به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا از مازندران ، مجموعه تاریخی عباس‌آباد بزرگ‌ترین باغ دوره صفوی ایران به شمار می‌رود و به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی بهشهر، سالانه میزبان گردشگران زیادی می‌شود. دریاچه عباس آباد نیز با انبوهی از درختان که دورتادور آن قد برافراشته‌اند و با آواز پرندگان، در کنار بقایای عمارت تاریخی، یکی از بهترین مقاصد برای کسب آرامش و فرار از فضای پر دود و دم شهری است.
باغ تاریخی عباس‌آباد از آثار تاریخی و جاهای دیدنی استان مازندران است که در دامنه رشته‌کوه‌های البرز واقع شده است. این باغ یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین باغ‌های تاریخی ایران محسوب می‌شود و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این مجموعه تاریخی به دستور شاه عباس اول صفوی در سال‌های ۱۰۲۰ و ۱۰۲۱ ساخته شده است. وسعت این باغ غیرکویری ایران به ۵۰۰ هکتار می‌رسد. مجموعه عباس آباد شامل باغ، دریاچه، حمام و... می‌شود.
عکس از siyan.blogfa.com (عکاس: نامشخص)
مجموعه تاریخی عباس آباد کجاست؟
مجموعه تاریخی عباس آباد در استان مازندران، در فاصله ۹ کیلومتری شهرستان بهشهر قرار دارد. (مشاهده روی نقشه)
مسیر دسترسی به مجموعه تاریخی عباس آباد
اگر از تهران راهی می‌شوید، وارد جاده هراز شوید و مسیر جاده آمل را در پیش بگیرید. در کمربندی آمل یک خروجی در سمت راست قرار دارد که به‌سمت بابل، قائمشهر و ساری می‌رود. وارد این خروجی شوید و مسیر را ادامه دهید تا بعد از ساری، به بهشهر برسید.
عکس از ویکی‌پدیا (عکاس: آرمان گوهری نسب)
در ورودی بهشهر وارد بلوار هاشمی‌نژاد شوید و مسیر را ادامه دهید تا به بلوار امام رضا برسید. در بلوار امام رضا، نرسیده به هتل عباسپور، ورودی جاده عباس آباد در سمت راست شما قرار دارد. وارد جاده شوید و با عبور از رستوران قصر، مسیر را ادامه دهید. در انتهای مسیر، یک خروجی در سمت راست قرار دارد که مستقیم به مجموعه عباس آباد می‌رود. در صورتی که مسیر را ادامه دهید به تالار و رستوران هشت بهشت می‌رسید و می‌توانید از آنجا پیاده به‌سمت دریاچه بروید.
بخش‌های مجموعه تاریخی عباس آباد
مجموعه تاریخی عباس آباد از بخش‌های مختلفی تشکیل میشد که از برخی از آن‌ها اثری به‌جای نمانده است. در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.
عکس از ویکی‌پدیا (عکاس: علی پورحمزه)
دریاچه عباس آباد
دریاچه طبیعی عباس آباد وسعتی بالغ بر ۱۰ هکتار دارد که در زمان آبگیری ارتفاع آب در آن به ۱۸ متر می‌رسد. در مرکز دریاچه مصنوعی عباس آباد بهشهر بنایی آجری به‌شکل چهارطاقی وجود دارد که زمانی سطح فوقانی آن، بستر بنایی با مصالح چوب و سقفی سفالی را تشکیل می‌داد. چهارطاقی مذکور در زمان آبگیری سد به زیر آب می‌رود و تنها سطح فوقانی آن به‌سان جزیره‌ای بیرون از آب قرار می‌گیرد. از شگفتی‌های این عمارت، عدم وجود پله آجری در بنا و اطراف چهارطاقی است. آب دریاچه از آب‌های ذوب شده زمستانی اطراف تامین می‌شود که با کمک کانال‌های جمع‌آوری به دریاچه می‌ریزند و در تابستان جهت آبیاری شالیزارهای برنج و تامین آب روستاهای اطراف مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
عکس از knowledge.eramblog.com (عکاس: نامشخص)
احتمالا عمارت میان دریاچه در ابتدا برای مقاوم‌سازی سد ایجاده شده بود و بعدها به آن کاربری تفریح داده‌اند. جهت کاربری تفریحی عمارت داخل استخر، دسترسی به آن از طریق یک پل چوبی اسکله مانند که در جهت شمال بنای مذکور ایجاد کرده بودند، امکان‌پذیر میشد. اما بنای عمارت علاوه بر کاربردی تفریحی دارای کاربری علمی و فنی در سد سازی بوده‌است؛ چراکه از فشار آب جلوگیری می‌کند و مانع از تخریب سد می‌شود. این دریاچه به‌دلیل دسترسی مناسب، آثار باستانی، آب‌و‌هوای مناسب و بسیاری زیبایی‌های طبیعی دیگر از مکان‌های محبوب برای گردشگران است.
