژانرهای مختلف و پرداختن به موضوعات پر ممیزی مرتبط با ناهنجاری های اجتماع باز بگذارند تا با رعایت چارچوب و البته اعتقادات آثاری متفاوت را در سینمای کشورمان روی پرده سینما ببینیم.
انتهای پیام//