محمد درویش کارشناس محیط زیست در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا درباره تدوین طرح جامع برای احیا و توسعه جنگل های زاگرس اظهار کرد: این جنگل ها منشا تولید دست کم 45 درصد از آب شیرین ایران هستند و بزرگترین و مهم ترین رودخانه های ایران تداوم حیاتشان مدیون زاگرس است از نظر ضریب امنیت زیستی این جنگل ها ارزشمند و راهبردی و غیر قابل جایگزین هستند و رودهای مشهور ایران از جمله سفید رود، کارون، زاینده رود، زرینه رود و ... همه مدیون زاگرس اند و طبیعی است که دولت حفظ این منابع استراتژیک تامین آب شیرین را در اولویت کار قرار دهد.
وی ضمن اظهار امیدواری برای اجرایی شدن این طرح بیان کرد: برای اینکه این دستور اجرا شود باید زاگرس برای ده سال آیش ( کشت نکردن زمین برای یک دوره‌ی زمانی معین) شود و تحت هیچ شرایطی نباید دام در آن وارد نشود همچنین نباید کشاورزی، کف زنی و گلازنی( سرشاخه زنی) در آن انجام شود.
درویش ادامه داد: برای جبران معیشت مردمی که در زاگرس زندگی می کنند باید به سرعت بتوانیم روش های مکمل و جایگزین را معرفی کنیم و وابستگی معیشتی به مردم حاشیه زاگرس را کم کنیم و از آنان به عنوان قرقبانان منطقه استفاده کنیم. ما باید به سمت بالفعل کردن پتانسیل های بالقوه زاگرس در حوزه تاکثیر و پرورش گیاهان دارویی، ایجاد اقامتگاه های بومگردی و استفاده از انرژی خورشیدی برویم چراکه این ها مزیت های واقعی زاگرس هستند.
کارشناس محیط زیست درباره مزیت های اجرایی شدن این طرح خاطرنشان کرد: با اجرایی شدن این طرح دیگر شاهد قاچاق چوب و کوره های زغال نخواهیم بود.
وی در پایان تصریح کرد: طرح تنفس را باید به درستی اجرا کنیم و حداقل ده سال اجازه دهیم زاگرس نفس بکشد و زادآوری دانه های بلوط دوباره ممکن شود و سنجاب ها به جنگل برگردند چراکه آنان می توانند آفت سوسک ها را کنترل کنند و دوباره زاگرس به مرحله تاب آوری خود برگردد.
انتهای پیام/