باغ عباس آباد
باغ تاریخی عباس‌آباد، بر بالای تپه‌ای طبیعی احداث شده است، بدین ترتیب که مهندسان دوره صفوی با بریدن تپه و ایجاد پله و صفه، باغی مطبق و پلکانی را ایجاد و در بالاترین قسمت تپه اقدام به عمارت‌سازی کردند. این باغ بر اساس شواهد به‌دست آمده، یکی از بی‌نظیرترین باغ‌های ایرانی است.
عکس از ویکی‌پدیا (عکاس: علیرضا جواهری)
معماری در باغ و باغ‌سازی کاملا به‌صورت قرینه انجام پذیرفته که سبب زیبایی آن شده است. مهندسان و معماران دوره صفوی با احداث باغ به روش پلکانی و مطبق و همچنین با به‌کارگیری سطوح شیب‌دار و لوله‌های سفالی، علاوه بر زیبایی، موسیقی آب را در باغ ایجاد کرده‌اند که سبب آرامش افراد مستقر در باغ می‌شود. شاید برایتان جالب باشد که بدانید تاج محل و کاخ الحمرا نیز نمونه‌های باغ ایرانی هستند که در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده‌اند.
سد دریاچه با گنجایش ۶۰۰ هزار مترمکعب از نوع مخزنی است. این سد توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۷۴۵ در زمره آثار تاریخی و فرهنگی ایران قرار گرفته و بنای آن از دوره صفویه، در دره‌ای عمیق احداث شده است. مصالح عمده سازه مذکور، سنگ، آجر و ملات ساروج است. سد سه دریچه خروجی دارد و در پشت آن پشت‌بندی قرار دارد که دارای دو گونه کاربری است، پشت‌بند سد و مرکز تخلیه و چاه تخلیه آب.
عکس از siyan.blogfa.com (عکاس: نامشخص)
منبع تامین‌کننده آب مخزن سد، آب سرچشمه است. مهندسان سازنده سد به‌گونه‌ای آن را طراحی کرده‌اند که هرگاه احساس میشد مخزن سد، حداکثر آبگیری را انجام داد و انرژی پتانسیل آب در حال فشار روی دیوار سد است، آب از دریچه خروجی سد تخلیه نشود. زیرا در آن حالت تخلیه آب از دریچه، موجب تخریب بیشتر سد می‌شود. ساخت تونل زیرزمینی در زمان صفویه و مرتبط کردن آن به جرز مرکزی چهارطاقی عمارت و همچنین خارج کردن تونل در پایین دست دیواره سد موجب شده است فشار آب از دیواره سد کاسته و به‌سمت مرکز، هدایت شود. بر بالای چهارطاقی آثار فواره و حوض موجود است. آبرسانی به این بنا از طریق لوله‌های سفالی انجام میشد که آب چشمه فرادست را به آنجا هدایت می‌کرد.
در فاصله تقریبی دو کیلومتری شمال باغ، بر بالای کوه مشرف بر دشت بهشهر و خلیج میانکاله، بقایای آثار معماری از دوره صفوی شناسایی شده است که به نظر می‌رسد محل احتمالی کاخ باغ بوده باشد. با توجه به موقعیت ساختاری بنای شناسایی شده بر بالای کوه و همچنین کشف سفال‌های پوشش بام لعابدار با لعاب‌های آبی، آبی فیروزه‌ای، سبز و قهوه‌ای و عدم دستیابی به بقایای معماری کاخ در کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه اصلی باغ، می‌توان گفت محل کشف‌شده مکان احتمالی کاخ پادشاهان صفوی در عباس آباد باشد.
در ضلع غربی باغ و متصل به آن و در سطحی پایین‌تر از باغ، بنای حمام تاریخی با زیر بنایی به وسعت ۱۶۰ متر مربع قرار دارد. بر اساس بررسی‌های به عمل آمده، پوشش سقف بنای حمام، گنبدی شکل و مصالح عمده سازه آن، آجر است و از تزیینات کاشی و ملات ساروج در آن استفاده کرده‌اند. آب از قسمت شرقی بنای حمام از طریق لوله‌های سفالی (تنبوشه/به‌کاررفته در داخل دیوارهای بنای حمام)، بعد از عبور از ضلع شمالی دیوار حمام، وارد ضلع غربی میشد و خزانه آب گرم را پر می‌کرد. سپس آب در خزانه بعد از گرم شدن از طریق لوله‌های سفالی (تنبوشه)، دیگر حوض‌های موجود فضای گرمخانه را پر می‌کرد. روش آبرسانی آب سرد بنای حمام مذکور مانند آب گرم انجام می‌پذیرفت. بدین ترتیب آب سرد از طریق لوله‌های سفالی بعد از عبور از ضلع شرقی حمام با پر کردن حوضی در بالا دست (خارج از بنای حمام) از طریق لوله‌های سفالی (تنبوشه)، حوض‌های موجود در فضای سربینه و گرمخانه را پر می‌کرد. به بیانی دیگر هر حوض در فضای سربینه حمام تاریخی عباس‌آباد بهشهر دارای دو سیستم آبرسانی آب سرد و آب گرم است که این نکته از اهمیت‌های تاریخی این مکان به شمار می‌رود.
در واقع فضای گرمخانه محل شستشو و استحمام بوده که در ضلع جنوب شرقی احداث شده است. بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی، فضای گرمخانه بنای حمام تاریخی عباس‌آباد دارای حوض‌های متعدد بود. حوض‌های متعدد در بنای این حمام، بیان‌کننده رعایت بهداشت و عدم استفاده از خرانه به‌صورت عمومی است. علاوه بر مورد فوق و با توجه به خاک‌برداری‌های انجام شده، مشخص شده که فضای گرمخانه مزین به کاشی با لعاب‌هایی به رنگ‌های مختلف بوده است.
محوطه گلباغ یا ایستگاه توزیع آب به فاصله ۶۰۰ متری از باغ واقع شده است. این گلباغ در حقیقت در ادامه شیبی قرار داشته است؛ به‌نحوی که شیب را بریده‌اند و آن را به‌صورت یک سطح تقریبا صاف در آورده‌اند. آب چشمه به محوطه فوق هدایت میشد، سپس با گردش در حوض‌های متعدد به آرامش و تصفیه می‌رسید و بعد از آن به پیروی از سطح شیب‌دار و همچنین لوله‌های سفالی به‌سمت باغ اصلی حرکت می‌کرد. وسعت منطقه گلباغ در حدود ۳۵۰۰ متر مربع است و بر اساس بقایای معماری برج محوطه گلباغ در دوره صفویه، به‌لحاظ اهمیت در امر آبرسانی، توسط نگهبانانی محافظت شده است.
امکانات مجموعه تاریخی عباس آباد
برخی از امکانات مجموعه عباس آباد شامل موارد زیر می‌شود:
انتهای پیام